Fréttablaðið - 11.03.2019, Qupperneq 9

Nýverið undirrituðu RÚV og FKA tímamótasamning sem felur í sér að næstu þrjú
árin verða árlega valdar 10 konur í
viðmælendaþjálfun sem fara mun
fram í húsakynnum RÚV. FKA
mun fá leiðbeinanda til verksins,
mögulega frá öðrum fjölmiðli, en
markmið samningsins er að fjölga
konum í hópi viðmælenda íslenskra
fjölmiðla. Samningurinn er gerður
að fyrirmynd BBC en aðdraganda
hans má rekja til ársins 2014 þegar
FKA fékk til sín Ingibjörgu Þórðar-
dóttur, þáverandi ritstjóra hjá BBC
en nú stjórnanda hjá CNN, sem gest
á fjölmiðladegi FKA. Ingibjörg sagði
þá frá því hvernig BBC hefði unnið
að því að fjölga konum sem viðmæl-
endum með þjálfun. Árið 2017 fékk
FKA síðan til sín Mary Hockaday
frá BBC sem gest sem sagði þá frá
því hvar helstu þjálfunarverkefni
væru stödd og hversu mikið hefði
áunnist með því að fjölga konum
sem viðmælendur.
Áhuginn á verkefninu er mikill
en við sem höfum lengi starfað á
fjölmiðlum vitum að það eru mun
fleiri einstaklingar sem hafa áhuga
á að koma sjálfum sér á framfæri
í fjölmiðlum, í samanburði við þá
sem eiga í raun erindi þangað. Við-
mælendaþjálfunin mun hins vegar
snúast um síðarnefnda hópinn og
þann hóp mun FKA skilgreina með
því að fá upplýsingar frá fjölmiðla-
fólki í hvaða geirum eða sérsviðum
fjölmiðlum vantar að finna f leiri
konur. Þessi háttur á vali er eitt af
lykilatriðum BBC enda líklegasta
leiðin til að tryggja að konurnar sem
hljóta þjálfunina verði í kjölfarið
sýnilegar í fréttum. Þar sýna tölur að
enn hallar á konur. Ég vil því hvetja
fyrirtæki, stofnanir og aðra til að
nýta tækifærið og tefla konum oftar
fram sem talsmönnum í fjölmiðlum.
Það eitt og sér er tækifæri í sjálfu sér
því áhugi fjölmiðla er til staðar og
fyrir löngu úrelt að benda alltaf á
sama „karlinn“ fyrir öll viðtöl.
Um daginn hitti ég araba sem var á ferðalagi um heiminn og hafði farið víða. Ég þekki manninn ekki
neitt og mun líklega aldrei hitta
hann aftur. Þetta var yfir kvöld-
mat í bændagistingu í Kólumbíu,
hvar við fjölskyldan höfum verið
á f landri undanfarið. Fólk rakti
ferðir sínar. Kom þá ekki á daginn
— sem gladdi auðvitað hjarta
eyjarskeggjans — að maðurinn
hafði komið til Íslands. Í sex
klukkutíma. Hann millilenti á leið
sinni annað, og ákvað að bregða
sér í Bláa lónið.
Af vitnisburði mannsins mátti
greina að hann var ekki alltof
hrifinn af landi og þjóð. Tvennt
tók hann fram. Hið fyrra kom ekki
á óvart. Hann nánast stóð upp og
fórnaði höndum yfir verðlaginu.
Það kostaði 85 dollara að taka
leigubíl frá f lugvellinum að Bláa
lóninu, sagði hann. Svona verði á
leigubíl hafði hann aldrei kynnst.
Sem Íslendingur er ég auðvitað
alvanur gagnrýni útlendinga á
verðlagið. Maður er orðinn góður
í því að setja upp viðeigandi svipi
til viðurkenningar á þessum raun-
veruleika. Ísland er dýrt.
Hitt gagnrýnisatriði mannsins
kom okkur hjónum hins vegar í
opna skjöldu. Þetta höfðum við
ekki heyrt fyrr, að minnsta kosti
ekki á þennan hátt.
Maðurinn vildi meina að
Íslendingar væru allir eins. „Þeir
líta allir eins út,“ sagði hann.
Við urðum smá hvumsa. Það
var augljóst að maðurinn leitaði
að orði í huganum til að lýsa betur
því sem hann átti við. „Það er eins
og Íslendingar sé allir svona … þið
vitið … hvað er aftur orðið … ?“
„Einræktaðir?“ sagði þá konan
mín varfærnislega.
„Já, einmitt!“ hljóðaði maðurinn
og tuggði. „Einræktaðir.“
Skrítinn dagur í lóninu
Við töluðum ekki mikið meira
saman. Ég get ekki sagt að ég sé
sammála manninum, þannig séð.
Mér finnst Íslendingar ekki líta
allir eins út. Þótt það sé kannski
ekki rosalegur munur á til dæmis
Steingrími J. Sigfússyni og Ómari
Ragnarssyni, þá sé ég greinilegan
mun á til dæmis Katrínu Jakobs-
dóttur og Ásdísi Rán.
Kannski var maðurinn í Bláa
lóninu með bara Ármanni og
Sverri. Þeir líta auðvitað eins út
vegna þess að þeir eru tvíburar.
Kannski var þetta furðulegur
dagur í Bláa lóninu. Kannski voru
keppendur um rauðasta hárið á
írsku dögunum á Akranesi allir
komnir í lónið. Maður veit ekki.
