Skessuhorn - 17.04.2002, Blaðsíða 7

MIÐVIKUDAGUR 17. APRIL 2002
7
Aforbitrek og æskulýðsfulltrúa
Óskaplega
getur eitt
korter verið
lengi að líða.
Þessi fjórð-
ungur úr
klukkustund
er á við heila
eilííð. Und-
irritaður sit-
ur klofvega á
þ r e k h j ó 1 i
staðsettu í
þreksalnum í
íþróttahús-
inu í Borgamesi heldur fast í stýri og hjól-
ar skæting léttan, með augun límd á
klukku festa á vegg á móti. Þessi hjólatúr
ku vera bráðnauðsynlegur sem upphitun
fyrir væntanleg átök við hin margvísleg-
ustu þrektæki. Þetta sagði mér Iris Grön-
feldt einhvem tíma í fyrra og ég hef enga
ástæðu til þess að halda að hún hafi logið
þessu, jafnvel þó hún viti eins vel og
margir aðrir að ég get verið afskaplega
trúgjam. Nú er korterið tæplega hálfnað
og undirritaður notar restina af korterinu
til að velta fyrir sér hver sé eiginlega til-
gangurinn með þessu jarðlífi, þó maður
þurfi sjálfsagt lengri tíma til að komast að
viðunandi niðurstöðu, er þetta nægjanleg-
ur tími til að staldra við stærstu póstana.
Nú er korterið búið og hugleiðingar tun
tilganginn með þessu jarðlífi verða að bíða
betri tíma. Nú tekur við períóda með tól
og tæki, það er ýtt og togað, búkurinn
fettur og brettur, Silvester Stallone og
Amold Schwarzenegger hvað? Annars em
bara ein sannindi sem drífa undirritaðan
áfram í líkamsræktinni, sem sé þau að ég
komi ekki til með að lifa svo mikið lengur
fyrir bragðið, heldur muni ég deyja mildu
heilbrigðari. Að vísu stóð líka til að gera
magavöðvana miklu stinnari, koma sér
upp fínni fronti. En það er sama hvað
maður hamast, þó eftir nákvæmri fyrir-
sögn fyrmefndar írisar sé, magavöðvamir
ná ekki að komast í það form sem til er af
þeim ædast. Eina breytingin er sú að þeir
em famir að leka niður. Ætli það sé ekki
ráð að fá tattúkall til að tattúvera hlé-
barðamynstur á bumbuna á mér ef maga-
vöðvamir leka lengra niður. Þá verð ég
kominn með þessa fínu lendaskýlu, a la
Tarzan. Það em víst gömul sannindi að
hreyfing sé af hinu góða og þá sérstaklega
að ganga. Undirritaður var grunlaus um
hvaða örlagaspinning var í gerjun síðast-
Hðin laugardag þegar hann lagði land
undir dekk og ók vestur í Búðardal til að
mæta á ffæðslufúnd sem haldinn var á
vegum félags hjartasjúklinga á Vestur-
landi. Þama var meðal annarra mættur
sjúkrahði sem hélt ágætt erindi um hreyf-
ingu, og taldi gönguferðir ágæmstu gerð
af öllum tegundum hreyfingar. Þegar
fundurinn var búinn gekk ég út úr Grunn-
skólanum í Búðardal, gekk svo út að bíln-
um mínum og gekk svo næstum af göflun-
um yfir því sem þar hafði gengið á. Búið
var að teipa á hliðarrúðu bílsins litskrúð-
ugan límmiða sem blakti þama undir Dal-
anna sól. Þessi límmiði var ffá Lögregl-
tmni, þess efhis að biffeiðin TE 488 hefði
átt að koma til skoðunar fyrir löngu síðan,
eiganda gefinn vikuffesmr til að gera
hreint fyrir sínum dyrum, eha yrðu skrán-
ingamúmer biffeiðarinnar tekin af henni
án frekari viðvörunar og notkun hennar
bönnuð. Síðan kom dagsemingin, við
fyrsm sýn fannst mér eins og þama stæði
BIZJÓI, en með yfirlegu og þolinmæði
fann ég út að þetta átti að vera 13/4/ ‘02.
Ekki veit ég hvemig skriffar- og réttritun-
arkennslu er háttað í lögregluskólanum en
ókunnugum til glöggvunar skal tölustaf-
tuinn tveir ritaður sem skrautskrifaður
einn, hvert aukaskástrik ritast sem stórt
joð, tölustafúrinn fjórir sem öfug zeta, og
bókstafúrinn E eins og tvöfalt vaff sem
dottið hefúr á hliðina og orðið a.m.k. 80%
öryrki. Undir þessu öllu saman stóð svo
skrifað lögregluþjónn n.r. 9702. Eitt
augnabhk datt mér í hug að þetta væri
samsæri. Félag hjartasjúklinga á Vestur-
landi og Lögreglan í Dalabyggð hefðu
haft samráð um að ná með einhverjum
hætti númerunum af bílnum svo ég myndi
nauðugur viljugur ganga meira í ffamtíð-
inni. Féh ég fljótlega frá þessari hugmynd
um samsærið og tók nú að skammast mín
alveg undir drep fyrir trassaskapinn. Vík-
ur nú sögunni ffá bflastæði í Búðardal og
aftur inn í þreksal í Borgamesi. Eg hafði
