Skessuhorn - 21.06.2001, Blaðsíða 8

8
FIMMTUDAGUR 21. JUNI 2001

Leifiir Halldórsscm SH 217 siglir inn á höfnina i Olafsvík
Enn nýr og öflugur
bátur í flota Olsara
Það er ekki hægt að segja annað
en að bjartsýni ríki hjá útgerðar-
mönnum í Olafsvík. Þó skerðingar
á aflaheimildum séu það eina sem
komist að í hugum ráðamanna
landsins þá dregur það ekki kjark úr
Olsurum því enn einn nýr bátur
bættist í flotan í sl. viku. Þessi nýi
glæsilegi bátur heitir Leifur Hall-
dórsson SH 217 og er gefið nafn til
heiðurs einum eigandanum en þeir
eru ásamt Leif synir hans þeir Þor-
grímur og Steingrímur.
Leifur Halldórsson SH hét áður
Grótta RE og er um 150 lestir. Bát-
urinn er mjög vel útbúinn til drag-
nótaveiða og fer hann á veiðar
fljótlega. Að sögn Leifs Halldórs-
sonar eiganda og útgerðarstjóra
mun báturinn landa sínum afla í Ó-
lafsvík en þeir feðgar reka bæði
fiskvinnslu í Ólafsvík og Þorláks-
höfh. Skipstjóri á hinum nýja bát
verður Ingólfur Aðalsteinsson og
vélstjóri er Mímir Brynjarsson. Alls
verða 8 menn í áhöfn og allt heima-
menn.
Mikil gróska er í útgerð í þremur
höfnum Snæfellsbæjar. Bæði hefur
stórum bátum og trillum fjölgað og
einnig hefur mikið verið um land-
anir aðkomubáta.
Nýlega tók til starfa ísverksmiðj-
an Breiði í nýju húsnæði í Ólafsvík
og veitir hún góða þjónustu til allra
báta sem landa í höfnunum. Enn-
fremur sér Breiði um landanir úr
bátum. DV-PSJ.
Eini selfangarinn í'eigu Islendinga, Kópur, er hér lengst til hægri.
Listasmíð í Pakkhúsinu
Ólafsvík
Enn stendur yfir sýning á báta-
líkönum í Pakkhúsinu í Ólafsvík.
Þar eru sýnd sjö líkön en sex þeirra
eru í einkaeign tíkanasmiðsins
Gríms Karlssonar, fyrrverandi
skipstjóra úr Njarðvíkum, en eitt
þeirra er í eigu hússins sjálfs. Þykja
bátarnir mikil listaverk enda hefur
Grímur sýnt víða og selt mikið, en
líkönin í Ólafsvík eru ekki til sölu.
Komu þessi sex líkön í vor til sýn-
inga en í fyrra voru í Pakkhúsinu
fleiri líkön Gríms á sölusýningu.
Stendur sýningin fram í ágúst á
þessu ári.
srnh
Kaffitorg í Hymutorgi
Síðastliðinn fóstudag var opnað svokattað Kajfttorg í verslanamiðstöðinni Hyrnutargi í
Borgamesi. Kaffitorgið verður opið alla daga í sumar frd hádegi til klukkan sex og þar
er boðið upp á heimabakað og smurt brauð, kajft og kakó. Kajfitorgið er staðsett á aðal-
gangi Hymutorgs. A myndinni má sjá þær Þórunni Amadóttur og Olöfu Geirsdóttur,
starfsmenn Kaffitorgsins, á opnunardag. SOK
Fimm sinnum fimm
Á jarðhæðinni var opnuð mynd-
listarsýning. Þar sýna íslensku
listakonurnar Ása Ólafsdóttir,
Bryndís Jónsdóttir, Kristín Geirs-
dóttir, Magdalena Margrét Kjart-
ansdóttir og Þorgerður Sigurðar-
'dóttir verk sín sem eru af mjög
fjölbreyttum toga. Má þar sjá ein-
þrykk á tréplötu, leirverk, mynd-
vefnað, akríl á pappír, dúkristur,
þurrnál, ætingu og olíu á striga.
Hin seinni ár hefur neðri hæð
Norska hússins notið æ meiri vin-
sælda sem sýningarhús enda er þar
um glæsibyggingu að ræða með
skemmtilegu rými. Eiga listakon-
urnar það sameiginlegt að hafa
vinnuaðstöðu á Korpúlfsstöðum
og hafa þær haldið fjölda einka-
og samsýninga á Islandi og víða í
útlöndum. Sýningin stendur til
22. júlí. Verk eftir Bryndísi Jónsdóttur. Nr. 13, Bragð ognr. 14. Miðhlutað
Tvær opnanir f Norska húsinu
Heldra heimili í Stykldshólmi á 19. öld
Til vinstri á myndinni eru tveir fagurlega útskomir stólar með háum bökum sem voru
í eigu þeirra hjóna og voru œtlaðir húsbændunum.
Hægra megin við stólana er Borgundarhólnisklukka, en Ami mun hafa keypt hana frá
Kaupmannahöfii á árunum 1833-6. Hún var síðan hluti af innanstokksmunum i 100
ár, eða þangað til hún komst t vörslu Þjóðminjasajhsins í slæmu ástandi. Þar var hún
gerð upp og er nú komin til síns heima í Norska húsinu.
