Morgunblaðið - 10.09.2019, Side 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. SEPTEMBER 2019
✝ Hulda Alex-andersdóttir
fæddist í Hafnar-
firði 6. ágúst 1937.
Hún lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 2. september
2019.
Foreldrar henn-
ar voru Alexander
Guðjónsson og Sig-
rún Júlía Sigur-
jónsdóttir. Systkini
Huldu eru Guðjón, f. 21.5. 1931,
d. 23.5. 1931, Aðalheiður, f.
23.2. 1933, og Svanhildur, f.
23.9. 1942.
Hinn 4. febrúar 1956 giftist
Hulda Magnúsi Nikulássyni, f.
m.h. Hildur og eiga þau þrjú
börn, Lára Huld m.h. Sverrir
Ósmann, eiga þau eina dóttur,
Kassöndru Líf, m.h. Gunnar
Geir og eiga þau þrjár dætur,
Rebekka Rós og á hún tvo syni,
unnusti hennar er Þorgeir, Mó-
nika Sól, Agatha, Verónika Sif,
Birta Ösp, unnusti hennar er
Jóhann, Tinna, Tanja, Hulda,
Ólöf Amelía og María Ynja.
Hulda gekk í Lækjarskóla og
eftir gagnfræðipróf vann hún
ýmis störf, lengst af við að-
hlynningu á Sólvangi.
Magnús og Hulda hófu bú-
skap í Dvergasteini í Hafnar-
firði, þau byggðu sér svo fram-
tíðarheimili að Mávahrauni 27
og bjuggu þar í yfir 40 ár. Síð-
ustu árin bjó Hulda á Sólvangs-
vegi 3.
Útför hennar fer fram frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í
dag, 10. september 2019, klukk-
an 13.
30.1. 1934, d 15.8.
2017, syni hjón-
anna Nikulásar
Magnússonar og
Elísabetar Egg-
ertsdóttur.
Hulda og Magn-
ús eignuðust fjögur
börn: 1) Hörður, f.
23.11. 1959, m.h.
Margrét Auður
Þórólfsdóttir. 2)
Sigrún Júlía, f.
19.9. 1963, m.h. Ólafur Haukur
Magnússon. 3) Elísabet, f. 12.9.
1970, m.h. Einar Pétur Heið-
arsson. 4) Alexander, f. 15.5.
1972, m.h. Melkorka Otradóttir.
Barnabörn Huldu eru Heiðar,
Elsku mamma mín.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Hjartans þakkir fyrir allt sem
þú gerðir fyrir mig.
Með kveðju og þakklæti, þinn
sonur
Hörður Magnússon.
Það er kominn sá tími að við
þurfum að kveðja elsku ömmu
okkar. Það er eins og það vanti
smá part í hjartað okkar vitandi að
þú sért farin frá okkur. Þú varst
ein af bestu konum sem við þekkt-
um, það var alltaf hægt að koma til
þín og fá aðstoð við hvað sem var,
sama hvert vandamálið var. En
einnig komum við til þín bara til að
spjalla, það sem var að hægt að
spjalla við þig um allt og ekkert.
Það var alltaf jafn gaman á
hverjum fimmtudegi þegar afi
kom að sækja okkur frænkur upp
í skóla og ferðinni var alltaf heitið
á Mávahraunið þar sem gleðin var
aldrei langt undan. Efst í okkar
huga núna eru allar góðu minning-
arnar sem við áttum með þér bæði
á Mávarhrauninu og Sólvangsveg-
inum. Það sem stendur helst upp
úr er sunnudagskaffið sem var í
hverri viku og það var alltaf jafn
gaman að koma.
Takk fyrir allt, elsku amma
okkar.
Þín barnabörn
Agatha og Hulda.
Elsku amma, hvernig er þetta
hægt? Þetta er svo óraunverulegt,
þú fórst frá því að vera besta
amma í heimi í það að vera bara
allt í einu ekki lengur til á nokkr-
um dögum. Þú varst alltaf svo
hress, jákvæð, skemmtileg og með
á nótunum þegar við vorum eitt-
hvað að grínast, sem er ekki sjálf-
gefið þegar aldursmunurinn er
svona mikill. Við höfum misst svo
mikið en við eigum allar þessar
yndislegu minningar. Það er svo
langt frá því að það sé sjálfgefið að
einhver nenni að vera með hrúgu
af barnabörnum í næturgistingu,
við vorum svo margar stundum að
við sváfum þversum í rúminu í
gestaherberginu svo við kæm-
umst allar fyrir. Þegar við vorum
yngri þá komum við á Mávahraun-
ið nánast á hverjum degi og oft
tvisvar á dag. Oft sótti afi okkur í
skólann og síðan komum við á
Mávahraunið þar sem þú beiðst
eftir okkur með grillaða samloku,
ís eða það sem okkur datt í hug.
