Skessuhorn - 04.10.2001, Side 8

8
FIMMTUDAGUR 4. OKTOBER 2001
otttajurtu...
Endurbætt vefsíða Líf-
eyrissjóðs Vesturlands
Gylfi Jóiiasson, frmnkvæmdastjóri.
Lífeyrissjóður Vesturlands hefur
opnað glæsilega endurbætta vefsíðu
sem kemur til með að veita við-
skiptavinum sjóðsins enn betri
þjónustu en áður hefur verið
mögulegt. Munar þar mestu um að
launagreiðendum smærri fyrirtækja
gefst nú kostur á því að ganga frá
skilagrein iðgjalda í gegnum vefsíð-
una. Auk þess er hægt að nálgast
allar þær upplýsingar sem við koma
starfsemi sjóðsins, s.s. tilkynningar
frá sjóðnum, upplýsingar um
starfsmenn, samantekt ársreikninga
síðustu tveggja ára og lög og sam-
þykktir Lífeyrissjóðs Vesturlands
svo fátt eitt sé nefnt. Einnig er
hægt að nálgast á vefnum öll þau
eyðublöð sem til þarf í samskiptum
við sjóðinn. Gylfi Jónasson fram-
kvæmdastjóri Lífeyrissjóðs Vestur-
lands sagði í samtali við Skessuhorn
að útlit vefsins hefði í raun verið
tilbúið um sl. áramót. „Við ákváð-
um hinsvegar að bíða með að
kynna vefinn formlega þar til nú
vegna þess að við vildum hafa hann
fullkláraðann áður en kynning hæf-
ist. Munar þar mestu um að forrit-
ið fyrir rafræna skilagrein iðgjalda
var ekki tdlbúið fyrr en nú. Ég tel að
margir launagreiðendur eigi eftir
að nýta sér þá þjónustu að geta
gengið frá iðgjöldunum í gegnum
netið og reyndar eru nokkrir aðilar
nú þegar byrjaðir að hafa þann
háttinn á.“ Gylfi telur að óhætt sé
að fullyrða að fáir lífeyrissjóðir á
landinu geti boðið upp á þá þjón-
ustu sem Lífsj. Vesturlands gerir í
gegnum heimasíðu sína. „Það eru
aðeins allra stærstu sjóðirnir sem
bjóða viðskiptavinum sínum upp á
rafræna skilagrein iðgjalda. Þegar
fram líða stundir munum við koma
til með að bæta við upplýsingum og
endurbæta vefsíðuna ef þörf er á.
Eg vil því hvetja alla notendur síð-
unnar til þess að senda okkur tölvu-
póst ef þeir hafa einhverjar ábend-
ingar um hvað betur mætti fara.“
Slóðin á vef Lífeyrissjóðs Vestur-
lands er www.lifvest.is.
Smábátasjómenn á
Snæfellsnesi mótmæla
Á aðalfundi Snæfells, félags smá-
bátaeigenda á Snæfellsnesi sem
haldinn var þann 30. september sl.
Var samþykkt eftirfarandi ályktun:
„Þorskaflahámark og dagakerfi
smábáta sem var við lýði fram til 1.
september síðastliðinn er þrátt fyr-
ir vissa agnúa það veiðistjórnunar-
kerfi sem hefur reynst smábátaút-
gerð og byggðalögum vítt í kring-
um landið einna best.
Byggðir sem liggja vel að fiski-
miðum hafa notið nálægðarinnar
og í kringum línuveiðar smábáta
hefur skapast gróskumikil atvinna.
I þorskaflahámarki og dagakerfi
smábáta hefur einstaklingshyggjan
fengið að njóta sín og menn haft
greiðari aðgang að auðlindinni
með ákveðin veiðarfæri en ella
hefði orðið.
I þessum veiðikerfum hafa sjó-
menn getað fundið sér stað, eftir
því sem hentað hefur búsetu þeirra
og skapgerð. Gamli sjómaðurinn
sem vildi ljúka starfsferli sínum til
sjós valdi gjarnan 40 róðradaga
með 30 tonna þaki, dugnaðarfork-
urinn tók 23 sólarhringa án þaks og
ungi sjómaðurinn sem misst hafði
starfið þegar kvótinn var seldur
burt úr byggðarlaginu í naftii hag-
ræðingar sá sér fært að lifa áfram í
sinni heimabyggð með því að sækja
í tegundir utan kvóta.
Með þeim breytingum sem urðu
á þessum veiðikerfum 1. september
síðastliðinn er fótunum kippt und-
an þessum mönnum, fjölskyldum
þeirra og þeim fjölmörgu sem hafa
atvinnu í kringum smábátaútgerð.
Breytingar sem gerðar voru á
veiðikerfi krókabáta 1. september
sl. munu hafa ófyrirsjáanleg áhrif á
byggðalög sem hafa náð að byggja
sig upp aftur með smábátaútgerð
eftir hrun í kjölfar kvótamissis í
nafni hagræðingar.
