Morgunblaðið - 13.12.2019, Síða 22

Þ
egar Holmegaard kom mér í gegnum jólin
„Í dag finnst mér sorglegt að lesa um ofur-
konuna sem stýrir stóru fyrirtæki, á sex börn,
bakar laufabrauð og gerir átta sortir fyrir jólin.
Þá sem gefur út barnabók með jólabókaflóðinu,
gengur á fjöll um helgar á aðventunni og vaknar
til að stunda crossfit fimm daga vikunnar. Þetta
er konan sem fer í messu á aðfangadagsmorgun,
eldar jólamatinn og sest svo prúðbúin við matarborðið á slaginu sex
þegar RÚV hringir inn jólin.
Mér finnst það sorglegt því þetta er sagan af mér.
Ég bjó í stóru fallegu húsi, með tveimur börnum og dásamlegum
eiginmanni sem var yfirmaður hjá hinu opinbera. Það þótti mér
mjög flott enda mikið fyrir öryggi og jákvætt álit annarra. Ég byrj-
aði alltaf óvenjusnemma að undirbúa fyrir jólin. Við áttum mikið af
jólaskrauti sem ég hafði komið vandlega fyrir úti í bílskúr.
Ég man að ég átti dásamlega Holmegaard-púrtvínsdagatals-
flösku sem ég pakkaði alltaf þannig að hún stæði fremst þegar ég
fann skrautið. Flöskunni fylgdu agnarsmá púrtvínsglös og hefðin
var síðan að fá sér eitt staup (hóst hóst) hvern dag á aðventunni.
Ég veit ekki hvað það var þessi jólin, en ég hafði sjaldan eða aldr-
ei verið jafn glöð að sjá Holmegaard-flöskuna. Ég fór strax inn í eld-
hús og fyllti á hana, drakk eitt staup og fór síðan aftur í skúrinn.
Inn á milli jólakassanna sá ég strax tvo stóra svarta ruslapoka
sem ég ekki kannaðist við.
Eiginmaður minn var mikið jólabarn og átti það til að sanka að
sér dóti eftir jólin svo ég taldi að í pokunum væri eflaust nýtt jóla-
þorp sem hann hefði fengið á afslætti eftir jólin í fyrra.
Ég skildi ekki þegar ég rak höndina ofan í pokann og tók utan um
eitthvað sem virkaði eins og pylsa. Undir pylsunni stóð: extra soft
dildo, síðan flæddu út úr jólapokanum hælaskór númer 44, risastór-
ir kjólar, brjóstahaldari og gervibrjóst – svipur og handjárn. Ef
þetta var poki jólasveinsins, þá var á hreinu að hann ætlaði að koma
út úr skápnum þetta árið.
Ég nefndi þetta góss ekki við neinn en horfði á embættismanninn
minn góða öðrum augum eftir atvikið. Hvenær fann hann tíma til að
klæða sig í herlegheitin? Hann var vanur að fara aftur í vinnu strax
eftir matinn og vinna fram á kvöld eins og enginn væri morgundag-
urinn.
Aðventan leið og ég var eins og í transi. Ég vildi ekki skemma jól-
in fyrir börnunum eða aðfangadagsmatinn fyrir tengdamömmu.
Hvernig gat eiginmaður minn gert mér þetta svona rétt fyrir jól-
in?
Á þessum tíma gerði ég allt fyrir jólin ein. Eitt af því sem við
gerðum alltaf í upphafi sambúðarinnar var að skrifa kort til vina
okkar með minningum um samveru það árið.
Ég sat eitt kvöldið fyrir þessi jólin með bunka af jólakortum fyrir
framan mig og að sjálfsögðu Holmegaard-flöskuna góðu, sem var
orðin eins og minn besti vinur. Ég fékk mér þrjú staup af púrtvín-
inu og lét sem ég sæi ekki að ég var komin niður að þorláksmessu í
dagatalinu.
Ég opnaði einnig góða hvítvín því mig langaði að hafa það virki-
lega huggulegt þarna um kvöldið. Mér hefur alltaf þótt frekar erfitt
að muna allar sögurnar ein en það kom eitthvað yfir mig þetta
kvöldið og ég skrifaði eins og vindurinn.
Þegar ég vaknaði morguninn eftir mundi ég ekki helmingin af því
sem ég hafði skrifað í jólakortin. Við hlið fallegra umslaganna sem
ég hafði lokað samviskusamlega stóðu tvær tómar vínflöskur.
Ég fór með umslögin á pósthúsið og komst í gegnum restina af
verkefnum jólanna á þremur Holmegaard-dagatölum.
Þegar jólin voru hringd inn klukkan sex þetta árið var allt orðið
fullkomið.
Ég hafði keypt mér nýjan kjól, iitala-skálar á jólaborðið, farið í
tíu verslanir til að finna réttu servíetturnar.
Jólin mín í dag verða aldrei jafn fullkomin í ramma. Ég hætti að
drekka eftir þessi jólin og hef haldið mig við það. Skilaði karlinum
og verð nú ein erlendis á skíðum um jólin. Ég sendi í mesta lagi hug-
heilar jólakveðjur í gegnum Facebook þetta árið. Ég hef á und-
anförnum árum verið erlendis um jólin. Í skilnaðargjöf gaf ég eig-
inmanni mínum Holmegaard-dagatalsflöskuna góðu. Ég hef ennþá
Jól fyrrverandi
ofurkvenna
Sumir halda því fram að raunveruleikinn slái öllum ævintýrum við. Að á bak við fallega skreytt húsin okkar í landinu búi flókin verkefni sem
stundum tekur ævina alla að leysa úr. Hér segja þrjár fyrrverandi ofurkonur sögu sína. Þær koma fram undir nafnleynd af virðingu við
fjölskyldur sínar. Það sem sameinar þær eru að nú eiga þær jól án áfengis. Þetta eru ósköp „venjulegar“ konur. Ef slíkar konur eru til.
Elínrós Líndal | elinros@mbl.is
Það getur verið óheppilegt
á fullkomnu heimili þegar
karlinn er kominn í kjól!
Ljósmynd/Thinkstockphotos
22 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. DESEMBER 2019