Hlynur - 15.10.1956, Blaðsíða 7

SONGDISIR
Samvinnutrygginga
Söngdísir Samvinnutrygginga; Herdís (t.
h.) og Ingibjörg. Myndin var tekin er þær
komu fyrst fram í Austurbæjarbíói.
Þessar ungu og fallegu stúlkur, sem
báðar starfa í Samvinnutryggingum,
hafa að undanförnu vakið á sér athygli
fyrir dægurlagasöng. Þær heita Herdís
Björnsdóttir og Ingibjörg Leifsdóttir og
komu fyrst fram hjá Ráðningaskrifstofu
skemmtikrafta í Austurbæjarbíói fyrir
nokkru síðan.
Það er ekki heiglum hent að koma
fram fyrir hundruð manna og syngja
opinberlega í fyrsta sinni, hafandi notið
lítillar æfingar; eina veganestið fram á
sviðið er sú sannfæring, að röddin sé
góð, og er það nú raunar þó nokkuð
lífakkeri.
Frá því að þær komu fyrst fram
hefir Herdís sungið nokkuð víða, meðal
annars á skemmtun hjá Starfsmannafé-
lagi SIS, sem haldin var í Tjamarkaffi.
Notaði Hlynur þá tækifærið og ræddi
örlitla stund við Herdísi, sem brázt hin
bezta við og leyfði honum að birta eft-
irfarandi samtal.
— Hvenær fórstu fyrst að syngja
Herdís? — Á Kynnningarkvöldinu í
Austurbæjarbíói, segir hún og hlær. —
Hafirðu aldrei komið fram áður? —
Nei, ekki nema einu sinni í heimavist-
arskóla úti á landi. — Hvar var það?
— Vestur á Núpi, en það fór allt í
handaskolum. Eg missti textabókina á
gólfið, var þá byrjuð að syngja, en kunni
ekki textann, varð að hætta og beygði
mig eftir bókinni og byrjaði aftur. Hin-
ar tvær, sem með mér áttu að syngja,
urðu svo skelfdar að þær komu ekki
upp orði! En ég þraukaði út lagið og
hefi síðan haldið fast í bókina. — Það
er nú það, en varstu ekki taugaóstyrk.
þegar þú komst fram í bíóinu? — Nei,
ég hafði verið hrædd lengi áður, en
þegar stundin loksins rann upp, þá var
hræðslan gleymd fyrir spenningnum. —
Þú hefir komið víða fram síðan, berzt
þér alltaf tilboð um að syngja? — Já,
ég er stundum beðin um að syngja á
skemmtunum, þar að auki hefir mér
boðist söngstörf hjá tveimur danshús-
um, en ég hefi ekki ákveðið mig enn.
Sannast sagna þykir mér bezt að vera
hvergi ráðin, en syngia þegar vel liggur
á mér. Eg er svo ung og vil hvergi vera
bundin, en tilboðin eru freystandii og
hver veit hvað maður gerir. Stundum
(Frh. á bls. 12)