Fundurinn mótmælir því gerræði
sjávarútvegsráðherra að láta lög um
kvótasetningu krókaaflamarks báta
taka gildi 1. september sl. þrátt fyr-
ir sterkar vísbendingar um vilja
meirihluta Alþingis til frestunar
laganna.
Fundurinn skorar á alþingis-
menn hvar í flokki sem þeir standa
að fresta eða ógilda þessi lög.
Fundurinn skorar einnig á
sveitarstjórnarmenn á Snæfellsnesi
að leggja málstað okkar lið, þar sem
ekki er bara um að ræða afkomu
nokkurra einstaklinga að ræða,
heldur sjávarbyggðanna í heild.“
^Písncihornið
Þaö er dauöi og djöfuls nauö
skrýddan kdpit krists að ofan,
klœddan skollabttxum neðan.
Bónda nokkrum, sóknarbarni umrædds
klerks þótti vísan afburða snjöll og lagði mikið
á sig til þess að læra hana. Eftir þrotlausar til-
raunir í eitt og hálft ár ætlaði hann að kenna
vinnumönnum sínum vísuna og var hún þá orð-
in svona:
Mokarinn var að moka
mold yfir dauðan ná.
Pokarinn var að poka
peninga ekkjunni frá
Maður sem bjó við götu þá er lá að kirkju-
garðinum í hans heimabæ orti einhverntíma og
virðist sem honum hafi ekki verið of hlýtt til
allra samborgara sinna:
Margir þekkja af eigin raun það ástand að sjá
ekki útyfir verkefnalistann og er þá gott að rifja
upp þesa gömlu vísu:
Hugsaðu ekki um himininn,
hvað hann muni vera.
Handa þe'r mun heimurinn
hafa nóg að gera.
Það er nú svo þó sjaldan sé skortur á verkefn-
um verður stundum skortur á veraldlegum
verðmætum eða með öðrum orðum að mönn-
um þykir skipting auðsins ekki sem réttlátleg-
ust. Eftirfarandi vísa hefur bæði verið eignuð
Olafi Briem og Sigurði Breiðfjörð og veit ég
ekki hvort réttara er en hún gæti verið í fullu
gildi enn í dag:
Það er dauði og djöfuls nanð
er dyggðasnauðir fantar
safna auð með augun rauð
en aðra brauðið vantar.
Fáum auðnast að sleppa alfarið við umtal
söguffóðra nágranna sinna en best er að láta sig
það engu skipta eins ogjakob Frímannsson:
Þó heimur spjalli margt um mig
og mínum halli sóma,
l<et égfalla um sjálfa sig
svoddan palladóma.
Einhvernveginn hefur það orð frekar festst
við konurnar að dreifa sögum um náungann
hvort sem það er nú alltaf með réttu eður ei en
einhverntíma var sett saman eftirfarandi erindi:
Inni í stofii sé ég sitja
sannan heiðurs og ektamann
sem hlustar á blessaða fnina flytja
fyrirlestur um náungann.
Eiginmaðurinn utan úr horni
augttnum skotrar í sinni smæð.
Þá sallar htín á hann sögukomi
um sjómannskonuna á næstu hæð.
Jóhannes á Skjögrastöðum var staddur í öðru
héraði og heyrði menn ræða um prest í ná-
grenni sínu sem var misjafnt þokkaður af sókn-
arbörnum sínum og fjárplógsmaður mikill en
útí frá fór heldur gott orð af presti. Eftir að hafa
hlýtt á tal manna sagði Jóhannes:
Mikið er hvað margir lofa 'ann,
menn sem aldrei hafa séð 'ann,
Mikið er hve margir lofa 'ann,
- að ofan.
Menn sem aldrei hafa séð 'ann
- að neðan
Það er semsagt fleira en eðalvín sem batnar
við geymslu. Um sama prest og Jón nokkurn
sem var honum mjög fylgispakur orti Jóhannes:
Þegar deyr sá drottins þjón,
ttm dagana fáum þekkm;
sálina eltir eflaustjón
ofan í miðjar brekkur.
Vísan barst til eyrna prests sem þykktist við
og kallaði Jóhannes á sinn fund og spurði hvort
það væri satt að hann hefði ort um sig ljóta vísu.
Jóhannes kvaðst vissulega hafa ort vísu en
þvertók fyrir að hún væri ljót eða hvað væri ljótt
í þessari ágætu vísu:
Þegar deyr sá drottins þjón,
itm dagana flestum þekkur,
sálina eltir sjálfsagt Jón
svona í tniðjar brekkur.
Það er alltaf gott að vera fljótur að hugsa. Ei-
lífðarmálin hafa orðið mörgum umhugsunar-
efni og hvað tekur við hinum megin en einhver
ágæt kona fékk þessa frómu ósk fyrir margt
löngu:
Eftir lífsins amagust
eikin linnafitja.