Reyndar tók maðurinn fram að
hann ætti ekki við fólkið í lóninu,
enda eru þar vitaskuld á hverjum
venjulegum degi fulltrúar hinna
ýmsu þjóðerna. Hann átti við
íslenska starfsfólkið og þá sem
hann var nokkuð viss um að væru
Íslendingar.
Sannleikskorn?
Gott og vel. Þetta fannst mann-
inum. Ekki ætlaði ég að rökræða
við hann. Sú samræða hefði ekki
farið langt. „Við erum ekki eins,“
hefði ég sagt. „Jú, víst,“ hefði hann
sagt. Engum greiði gerður.
Síðan þetta gerðist, fyrir um
tveimur vikum, hef ég hins vegar
spáð svolítið í hvað maðurinn
meinti. Hvað átti hann við? Á
hvaða hátt er hægt að segja að
Íslendingar séu allir eins?
Að sjálfsögðu er ekki hægt
að taka þetta bókstaflega. Hitt
Þegar ég hugsa til Íslands úr
fjarlægð og ber saman við
lífið sem blasir við í borgum
heimsins, kemur einsleitni
upp í hugann.
Uppþvottavél,
Serie 4
Fullt verð: 139.900 kr.
Tækifærisverð: SMU 46FW01S
109.900 kr.
14 manna. Sex kerfi. Þrjú sérkerfi, þar
á meðal tímastytting og kraftþurrkun.
Zeolith®-þurrkun. Hljóð: 44 dB.
„aquaStop“-flæðivörn.
A
Þvottavél, iQ300
Fullt verð: 99.900 kr.
Tækifærisverð: WM 14N2O7DN
79.900 kr.
Vindur upp í 1400 sn./mín. Kolalaus,
hljóðlátur og sparneytinn mótor með
10 ára ábyrgð. Sérkerfi: Kraftþvottur
60 mín., útifatnaður, mjög stutt
kerfi (15 mín.), ull o.fl.
Tekur mest
7
Orkuflokkur
Tæki færi
Guðmundur
Steingrímsson
Í DAG
Arabinn í Kólumbíu
Viðmælendaþjálfun
RÚV og FKA
Rakel
Sveinsdóttir
formaður
Félags kvenna
í atvinnulífinu
(FKA)
Ég vil því hvetja fyrirtæki,
stofnanir og aðra til að nýta
tækifærið og tefla konum
oftar fram sem talsmönnum
í fjölmiðlum.
blasir þó við: Því er ekki að neita
að maður þarf ekki að fara langt
út fyrir landsteinana til þess
að fá einhverja hugmynd um
það hvernig manninum hefur
mögulega liðið á Íslandi. Tökum
London. Á götum London er marg-
falt meiri fjölbreytni í mannlífi
heldur en nokkurn tímann sést á
Íslandi. Maður finnur þetta strax.
Fólk er miklu meira alls konar.
Ekki bara vegna þess að það á sér
ólíkan uppruna heldur líka vegna
þess að fjölbreytnin í viðfangs-
efnum fólks, tísku þess, lífsstíl
þess og viðhorfum er svo miklu,
miklu meiri.
Varðstaða um einsleitni
Eiginlega, eftir því sem ég hugsa
meira um það, skil ég manninn
nokkuð vel. Ég sé sannleikskorn.
Þegar ég hugsa til Íslands úr fjar-
lægð og ber saman við lífið sem
blasir við í borgum heimsins,
kemur einsleitni upp í hugann. Í
samanburði við aðrar þjóðir ein-
kennist Ísland af fábreytni. Það
vantar fleiri íbúa.
Kem ég þá að ástæðu greinar-
innar. Enn og aftur berast fregnir
af því að íslensk yfirvöld séu ákaf-
lega upptekin af því að vísa flótta-
fólki úr landi. Jafnvel á að setja lög
sem gera yfirvöldum þetta auð-
veldara. Ég spyr: Af hverju? Hvert
er markmiðið? Hver er váin?
Ég velti fyrir mér, hvort ekki
þurfi að taka vissa grundvallar-
umræðu áður en lengra er haldið:
Er það vilji fólks að samfélagið sé
einsleitt — og þá að setja lög sem
verja þann veruleika — eða er það
vilji fólks að samfélagið sé opnara
og fjölbreyttara? Mér finnst hið
síðara eftirsóknarverðara. Fjöl-
breytt mannlíf felur í sér aukin
lífsgæði. Lögin ættu að stuðla
að slíku samfélagi, en ekki hinu.
Eftir samræðuna við arabann
í Kólumbíu hef ég sannfærst
enn frekar um það að hin harð-
neskjulega, þvermóðskufulla og
ómanneskjulega barátta íslenskra
yfirvalda gegn fjölbreytni og til
varnar einsleitni sé fáránleg.
S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 9M Á N U D A G U R 1 1 . M A R S 2 0 1 9
1
1
-0
3
-2
0
1
9
0
4
:3
2
F
B
0
4
0
s
_
P
0
3
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
3
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
0
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
0
9
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
2
8
7
-E
C
6
C
2
2
8
7
-E
B
3
0
2
2
8
7
-E
9
F
4
2
2
8
7
-E
8
B
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
B

F
B
0
4
0
s
_
1
0
_
3
_
2
0
1
9
C
M
Y
K