Stjarnan - 01.02.1954, Síða 7

STJARNAN
15
Dan. 7:24. sýnir að þetta fjórða verald-
arríki skiftist í 10 parta. Þetta kom fram á
fimtu og sjöttu öld eftir Krist. Tíu sjálf-
stæðar þjóðir mynduðust af því sem verið
hafði Vestur-rómverska ríkið.
Innan hundrað ára eftir að Róm féll
höfðu 10 heiðnar þjóðir stofnað ríki, sem
urðu grundvöllurinn undir nútíðar ríki
Evrópu. Engilsaxar settust að á Englandi,
Franks á Frakklandi, Alemanni á Þýzka-
landi, Suevi á Portúgal, Burgundar á Sviss-
landi, Vísigotar á Spáni og Lombarðar á
ítalíu. Hinar þrjár þjóðirnar, Herúlar,
Vandalir og Austurgotar voru seinna eyði-
lagðar. Sjö af þessum 10 þjóðum haldast
ennþá við í Evrópu.
Þú veist, ég veit og allir vita, að það er
ekki hægt að bræða saman járn og leir.
Eins og járn og leir geta ekki samþýðst
hvert öðru eins ómögulegt er það að þessi
ýmsu ríki Evrópu verði sameinuð undir
einni stjórn, eins og þau voru undir stjórn
Rómverja. Spádómurinn segir þeir muni
„ekki samþýðast hvorir öðrum eins og
járnið samlagar sig ekki við leirinn".
Dan. 2:43.
Þetta er það sem Orðið segir muni eiga
sér stað til tímans enda. Það hefir reynst
satt um liðnar aldir. Allar tilraunir til að
sameina ríkin í Evrópu undir eina stjórn
hafa mishepnast.
Ef Napóleon hefði skilið þennan spádóm
og trúað því að þeir mundu „ekki samþýð-
ast hvorir öðrum“, þá hefði hann vitað að
allir sigurvininngar hans yrðu gagnslausir
að lokum, því að hann gæti aldrei sam-
einað Evrópuríkin undir sína stjórn. Ef
Vilhjálmur Þýzkalandskeisari árið 1914
hefði skilið þennan spádóm og trúað hon-
um, þá hefði hann vitað að Þýzkaland
mundi aldrei ná yfirráðum yfir Evrópu.
Ef Hitler 1939 hefði skilið þennan spádóm,
þá hefði hann vitað að hann gæti aldrei
lagt Evrópu undir sig gegn um seinna
stríðið. Ó, hvað fólkinu gæti liðið miklu
betur, ef það vildi gefa gaum að Guðs orði
og hlýða því.
Athugum nú þetta: Bæði fyrsta og
annað alheims stríðið staðfesta áreiðan-
leika þessarar bókar og vitna um að hún
er Guðs orð. Hinir voldugustu herflokkar
sem menn geta framleitt megna ekkert
móti Guðs orði sem segir: „Þeir munu
ekki samþýðast hvorir öðrum“. Ein einasta
setning heilagrar Ritningar er kraftmeiri
heldur en allir herflokkar heimsins. Jesús
segir: „Ritningin getur ekki raskast“.
„Himin og jörð mun líða undir lok, en mín
orð munu als ekki undir lok líða“.
Þegar skugginn af Rússlandi fellur yfir
Evrópu og Austurlöndin þá undrast menn
vfir hvort Rússar muni taka Evrópu. Getur
þeim lánast það, sem Hitler mishepnaðist?
Þetta Guðs orð: „Þeir munu ekki sam-
þýðast hvorir öðrum“, gefur óyggjandi svar
upp á þá spurningu. í ljósi þeirra orða
getum vér verið fullvissir um, að þó Rússar
tífaldi styrk sinn þá geta þeir aldrei yfir-
unnið og haldið Evrópu til lengdar. Guðs
orð er trygging móti yfirgangi Rússa í
Evrópu.
Vantrúaðir stjórnendur Rússlands
þyrftu að athuga Dan. 2. áður en þeir senda
her sinn vestur á við til að ná Evrópu
uridir sig.
Nú spyrja menn hvað verði útkoman á
þessu vandræða, ófriðar ástandi heimsins?
Guð svarar því í Dan. 2:44. „En á dögum
þessara konunga mun Guð himnanna hefja
ríki, sem aldrei mun á grunn ganga, og
það ríki skal engri annari þjóð í hendur
fengið verða, það mun knosa og að engu
gjöra öll þessi ríki, en sjálft mun það
standa að eilífu“.
Þetta er Guðs svar upp á spurninguna
hvernig og hvenær friður og hamingja
verði stofnsett í heiminum. Á hinni nýju
jörð verður engin synd, og þar sem engin
synd er þar er enginn ófriður.
Á þessari nýju jörð mun Jesús verða
stjórnandinn, þar verður varanlegur eilífur
friður og á hans ríki mun enginn endir
verða.
Það er aðeins einn maður sem er fær
um að stjórna öllum heiminum. Hver er
hann? Hann er mannsins sonur, maðurinn
frá Nasaret, maðurinn frá Golgata. Nafn
hans er Jesús.
Hvar erum vér staddir í dag? Athugum
tímatöflu Guðs. Vér lifum ekki á tímabili
gullhöfuðsins. Babýlon var yfirunnin 538
fyrir Krist. Tímabilið táknmyndað með
brjósti og handleggjum af silfri er undir
lok liðið. Persía féll í hendur óvinanna
árið 331 fyrir Krist. Vér lifum ekki á tíma-
bili Grikkja, þeir mistu yfirráðin 168 fyrir
Krist, þegar ríki þeirra féll í hendur Róm-
verja. Vestur hluti rómverska ríkisins