Hjá okkur var þetta eitthvað svo
sjálfsögð rútína en með tímanum
höfum við komist að því að þetta
er ekkert sjálfsagt og við erum svo
ótrúlega heppnar að hafa átt þig
og afa að. Við vorum líka heppnar
að eiga ömmu og afa sem keyptu
stærsta og besta trampólín sem til
var á landinu til að hafa í garð-
inum löngu áður en tampólín var
eitthvað sem var í öllum görðum.
Við erum svo ótrúlega þakklátar
fyrir þig og allt sem þú hefur gert
fyrir okkur. Við eigum eftir að
sakna þín svo ótrúleg mikið og
mjög erfitt að hugsa til þess að við
getum ekki komið í heimsókn til
þín.
Takk fyrir allt, elsku amma, við
elskum þig og þú munt alltaf eiga
þinn stað í hjarta okkar.
Alltaf þínar,
Mónika Sól og Verónika Sif.
Elsku amma, takk fyrir allt,
allar minningarnar, takk fyrir að
vera fyrirmyndin okkar og takk
fyrir að kenna okkur að fjölskyld-
an er númer eitt. Hvern einasta
sunnudag á Mávahrauninu í
ömmukaffi. Það er eitthvað sem
við munum tileinka okkur þegar
við verðum ömmur. Maður var
alltaf velkomin til þín, alveg sama
hvenær. Ég veit að afi tekur vel á
móti þér og heldur utan um þig.
Við elskum þig meira en orð fá
lýst. Góða nótt elsku amma.
Rebekka R. Rósinberg
Harðardóttir og Birta
Ösp R. Harðardóttir.
Elsku amma, við munum aldrei
gleyma þeim góðu stundum sem
við áttum hjá ykkur afa á Máva-
hrauni. Við erum svo þakklátar
fyrir hvert einasta sunnudags-
kaffi og allar heimsóknirnar eftir
fimleikaæfingar. Það var alltaf
svo gaman að hittast, allar frænk-
urnar á Mávahrauni, fara út á
trampólínið á meðan þú græjaðir
samloku handa öllum hópnum.
Takk fyrir allt, elsku amma, þú
varst alltaf svo stolt af okkur og
alltaf jafn ánægð að fá okkur í
heimsókn. Við söknum þín svo
sárt en við erum svo þakklátar
fyrir það tækifæri að fá að kveðja
þig.
Þínar
Lára Huld,
Tinna og Tanja.
Það er erfið stund að setjast
niður og skrifa eitthvað um hana
ömmu. Maður átti ekki von á því
að þurfa að kveðja þig svona
snemma, vonaðist til að börnin
mín myndu fá að alast upp með
þér lengur. Krakkarnir tala um
hversu æðislegt það hafi alltaf
verið að koma til þín, alltaf knús-
að hæ og kvatt með knúsi og
kossi. Við munum öll sakna þess
að koma í heimsókn og alltaf var
slegið upp þvílíku bakkelsi með
engri fyrirhöfn. Hjá þér fengu
krakkarnir undanþágu með gos-
drykkju og endalausa ísa. Hauk-
ur Máni talar um að þú gerðir
heimsins besta bananabrauð,
falski hérinn var mitt uppáhald.
Húmor þinn gladdi mann alla tíð
og átti maður auðvelt með að
segja grófa brandara í kringum
þig því þú bara tengdir og hlóst
með.
Ég naut góðs af því að vera
fyrsta barnabarnið og var það
lengi vel. Fékk að fara með þér
og afa tvisvar sinnum til Beni-
dorm. Svo fæddist Lára systir og
í kjölfarið kom hrúga af stelpum í
nokkur ár. Næsti strákur í fjöl-
skyldu okkar var Haukur Máni,
sonur minn, það varð því 27 ára
bið eftir næsta strák. Ég var svo
mikið með ykkur meðan ég var
að alast upp, man hvað það var
mikið áfall þegar við fluttum til
Danmerkur. Að hitta ykkur ekki
daglega, venjast því að senda
ykkur fax og bíða eftir svari til
baka.
Mikið var það gott að við fjöl-
skyldan náðum öll að kveðja þig
vel, þú brostir til okkar og krakk-
ana og það gefur þeim hlýju í
hjartað á þessum erfiðu stund-
um. Nú ertu komin á góðan stað
og vonandi búin að hitta afa. Þér
finnst ekki leiðinlegt að sjá um
hann. Við munum sakna þín og
elskum þig heitt.
Takk fyrir allt,
Heiðar, Hildur, Haukur
Máni, Helma og Hilmir
Magnús.
