Skessuhorn - 21.06.2001, Blaðsíða 7

FEVtMTUDAGUR 2 í. JUNÍ 2001
7
Það hlýtur að vera æðislegt að
vera frægur á Islandi. Það var
kvöld eitt að ég sat fyrir ftaman
sjónvarpið og skipti ótt og títt á
milli stöðva, þá varð mér Ijóst að
við erum alltaf að horfa á sama
fólkið. Þá er ég ekki að tala um
íréttamenn, þulur og þáttastjórn-
endur sem vinna sín hefðbundnu
störf. Nei, það er langoftast sama
fólkið sem kemur fram í spjall- og
skemmtiþáttum í sjónvarpinu.
Fjölmiðlarnir hafa skapað fyrir
okkur hin íslenska „elitu“.
Þessi „elita“ (sem er hópur fólks)
breytist dag frá degi. Sumum tekst
að hanga þarna inni til fjölda ára á
meðan aðrir skjótast upp á stjörnu-
himininn og hrapa jafnhraðan nið-
ur afmr. Það er viss tíska í gangi
varðandi hvaða fólk getur talist til
þessarar „elitu“. Gildin eru oftast,
en þó ekki alltaf, fallegt fólk jafn-
vel ríkt eða listrænt og ekki svíkur
ef það býr í 101 Reykjavík. Það
skiptir engu máli um hvað á að
tala, hvort sem það eru málefni á
borð við ungbarnanudd, tísku,
leikhús, tónlist, hjónabandið,
skóla, einelti, vímuefnavanda
o.s.ffv. Viðmælendur virðast ekki
þurfa að hafa reynslu eða þekk-
ingu á málefninu, fólkið er feng-
ið til að tjá sig af því að það til-
heyrir „elitunni“. Þetta fólk verð-
ur ofnotað, en því er alveg sama og
okkur líka. Frægðin er góð á með-
an hún varir. Tímaritin keppast
líka um að taka viðtöl við þetta
ffæga fólk, sem segir okkur hinum
ffá persónulegum ósigrum og þó
aðallega sigrum í lífi sínu. Við
fáum innlit í líf þessa fólks og líf
þeirra verður á allra vitorði.
Þetta er kannski ekkert merkilegt
og ekkert sem kemur okkur við, en
satt best að segja yfirstígur for-
vimin alla siðfágun. Auðvitað líð-
ur okkur hinum mun bemr að fá
að vita hvað þetta fólk, sem er til-
búið í að deila lífi sínu með okkur,
er að aðhafast.
Við fylgjumst með barneignum,
brúðkaupum, skilnuðum, heilsu-
leysi og heilsuhreysti hjá þessu
fólki svo fáein dæmi séu tekin.
Við fáum að vita hverju fólkið
klæðist, hvar það keypti rúmið
sitt og borðstofuborðið, hvar það
skemmtir sér, hvað það hefur séð í
leikhúsunum, hvernig kynlífinu er
háttað svo ekki sé nú minnst á kyn-
hneigð og svo mætti lengi telja.
Ohh þetta er allt svo hamingju-
samt og æðislegt.
Við hin sem búum í fábreyttum
hreysum og emm jafnvel svo ó-
heppin að hafa dröslast með sama
makann upp á arminn síðasta ára-
tuginn, höfum eignast börnin eff-
ir hefðbundnum leiðum og ekkert,
nákvæmlega ekkert, virðist vera
frétmæmt í lífi okkar. Við fáum
einfaldlega á tilfinninguna að líf
okkar sé svo ómerkilegt að það taki
því varla að vera að stússast í þessu.
Það em mjög margir sem vilja
ekki kannast við að lesa eða fylgjast
með slúðrinu um fina og ffæga
fólkið, en þegar saumaklúbburinn
minn kemur saman þá em sko
komnar saman manneskjur sem
láta ekkert fram hjá sér fara. Við
emm þessar óbreytm útivinnandi
húsmæður sem emm fastar í því
sama og teljum það ekki endilega
vera sjónvarpsefni eða blaðamat þó
skipt sé um flísar á baði eða nýtt
ljós keypt í borðstofuna. En við
njótum þess í hvívetna að geta flett
blöðum, rýnt í sjónvarpið og látið
hugann reika um glæstar villur
þessara frægu Islendinga. Við
emm konur sem elskum það að
eiga okkar alíslensku „elim“. Þar
með getum við velt frá okkur
hversdagslegum áhyggjum úr
einkalífi okkar sjálffa og meðtekið
gleði og sorgir þessa fólks sem er
tilbúið í að bera allt á torg.
Atta ára dóttir mín kom einn
daginn heim úr skólanum og til-
kynnti mér að mamma og pabbi
Júlíu bekkjarsystur hennar væm
sko rosalega fræg. Þau hefðu
komið í sjónvarpinu af því að þau
búa í svo fínu húsi. Af hverju get-
um við ekki verið fræg mamma? Já
af hverju ekki? Eg leit í kringum
mig og yppti öxlum. Eg leiddi
hugann í fljóm bragði að því hvort
ég, venjuleg útivinnandi þriggja
barna gagnkynhneigð móðir
heilsuhraust í þokkabót, gæti
komist í þessa „elim“. A ég að
sætta mig við það hér og nú að lifa
þessu úrræðalausa lognmollu lífi
og vera ánægð. Get ég kannski
orðið fræg? Eg benti dótmr
minni á að ég væri nú fræg á vissan
hátt, ég sæti í foreldraráði í skólan-
um, skrifaði smndum greinar í
Skessuhorn og auk þess hefði ég
eitt sinn átt Norðurlandsmet í 50
m skriðsundi telpna. Dóttir mín
leit á mig og smndi „mammmm-
maaaaaa“. Nú þetta greinilega
taldist ekki til frægðar. Eg henti
mér því upp í sófa og hóf lestur
um nýjasta skilnaðinn hjá einu
„elimparinu“ eins og það komi
mér eitthvað við.
Innilegar þakkir til allra
sem giöddu mig d 50 dra
ífmœli mínu með heimsóknum,
gjöfum og kveðjum.
Guð blessi ykkur
Kristín Ingólfsdóttir

Umhverfisráðuneytid
Námskeið
Seinasti skráningardagur á
námskeið umhverfisráðuneytis
- Löggilding iðnmeistara -
skv. reglugerð nr. 168/2000 er l.júlínk.
Athugið að námskeiðið verður ekki endurtekið.
Námskeið þetta er œtlað þeim, semfengu útgefið
eða áttu rétt á aðfá útgefið meistarabréf fyrir
l.janúar 1989 og hafa ekki lokið meistaraskóla.
Löggilding veitir rétt á að bera ábyrgð á
verkframkvœmdum fyrir bygginganefnd.
Umsóknareyðublöð fást afhent á skrifstofu
Menntafélags byggingariðnaðarins á
Hallveigarstíg 1, Reykjavík. Þeim skal skilað
útfylltum þangað, ásamt fylgiskjölum, ekki
síðar en l.júlí nk.
Ekki er tekið við umsóknum sem berast
eftir 1. júli 2001.
Nánari upplýsingar í síma 552 1040.
Tökum að okkur útgáfu hvers konar
kynningarefnis
Bæklingar
Fréttabréf
Arsskýrslur
Bækur
Nafnsmöld
Bréfsefni
Auglýsingagerð
Mynabandsupptökur
og margt margt fleira