á Hhnnaríkis bæjarburst
berðu þig að sitja.
Skáldið Káinn var lengi grafari sveitar sinnar
og lýsti eitt sinn jarðarför á þennan snyrtilega
hátt:
Syngjarinn var að syngja,
sónghljóðin hafði röng.
Hringjarinn var að hringja
harmþungri Líkabóng.
Þegar sumir falla frá
ogfara hér um veginn
finnst mér stundum eftirá
eins og ég séfeginn.
Káinn hugsaði hinsvegar svo til eftirlifenda í
vísum sínum um Dakótasólina:
Þegar ég erfallinn frá
ogfiína tjörðu beinin,
verður fógur sjón að sjá
sólina skína á steininn.
Á þeim tímum sem húsnæðisvandræði voru
hvað mest í Reykjavík var Númi Þorbergsson
að leita sér að íbúð til leigu og hafði tal af hús-
eiganda sem bjó við gamla kirkjugarðinn. Sá gaf
það svar að lítill vegur væri að taka málið til
umræðu ef umsækjandi gæti gert vísu. Núm
svaraði:
I vesturbænum virðist mér
vísust leið til glötunar.
Allir dauðir eru hér
öðrum megin götunnar.
Númi fékk íbúðina.
Að endingu skuluin við grípa hér eitt gull-
kornið frá Rósberg Snædal sem virðist ekki hafa
verið í húsnæðisvandræðum þegar hann orti:
Geng ég um hin glæstu torg
gyllt með húsum nýjwn.
Þó hef ég miklu betri borg
byggt úr tómum skýjum.
Með þökkfyrir lesturinn
Dagbjartur Dagbjartsson
Refsstöðum 320 Reykholt
S 435 1367
^Beygqrðshornið
Orðatiltæki
Það er neyðarlegt að horfa á
vandamál sín og vita að það er
maður sjálfur og enginn annar
sem hefur búið þau til.
Sófókles.
Verm vingjarnlegur við fólk
á leið þinni á toppinn því þú átt
eftir að hitta það aftur á leið-
inni niður.
Ricard Gordon.
Þegar trúboðarnir komu
áttum við landið og þeir biblí-
una. Þeir kenndu okkur að
biðjast fyrir með lokuð augun.
Þegar við opnuðum þau aftur
áttu þeir landið og við biblí-
una.
Jomo Kenyatta.
Reynslan kennir okkur að
ástin er ekki fólgin í því að
horfa hvort á annað heldur í
sömu átt.
Antoine de Saint Exupery.
Æskuárin eru tími vinátt-
unnar. Það sem eftir er ævinn-
ar verða menn að láta sér nægja
þann vinahóp sem þeim tókst
að eignast á þeim gömlu góðu
dögum.
Johannes Fibiger.
Ef hamingjan lokar einum
dyrum opnast aðrar; en oft
horfum við svo lengi á lokuðu
dyrnar að við sjáum ekki þær
sem standa okkur opnar.
Helen Keller.
Þegar að því kemur að öll
sund virðast lokuð og baráttu-
þrekið gjörsamlega á þrotum
skulum við samt ekki gefast
upp því það er einmitt þá sem
allt mun snúast til betri vegar.
Hairiet Beecer Stowe.
Elliglöp
Jónas og Guðmundur voru
orðnir vel fullorðnir og voru á
rúntinum á gamla blöðruskó-
danum hans Jónasar. Hvorugur
gat séð almennilega yfir mæla-
borðið, svo þeir óku nú ekkert
sérlega hratt, gömlu mennimir.
Þeir komu að gamamómm og
um leið og þeir fóru yfir þau,
hugsaði Guðmundur, sem sat í
farþegasætinu: „Eg hlýt að vera
að missa sjónina. Mér sýndist
vera rautt ljós.“
Nokkrum mínúmm seinna
komu þeir aftur að gamamót-
um og bíllinn rann yfir þau við-
stöðulaust. I þetta sinn var
Guðmundur næstum algerlega
viss um að þeir hefðu farið yfir
á rauðu, en hann var ekki alveg
viss og það gat verið að ellin
væri að hrekkja hann, svo hann
sagði ekkert. I staðinn ákvað
hann að bíða átekta og taka vel
eftir á næsm gatnamótum.
Á næstu gatnamótum var
eldrautt Ijós, en Jónas hægði
ekki einu sinni á sér, heldur ók
bara sitt strik yfir gatnamótin á
móti rauðu. Þá gat Guðmund-
ur ekki á sér setið lengur og
sagði „Heyrðu, Jónas, veistu að
þú ert búinn að fara yfir þrjú
rauð ljós í röð. Þú hefðir getað
drepið okkur!“
Jónas sneri sér til hans og
sagði hissa: „O, er ég að
keyra?“