Elsku, elsku amma, ég trúi því
ekki að þú sért virkilega farin frá
okkur. Það sem þú varst fullkom-
in amma. Þú varst bara svo mikið
ekta, áttir alltaf nægan tíma og
allt sem þú gerðir var einhvern
veginn best. Grilluðu samlokurn-
ar þínar, rækjusalatið, brauðrétt-
irnir, heita kakóið, meira að segja
YumYum-núðlurnar voru betri
hjá þér.
Ég man svo vel þegar ég fékk
að gista hjá þér og afa á Máva-
hrauninu og þegar ég bað um að
fá að hafa það kósý þá var mér
pakkað inn í þykka fjólubláa og
bleika teppið í sófanum á meðan
þú útbjóst besta heita kakó í
heimi. Ég mun aldrei gleyma
þessari tilfinningu, allri ástinni
og umhyggjunni sem þú og afi
höfðuð að gefa, mér fannst ég
aldrei jafn mikilvæg eins og þeg-
ar ég var hjá ykkur.
Ég ólst upp við það að mæta í
kaffi hjá þér á sunnudögum
ásamt stórfjölskyldunni og það
að fylgjast með þér galdra fram
hvern réttinn á fætur öðrum á
hverjum einasta sunnudegi sýndi
mér hversu mikið þér þótti vænt
um fólkið þitt. Við áttum líka svo
ótal margar stundir bara tvær
saman þar sem við gátum talað
um allt eða bara ekki neitt og
stundum sofnuðum við báðar í
sófanum. Það er svo ótrúlega sárt
að hugsa til þess að þú sért farin
frá okkur, en ég er svo ótrúlega
þakklát fyrir allar minningarnar
sem ég á um þig og líka allt sem
þú gerðir fyrir mig og stelpurnar
mínar.
Takk fyrir allt, elsku amma,
elska þig alltaf.
Kassandra Líf.
Elsku móðursystir mín, hún
Hulda er látin. Margs er að minn-
ast, enda var samgangur á milli
systranna þriggja mikill á upp-
vaxtarárum mínum. Oftar en
ekki stungum við mamma upp á
því að fá okkur bíltúr í Fjörðinn
þegar ég kom heim úr skólanum.
Þetta voru góðir tímar. Ekkert
var verið að hringja á undan sér
heldur haldið af stað frá höfuð-
staðnum í fallega Hafnarfjörð
þar sem móðurfjölskyldan mín öll
bjó. Það þurfti ekkert að hringja
á undan sér, því það var alltaf
einhver heima. Hulda átti fjögur
börn og er ég á aldri við þau tvö
yngri. Það var alltaf gaman og
notalegt að koma í heimsókn á
Mávahraunið og hitta frænd-
systkinin og setjast í eldhúskrók-
inn hjá henni Huldu. Þar kom
maður ekki að tómum kofanum
og minnist ég oft hangikjöts-
salatsins hennar.
Á mínum fullorðinsárum hélt
ég áfram að fara í heimsóknir í
Fjörðinn. Þegar sonur minn var
tveggja ára vorum við mamma í
heimsókn hjá Huldu, ég með
frumburð minn og miklar kræs-
ingar á borðum eins og venju-
lega. Ég skrapp frá á salernið og
drengurinn var í umsjón systr-
anna í nokkrar mínútur. Dreng-
urinn bað um að fá að smakka
þennan svarta drykk sem var á
borðum og auðvitað mátti barnið
smakka smá kóksopa! Við hlæj-
um ennþá að þessum atburði í
fjölskyldu minni því drengurinn
átti ekki von á gosi sem í kókinu
var og kom það allt út til baka, en
í gegnum nefið. Þó hann sé orð-
inn 20 ára í dag þá drekkur hann
ekki ennþá gos eftir þessa
reynslu sína af kóksopanum.
Djúpavatn er okkur systkina-
börnunum kært, þaðan eigum við
margar og góðar minningar. Þó
veiðikofinn sé ekki stór þá kom-
um við okkur öll fyrir. Við systk-
inabörnin röðuðum okkur á gólfið
í borðkróknum og oftar en ekki
var einhver sem lá undir eldhús-
borðinu. En allir voru sáttir og
glaðir og þó svo að plássið væri
ekki mikið og veiðin lítil, þá var
það samveran sem stóð upp úr og
gerði Djúpavatnsferðirnar að svo
góðum minningum.
Hulda var flink í höndunum og
passaði hún upp á að hvert barn
sem fæddist innan fjölskyldunn-
ar eignaðist húfu, en þær voru
listaverk hjá henni, bæði klæði-
legar og fallegar. Bæði mín börn
fengu húfu sem við munum varð-
veita. Kannski eiga mín barna-
börn eftir að fá að nota þær húfur
frá henni Huldu sem munu þá
veita þeim yl og hlýju.