Á annarri hæð Norska hússins í
Stykkishólmi, var sl. fimmtudag
opnuð mjög merkileg sýning á
heimilisinnbúi heldra fólks í Stykk-
ishólmi á 19. öld. Gefst fólki þar
kostur á að ganga inn á heimili eins
og mætti ímynda sér að Árni Ó.
Thorlacius (1802-1891) og kona
hans Anna Magdalena Steenbach
(1807-1894) hafi haldið á þessum
árum.
Athöfhin á fimmmdag hófst með
því að Guðrún Anna Gunnarsdótt-
ir formaður Héraðsráðs Snæfell-
inga bauð gesti velkomna, en það
er héraðsráðið sem á húsið og rek-
ur. Því næst var ávarp Gunnars
Kristjánssonar, formanns Safna- og
menningarmálanefndar Héraðs-
ráðs Snæfellinga, en hann rakti
byggingarsögu hússins og tildrög
þessarar sýningar. Að lokum var
sýningin formlega opnuð af Mar-
gréti Hallgrímdóttur þjóðminja-
verði en Þjóðminjasafnið lánaði
Norska húsinu ýmsa muni fýrir
sýninguna. Tvö tónlistaratriði lok-
uðu dagskrá opnunarinnar. Fyrst
spiluðu þeir bræður Lárus og Jón
Svanur Péturssynir undir fjölda-
söng, en þeir lögðu gjörva hönd á
sýninguna með smíðum og málun,
en dagskránni lauk síðan með tví-
söng þeirra Björgvins Þorvarðar-
sonar og Þórðar Á. Þórðarsonar á
sálminum „Drottins hægri hönd“.
Mun það hafa verið siður á þessum
tíma að syngja gesti úr hlaði með
söng. Það var því vel til fundið að
Ijúka opnunarhátíðinni með því að
dusta rykið af þessum skemmtilega
sið, en Árni mun hafa notað þenn-
an sálm til þess að fylgja sínum
gestum út úr híbýlum sínum í „den
tid“.
Aðdragandi sýningarinnar nær í
raun aftur til ársins 1970 að sýslu-
nefhd Snæfellsness- og Hnappa-
dalssýslu tók ákvörðun um að
kaupa Norska húsið fyrir byggða-
safn sýslunnar og jafnframt að færa
húsið aftur til þess horfs sem það
var í þegar Árni Thorlacius lét
reisa það árið 1832. Voru viðirnir í
Norska húsið fluttir tilsniðnir til
Stykkishólms frá Arendal í Noregi.
Árni Ó. Thorlacius var af efna-
fólki og hlaut menntun sína í versl-
unarfræðum, nýmálum, siglingar-
fræði o.fl. í Danmörku og Noregi.
Hann stundaði verslun og útgerð
fyrstu árin sem hann bjó í Stykkis-
hólmi en varð síðan að draga sig út
úr þeim rekstri. Eftir það einbeitti
hann sér að landbúnaði. Hann átti
Gunnasundsnes og var um áratugi
umboðsmaður konungs á svæðinu,
þ.e. innheimti leigur af jörðum í
eigu konungs sem flestar höfðu
fallið til hans við siðaskiptin er
gerðar voru upptækar allar jarð-
eignir klaustra. Árni var mikill at-
gervismaður, selaskutlari ffábær,
fimleikamaður mikill og karl-
menni, sundmaður ágætur og enn-
fremur hin besta skytta. Árni beitti
sér fyrir ýmsum framfaramálum
og var öflugur í sjálfstæðisbarátt-
unni. Hann vár fyrsti bókavörður
Amtsbókasafnsins og studdi vel við
bak vinar síns Sigurðar Breiðfjörð.
Þá er talið að Árni hafi aðstoðað
Júlíönu Jónsdóttur frá Akureyjum
við útgáfu ljóðabókarinnar Stúlka,
en Júlíana varð fyrst íslenskra
kvenna til að gefa út ljóðabók.
Kunnastur er Árni fyrir veðurat-
huganir sínar sem hann stundaði í
um hálfa öld, frá 1845. Hann fékk
senda mæla og skráði mælastöður
á þar til gerð blöð. Það vekur að-
dáun hve nákvæmlega Árni hefur
unnið, sem auðveldar vísinda-
mönnum nútímans að nýta sér at-
huganir hans á langtímaferli veð-
urs. Leiða menn að því líkur að
það hafi verið fyrir áhuga hans á
sjómannafræðum sem hann hóf
veðurathuganir, en sjómannaffæði
var Árna mjög hugleikin og telja
sumir að hann hafi rekið sjó-
mannaskóla þótt engar skriflegar
heimildir finnist um þann rekstur.
Foreldrar Önnu Magdalenu
Steenbach voru norskir en hún
ólst upp á Flateyri þar sem faðir
hennar var faktor hjá verslun Hen-
kels. Var Anna fyrirmyndar hús-
freyja enda þurfti mikla útsjóna-
semi við að reka svo mikið heimili.
Bæði voru tíðar gestakomur, er-
lendra og innlendra gesta og svo
eignuðust þau hjónin nokkur
börn, en fimm þeirra komust til
fullorðins ára.
Eftir að Árni lést gekk Norska
húsið úr eigu ættarinnar og voru
nokkrir eigendur að húsinu á 20.
öld. Lengst af var þar bæði íbúðar-
hús og atvinnuhúsnæði.