komið auga á nýtt þrektæki sem staðsett
var útí homi, fótstigið apparat með tökk-
um í massavís og blikkandi ljósum, ég
steig uppá tækið, fann engar leiðbeiningar
en orð á engilsaxnesku sem liðu um tölvu-
skjá þrábáðu um þyngd, aldur og fleira.
Ég fiktaði í tökkum án afláts, en útkoman
varð ahtaf kjaffæði og steypa. Eg rölti nið-
ur í afgreiðslu og spurði starfsfólk hvort
einhver kynni á þetta nýja tæki. Eg fékk
það svar að tækið væri svo nýkomið að
ekki væri enn búið að prenta íslenskan
leiðarvísi til að hafa hjá tækinu, aðeins
einn maður í gjörvöllu kjördæminu kynni
á tækið, það væri Indriði æskulýðsfulltrúi.
Off kemur góður þá getið er. Inn úr dyr-
unum dettur nú æskulýðsfuhtrúinn sjálfúr.
Eg sagði mínar farir ekki sléttar í sam-
bandi við hið nýja tæki. „Iss, þú hefur bara
gert einhverja vitleysu maður“, sagði
æskulýðsfulltrúinn, „komdu bara með
mér ég skal sýna þér hvemig þetta virkar".
Þegar við komum að tækinu skipaði æsku-
lýðsfúhtrúinn mér að stíga á tækið. „Sko“
sagði hann síðan, „þú hefúr ábyggilega
byrjað á því að víxla aldri og þyngd og
þessvegna hefúr tældð ekki trúað sínum
eigin tölvukubbi og aht farið í steik“. Síð-
an hélt hann áffam, „sko nú útbý ég pró-
gramm, viltu jafnsléttu eða klifur?" spurði
æskulýðsfúlltrúinn. „Niðrí móti helst“
sagði ég. „Það er ekld tíl“ sagði hann „ég
stílli á klifur" hélt hann áffam, og nú þutu
fingur um takka, það var eins og æsku-
lýðsfúhtrúinn hefði vikið um stundarsakir
fyrir hljómborðsleikaranum í Stuðbanda-
laginu. ,Mtuidu svo“ sagði hann“ að ýta
alltaf öðm hvom á enter, annars gerisi
ekkert af viti.“ Nú ýttí hann á enter einu
sinni enn, og sagði „nú ertu kominn með
prógramm sem þýðir klifur í f2 mínútur."
„12 mínútur11 sagði ég .“12 mínútur em
næsmm því korter og korter er langur
tími, ég verð örugglega borinn örendur út
effir 8 mínútur og hver á þá að gera texta
við þau lög sem þú átt effir að semja?“
„Það er satt“ sagði æskulýðsfulltrúinn og
reif tækið úr sambandi. „Heyrðu annars“
sagði hann svo „hefurðu mælt hjá þér
púlsinn?" „Nei“ sagði ég. „Sko“ hélt
æskulýðsfulltrúinn áfram „nú ferðu á
Orbitrekktækið, andskotast á því í dáldinn
tíma, tekur svo um þessi handföng þama
og púlsinn kemur á skjáinn þama.“ Eg
steig upp á Orbitrektækið, það er þannig
úr garði gert að það er fótstígið og á því
era lóðrétt rör sem sveiflast fram og til
baka þegar tækið er stígið. Það er svona
eins og maður sé á skíðum. Maður er
svona eins og Kristinn Bjömsson ffá
Ólafsfirði, nema það er sáralítil hætta á að
maður detti. Þegar ég hafði hamast þama
í tilskilinn tíma og tekið um handföngin,
leit Indriði á skjáinn. „Iss“, sagði hann“ lé-
legur púls, þetta er eins og hjá miðaldra
kyrrsetukonu." Mér fannst æskulýðsfull-
trúinn segja þessi orð fúll hátt, fólk var
farið að veita okkur athygh. „Ókey“, sagði
ég, „mældu púlsinn hjá þér sjálfúm."
Æskulýðsfulltrúinn snaraðist á græjtma.
Hvflík tilþrif, fótaburðurinn minntí á
skagfirskan gæðing sem skeiðar Vind-
heimamelana endilanga vitandi það, að
við endamarkið bíður sykurmoli plús
brauð og bikar. Loks stoppaði maðurinn,
greip um handföngin, leit á skjáinn, föln-
aði, og sagði ekki neitt. Ég leit á skjáinn
líka. Niðurstaðan ósköp svipuð minni.
Áður en ég næði að minnast á miðaldra
kyrrsetukonur, hafði æskulýðsfúlltrúinn
sagt „bless, verð að þjóta“, og var horfinn
með það sama. Mér var heldur ekld til set-
unnar boðið, ég þarf að færa biffeið til
skoðunar.
Utanhússmálningin frá Málningu h/f hefur
skilað frábærum árangri
Gott viðhald byggist á að þú notir réttu efnin
Tryggðu húsinu þínu góða vörn
Steir ^iri 2000 • Steinakrýi • Steintex
Mætum á staðinn og gerum nákvæma óftekt á ástandi húseignarinnar ásamt verðtilboðum í verkþættina

málninghlf
-fxti ?egir tfctfPt
r ' í
111 1
Híbýlamálun
Garðars Jónssonar ehf.
Sandspörtlun
Öll málningarvinna
Almennar viðhaldsframkvæmdir
Málningarverktaki í fremstu röð
Hringdu núna
Háþrýsfiþvotfur
Sílanböðun

Símar 431 2646 • 431 4056 • 896 2356