Hlynur - 15.03.1969, Blaðsíða 16
Kennslubuð
í Tansaníu
Það færist stöðugt í vöxt með-
al hinna þróuðu landa hins
vestræna heims, að þau láti eitt-
hvað af hendi rakna til van-
þróuðu ríkjanna, ekki sízt í
Afríku, til að hjálpa þeim í við-
leitni þeirra til að geta staðið á
eigin fótum og til að geta boðið
íbúum sínum mannsæmandi
lífskjör. Hér á landi höfum við
m. a. kynnzt slíku starfi fyrir
tilstilli Herferðar gegn hungri,
sem þegar hefur látið margt gott
af sér leiða, og í umræðum
manna á milli heyrist sú skoð-
un stöðugt oftar látin uppi, að
við eigum að auka þessa starf-
semi okkar.
í nágrannalöndum okkar hef-
ur mikið verið unnið að þessum
málum undanfarin ár. Af Norð-
urlöndunum munu Svíar hafa
verið einna athafnasamastir í
þessum málum, enda búa þeir
við einna mesta velmegun af
þessum löndum eins og kunnugt
er. Samvinnumenn þar hafa
sízt verið eftirbátar annarra, og
hafa þeir látið myndarlegar upp-
hæðir renna til aðstoðar við
þróunarlöndin.
í fréttum sem okkur berast
frá Alþjóðasamvinnusamband-
inu kemur það og hvað eftir
annað fram, að þegar verið er
að byggja upp efnahags- og
atvinnulíf í þróunarlöndunum,
koma hugmyndir og skipulag
samvinnuhreyfingarinnar oft að
mjög miklu gagni í því starfi.
Þannig hafa þegar verið byggð
upp samvinnufélög, bæði fram-
leiðenda og neytenda, í þess-
um löndum, og þótt þau hafi
að vísu oft átt við mikil og
erfið vandamál að stríða í rekstri
sínum, og það jafnvel vanda-
mál, sem við þekkjum ekki einu
sinni af afspurn hér á norður-
hveli jarðar, þá hefur það sýnt
sig, að samvinnufélagsformið
hentar vel í þessum löndum,
þegar verið er að byggja upp
sjálfsbjargarviðleitni fólks og
kenna þvi að hjálpa sér sjálft.
í ríkinu Tansaníu í austur-
hluta Afríku hafa Norðurlönd-
in lagt verulegt framlag af
mörkum til þess að efla fram-
þróun samvinnuhreyfingarinnar
í landinu, og eru það einkum
norrænu samvinnusamböndin
sem þar hafa átt hlut að máli,
bæði með beinum fjárframlög-
um og með því að senda þang-
að sérfræðinga til starfa. í Tans-
aníu hefur þannig t. d. verið
haldið uppi umfangsmikilli
fræðslustarfsemi á vegum þess-
ara aðila, m. a. með víðtæku
námskeiðahaldi víðs vegar um
landið, dreifingu upplýsinga- og
fræðslurita meðal almennings og
með því að halda uppi sérstök-
um fræðsludagskrám í útvarpi.
Hið nýjasta í þessu efni, sem
við höfum haft fregnir af, er
það, að fyrr í vetur var opnuð
í Moshi í Tansaníu fyrsta æf-
inga- og kennslubúðin í landinu,
og er hún gjöf frá sænsku sam-
vinnusamtökunum. Og það er
ekki nóg með það, að Svíarn-
ir hafi gefið þessa búð, því að
þeir sendu einnig vanan mann,
Nils Magnusson að nafni, til
þess að standa fyrir þeim nám-
skeiðum sem þar verða haldin.
Byggingin sem hér um ræðir
er um 300 fermetrar, og þar verð-
ur rekin verzlun af kaupfélaginu
í Moshi. Með tilkomu hennar
verður kaupfélagið eitt af örfá-
um í landinu, sem reka fleiri en
eina verzlun, því að fyrir var hjá
því ein búð, en hin almenna
verzlun í byggingunni verður að
sjálfsögðu opin almenningi.
Hins vegar er um helmingur
af húsnæðinu ætlaður fyrir æf-
inga- og fyrirlestrasal, þar sem
þegar er byrjað að halda nám-
skeið í hagnýtum búða- og af-
greiðslustörfum fyrir innfædda
Tansaníubúa. Og þeir virðast
ekki ætla að láta standa á sér
að koma, því að til þessa hefur
Framhald á bls. 15.
v
H L Y N U R
BlaS um samvinnumál
3. tbl 17. árg.
marz 1969
Hlynur er gefinn út af Sambandi íslenzkra samvinnufélaga, Starfsmannafélagi SÍS og Félagi
kaupfélags3tjóra. Ritstjórar eru Sigurður A. Magnússon (ábm.) og Eysteinn SigurSsson. Auk
þeirra eru í ritnefnd Ragnar Jóhannesson og Gunnar Sveinsson. Ritstjórn og afgreiðsla eru
hjá Fræðsludeild SÍS, Sambandshúsinu, Reykjavík. Verð: kr. 125.00 árgangurinn, kr. 15.00 heftið.
Kemur út mánaðarlega. — Prentun: Prentsmiðjan Edda hf.
16 HLYNUR