Mikill kærleikur er á milli
systranna og það er mikill missir
að henni Huldu okkar og tómlegt
verður á systraborðinu á jólaboð-
inu í ár. Systurnar hafi lagt mikið
upp úr samveru okkar systkina-
barnanna og er hefð fyrir góðu
jólaballi sem halda þarf í sal þar
sem fjölskyldan hefur stækkað
mikið.
Nú er hún Hulda okkar farin
og komin í faðm hans Magga síns
en þau kynntust ung og áttu gott
líf saman. Ég veit að samfundur
þeirra hefur verið þeim kær.
Elsku Hörður, Sigrún, Elísa-
bet og Alexander og fjölskyldur,
missir ykkar er mikill og votta ég
ykkur innilegar samúðarkveðjur.
Megi góður Guð leiða ykkur og
styrkja í sorginni.
Rut G. Magnúsdóttir.
Hulda
Alexandersdóttir
Sálm. 86.7
biblian.is
Þegar ég er í
nauðum staddur
ákalla ég þig
því að þú
bænheyrir mig.
Ástkær faðir okkar og bróðir,
ÓMAR ÁRMANNSSON
sérkennari,
áður til heimilis að
Hólalandi 12, Stöðvarfirði,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
fimmtudaginn 5. september.
Útförin fer fram frá Stöðvarfjarðarkirkju laugardaginn
28. september klukkan 14.
Freyja Yeatman Ómarsdóttir
Sunnefa Yeatman Ómarsdóttir
og systkini hins látna
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÁSGEIR KARLSSON
byggingameistari,
Brúnavegi 13, Hrafnistu,
varð bráðkvaddur á heimili sínu
föstudaginn 6. september.
Útför fer fram frá Bústaðakirkju föstudaginn
13. september kl. 11.
Sérstakar þakkir til Dýrfinnu Hansdóttur sjúkraliða á Hrafnistu í
Reykjavík ásamt starfsfólki fyrir góða umönnun.
Edith Randý Ásgeirsdóttir Jón Sigurðsson
Guðbrandur Ívar Ásgeirsson
Rut Bech Ásgeirsdóttir Arnar Geirdal Guðmundsson
Hjördís Bech Ásgeirsdóttir Guðni Birgir Sigurðsson
Þórdís Ásgeirsdóttir Steinar Helgason
Karl Þórhalli Ásgeirsson
Sigríður Bech Ásgeirsdóttir
Jóhanna Bech Ásgeirsdóttir
Ásgeir Magnús Ásgeirsson Jóhanna Harðardóttir
afa- og langafabörn
Ástkær eiginmaður minn , faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
MARTEINN ELÍASSON,
Borgarflöt 1, Stykkishólmi,
lést á Landspítalanum sunnudaginn
8. september. Útförin fer fram frá
Stykkishólmskirkju föstudaginn 13. september klukkan 14.
Helga Soffía Aðalsteinsdóttir
Aðalsteinn Marteinsson Suras Marteinsson
Valur Marteinsson Laufey Karlsdóttir
Helga Marteinsdóttir Davíð Hafsteinsson
Grétar Marteinsson Jóhanna Valdimarsdóttir
barnabörn og langafabörn
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
EINAR EYLERT GÍSLASON
bóndi að Syðra-Skörðugili,
lést í faðmi fjölskyldunnar á hjartadeild
Landspítalans fimmtudaginn 5. september.
Útförin fer fram frá Glaumbæjarkirkju föstudaginn
13. september klukkan 14.
Ásdís Sigrún Sigurjónsdóttir
Eygló Breiðfjörð Einarsdóttir Borgar J. Jónsson
Einar Eðvald Einarsson Sólborg Una Pálsdóttir
Elvar Eylert Einarsson Sigríður Fjóla Viktorsdóttir
Eyþór Einarsson Þórdís Sigurðardóttir
Sigurjón Pálmi Einarsson Linnéa Einarsson
og barnabörn
Elsku eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN MAGNÚS MAGNÚSSON,
fv. verkstjóri íþróttavalla
Reykjavíkurborgar,
lést á Landspítalanum Hringbraut
þriðjudaginn 20. ágúst í faðmi
fjölskyldunnar. Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Sérstakar þakkir til Fjölnis Elvarssonar læknis og hjúkrunarfólks
á skilunardeild Landspítalans.
Kristrún Bjarney Hálfdanardóttir
Þórdís Jónsdóttir Ólafur Helgi Kjartansson
Jón Magnús Jónsson Gyða Viðarsdóttir
Sigríður Jóna Jónsdóttir Magnús Ásgeirsson
Tómas Huldar Jónsson Guðlaug B. Kristmannsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn