Morgunblaðið - Sunnudagur - 11.11.2018, Síða 31

ákvarðanir fyrstu vikurnar eftir að bankarnir féllu og
það gegn áköfum mótmælum Seðlabanka evrunnar og
því miður Breta undir forystu Gordons Brown. Slíkar
ákvarðanir hefðu ella verið óhugsandi.
Þær hefðu með sama hætti verið óhugsandi og
óframkvæmanlegar ef ríkisstjórn Jóhönnu Sigurð-
ardóttur hefði verið komin að á þeim tíma. Eftir það
hefðu Íslendingar verið klossfastir í gildrunni og engu
mátt bjarga.
Hrun kallar á druslur
Sjálfsagt eru einhverjir búnir að gleyma því að ein
brýnasta tiltektin eftir „hrun“ var að drusluvæða
þingsalinn. Einhverjir bitu það í sig að lágmarks-
snyrtimennska í þingsalnum hefði eitthvað haft með
það að gera „að það varð hér hrun“. Nauðsynlegt væri
því að karlmenn gengju um með gapandi í hálsinn, en
það hlálega er að bindisleysið var einmitt einkenn-
isklæðnaður sem útrásarvíkingar tileinkuðu sér fyrir
hrun.
Margir þingmenn hafa svarað kalli um drusluvæð-
ingu þingsalarins vel, en þó ekki allir. Enn sem komið
er hefur virðing þingsins þó ekki aukist svo mælanlegt
sé, þvert á móti. Í nær öllum þingsölum lýðræðisþinga
eru menn óralangt frá því að taka upp klæðaburð út-
rásarvíkinga í þingsalnum. Danir einir eru skrefinu á
undan okkur. Þar sjást þingmenn iðulega á bolnum í
ræðustól og í samræmi við góða umhverfismeðvitund
hafa sumir ekki verið þvegnir lengi til að spýta ekki
sápu í úthöfin.
En jafnvel þetta skref Dana hefur ekki aukið virð-
ingu þingsins þar enn þá svo séð verði. Spurning er þá
sjálfsagt sú hvort þeir taki ekki stóra stökkið þar og
þingmenn mæti á brókinni og að minnsta kosti ein-
hverja daga í viku með öl og sígarettu í salinn til að
endurspegla afslappað andrúmsloftið utan húss. Það
gæti gert kraftaverk um trúverðugleikann.
Annað mikilvægt skref
Og hér gætu menn hætt þessu hæstvirtu og háttvirtu
sem gæti rétt eins og stjórnarskráin hafa gert útslagið
með „hrunið“. Eftir að því væri sleppt fellur „ráð-
herra“ og „þingmaður“ sjálfkrafa úr ávarpinu. Þá
væri aðeins talað um Kristján, þegar átt væri við sjáv-
arútvegsráðherrann, og ef það dygði ekki til að forða
nýju hruni, þá bara Stjáni og væru fleiri en einn Stjáni
í salnum þá Stjáni blái (sjálfstæðismaður) til aðgrein-
ingar frá öðrum.
Sjálfgert væri þá að hætta að upphefja þingforseta
og hann er alþýðlegur og tæki því vel, þótt það þróað-
ist fljótt í það að Grímsi gæfi Stjána bláa orðið.
Þegar svo væri komið þá ættu líkur á nýju hruni að
vera hverfandi.
Hví heggur sá....
En auðvitað væri öruggast að breyta stjórnarskránni
svo hún felli ekki fleiri banka. Meira að segja Sjálf-
stæðisflokkurinn virðist trúa því prakkarastriki upp á
stjórnarskrána, því ella væri hann ekki svona þýður í
taumi Viðreisnar og Samfylkingar.
Viðreisn var í hetjulegri baráttu í þriðja stórmáli
þingsins, styrjöldinni miklu gegn mjólkurfernunum,
sem flokkurinn telur að ögri Jean Claude Juncker,
sem hafi aðrar drykkjuvenjur en mjólkurþambarar.
Í aðdraganda þess að gera enn eina atlögu að stjórn-
arskránni ætla þessir þrír flokkar að brjóta hana kirfi-
lega áður með því að færa ESB vald sem óheimilt er,
ofan á þau stjórnarskrárbrot sem þegar hafa verið
framkvæmd í endalausum smáskrefum, eins og bent
var á nýlega. Vissulega er ástæðulaust að ætla að for-
setinn sem nú situr, þótt mun veikari sé fyrir ESB en
fyrirrennarar hans, muni bregðast sjálfum sér og
þjóðinni í þessum efnum. Og þjóðinni má treysta verði
lagt í Icesave, töku II.
Bjössi og Ásmundur aka eins og ljón
Eitt af þessum þremur stórmálum þingsins síðustu
tvo mánuði snýst um akstur Ásmundar Friðrikssonar
alþingismanns.
Píratar hafa átt erfitt með að sætta sig við að Ás-
mundur fari ekki hjólandi um Suðurkjördæmi eins og
þeir fara um sitt, 101 Reykjavík.
Þeir blása á skýringar Ásmundar um að hann telji
sér skylt að vera á ferðinni og ræða málin við sína
kjósendur. Píratar benda á að þetta fái ekki staðist því
að kosningar séu leynilegar á Íslandi og Ásmundur
viti því alls ekki hverjir kusu hann og eigi því enga
möguleika á að ræða við sína kjósendur.
Eltast við einelti
Þetta fyrirkomulag hafi einnig leitt til þess að Píratar
hafi ekki getað lagt sína eigin kjósendur í einelti og
hafi því ekki átt annan kost en að leggja hver annan í
einelti, en samkvæmt reglum Pírata sé það mismunun
ef eingöngu kjörnir fulltrúar njóti eineltis en ekki allir
þeir sem trúnaðarmenn Pírata gætu náð til, væru
kosningar ekki leynilegar.
Nú verður því ekki á móti mælt, sem Píratar benda
á, að bæði kílómetramælir bifreiðar Ásmundar og þeir
reikningar sem þingið greiðir samkvæmt þeim, sýna
að þingmaðurinn er á fleygiferð um kjördæmi sitt. En
þá vaknar enn ein spurning í þessu stórmáli og hún er
þessi: Hvernig fær það staðist þegar kílómetramælir
Ásmundar sýnir mun meiri akstur en hjá sam-
viskusömum leigubílstjóra og ávísanahefti þingsins
staðfestir mælinguna, að þjóðin sé eftir sem áður al-
gjörlega sannfærð um það, að Píratar séu miklu frek-
ar úti að aka en Ásmundur?
En í þessu sambandi kom ábending frá Flokki fólks-
ins, eða Flokki mannsins eða Flokki bílsins, um að
þetta vandamál yrði úr sögunni eftir að sjálfkeyrandi
bílar kæmust í almenna notkun. Þá gæti Ásmundur
sent sinn sjálfkeyrandi bíl fram og til baka til Horna-
fjarðar til að eiga samráð við hugsanlega kjósendur
sína og setið á meðan í matsal þingsins, þar sem Pírat-
ar gætu lagt hann í einelti og með þeim hætti hvílt þá
sem verið hafa lengst í innanflokkseineltinu hjá þeim.
Og þarna gæti allur hópurinn setið ógreiddur,
óþveginn, bindislaus á brókinni á meðan Viðreisn leit-
aði að mjólkurfernum frá morgni til kvölds og þá
þyrfti ekki að gera frekari ráðstafanir til að koma í
veg fyrir nýtt hrun.
Þetta gæti því allt farið betur en á horfðist.
Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
Sólarupprás
yfir Heklu.
11.11. 2018 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 31