Stjarnan - 01.12.1951, Page 2
90
STJARNAN
12:6.—7. Guð, sem ekki gleymir smáfugl-
unum, mun hann ekki hafa auga á þér,
sem sonur hans lét líf sitt fyrir á Golgata?
Svaraðu þeirri spurningu í hjarta þínu.
Þetta er fyrsta sporið til að öðlast veru-
leika í andlegri reynslu. Guðs andi mun
sannfæra þig þegar þú les Biblíuna. „Trú-
in kemur af heyrninni og heyrnin fyrir
Guðs orð“.
„Það er of gott til að geta verið satt,
þetta getur ekki átt við mig“, getur ein-
hver sagt.
Hefir þú nokkurn tíma lesið Guðs
fyrirheit og hugsað þannig? Hefir þú les-
ið: „Komið til mín allir þér sem erfiði og
þunga eruð hlaðnir og ég mun veita yður
hvíld“, (Matt. 11:28.) og sagt með sjálfum
þér: „Það er engin hvíld né friður fyrir
mig“. Hefir þú heyrt að Guð sagði: „Gang-
ir þú gegn um vötnin þá er ég með þér,
gegn um vatnsföllin, þá skulu þau ekki
flæða yfir þig“, (Jes. 43:2.) og samtímis
fundið þig svo yfirgefinn og einmana eins
og enginn í heiminum kærði sig um þig?
Minnist þú þess hvernig Guð leiddi ísrael
yfir Jórdan, lét hrafnana fæða Elía, lok-
aði munni ljónanna þegar Daníel var í
ljónagröfinni og læknaði tengdamóður
Péturs af hitaveikinni, og hugsað um leið
með sjálfum þér: „Það var undravert fyr-
ir fólk á þeim tíma og fyrir aðra nú á
dögum, en ekkert þessu líkt gæti komið
fram við mig“.
Hlustaðu nú á: „Ef þér eruð í mér og
orð mín eru í yður, þá biðjið um hvað sem
þér viljið og það mun veitast yður“. Jóh.
15:7. Trúir þú þessu? Það er veruleiki.
Elías var ekki dýrmætari í Guðs augum
heldur en þú ert. Reynsla Daníels í ljóna-
gröfinni var dásamleg, en ekki meira
kraftaverk heldur en varðveizla Guðs yfir
þér þegar hann hefir verndað líf þitt á
alfaraveginum eða jafnvel á heimili þínu.
Læknandi hönd Krists hefir snert þig þeg-
ar þú hefir verið of veikur til að veita
því eftirtekt og veitt þér þá lækningu
sem þú þakkaðir lækninum fyrir. Athug-
aðu nú augnablik reynslu liðinna daga.
Sér þú ekki handleiðslu Guðs í lífi þínu?
Þetta meinar veruleika í þinni andlegu
reynslu.
Tvö atriði eru nauðsynleg svo að þú
getir reynt veruleikan á uppfyllingu
Guðs fyrirheita í lífi þínu. Fyrst, þú verð-
ur að þekkja fyrirheit hans og skilyrðin
sem þau eru bundin við. Þetta útheimtar
Biblíulestur og bæn. Opinberun Guðs er
í orði hans. Guðs andi leiðbeinir þér en
þú verður að leggja það á þig að rannsaka
orðið. Það er miklu meira vert heldur en
fyrirhöfnin að finna út fyrir sjálfan þig
hverju hann hefir lofað þér. Þú getur ekki
gjört kröfu til loforðs eða tilboðs, sem þú
veist ekkert um, og þú getur ekki vænst
uppfyllingar þess nema þú mætir skilyrð-
unum sem við þau eru bundin.
Tökum til dæmis loforðið: „Blóðið Jesú
Krists, hans sonar hreinsar oss frá allri
synd“. 1 Jóh. 1:7. Þetta er loforðið og þú
getur fengið það uppfylt fyrir þig eins
áreiðanlega eins og það var fyrir þá, sem
Jóhannes skrifaði bréfið í fyrstu.
En það er skýrt ótvírætt skilyrði bund-
ið við þetta loforð, það er í fyrri hluta
versins: „En ef vér framgöngum í ljósinu
eins og hann er sjálfur í ljósinu þá höfum
vér samfélag hver við annan og blóð Jesú,
sonar hans hreinsar oss af allri synd“. Sér
þú hvaða mismun það gjörir? Ef vér ekki
göngum í ljósinu sem Guð hefir gefið oss,
þá getur ekki blóð sonar hans hreinsað
oss. Skilyrðið og loforðið verða að fylgj-
ast að. Þegar skilyrðinu verður mætt þá
verður loforðið uppfylt.
Þegar þú þekkir loforðið og skilyrðið
sem. við það er bundið, þá er næsta sporið
fyrir þig að gjöra kröfu til loforðsins fyrir
sjálfan þig. Fyrir marga er erfiðast að
meðtaka það loforð, sem þó er hið nauð-
synlegasta til að byrja sannkristið líferni
það er í lJóh. 1:9. „Ef vér játum syndir
vorar þá er hann trúr og réttlátur svo að
hann fyrirgefur oss syndirnar og hreinsar
oss af öllu ranglæti“.
Það er ekki Guði að kenna ef vér ekki
njótum fyrirheita hans, heldur hitt að vér
erum ófúsir til að taka hann á orðinu og
trúa því sem hann hefir lofað. Hvergi er
þetta betur útskýrt heldur en í bók E. G.
White „Vegurinn til Krists“. Lesið ná-
kvæmlega kapítulann: „Trú mannsins og
viðtökurnar hjá Guði“. Látið ekki nægja
að lesa hann einu sinni, lesið hann aftur
og aftur, grein fyrir grein, setningu fyrir
setningu. Aðalþátturinn og hin kristilega
reynsla í þessum kapítyla innifelst í þess-
um orðum: „Bíddu ekki þangað til þú
finnur að þér sé batnað heldur segðu: „Ég