Hugur og hönd - 01.06.2001, Síða 23

Brostu og lífið brosir við þér
Hildur Kristín Jakobsdóttir
Hildur Kristín Jakobsdóttir.
Leiðir okkar Hildar Kristínar Jakobs-
dóttur lágu saman á Reykjalundi í Mos-
fellsbæ á liðnum þorra. Hún vakti fljótt
athygli mína, þar sem hún sat og saum-
aði út, orti með nál og þræði minningar
og tilfmningar í smá efnispjötlu. Minn-
ingar í ótal fallegum litum sem minntu
helst á sumar og sól, fullar af gleði og
hlýju. Allt lifnaði í höndum hennar,
þrátt fyrir hömlur sem Parkinson- sjúk-
dómurinn setur henni.
Við Hildur rókum tal saman. Hún
var alin upp á Þórshöfn á Langanesi til
13 ára aldurs. En lengst af bjó hún á
Hvammstanga, þar sem hún vann við
kennslustörf í um 15 ár og síðar versl-
unarstörf. Þar kenndi hún handavinnu,
en auk þess dönsku, stærðfræði og teikn-
ingu. Hildur er nú búsett á Akureyri.
Árið 1952 fer hún til Danmerkur og
lærir handavinnu á Hándarbejdets
Fremme í Kaupmannahöfn. Það var lær-
dómsríkur og góður skóli, þó ekki mætti
sauma eftir munstrum, þar átti hver að
skapa sín eigin verk. En það átti ekki við
Hildi sem fannst það alveg ómögulegt
og hundleiðinlegt í fyrstu og hún ekkert
Island.
geta, en skilar sér nú í verkum hennar,
þar sem hugarflugið eitt ræður.
Hildur er gift Gunnari V. Sigurðs-
syni, hann var kaupfélagsstjóri á
Hvammstanga í 37 ár. Hann er hættur
störfum, en annast nú alveg um eigin-
konu sína. Þau eignuðust sex börn og
eru þrjú á lífi. Eitt er búsett á Hólmavík,
eitt í Noregi og eitt í Reykjavík. Allt
yndisleg börn sem hafa hvatt hana til að
halda baráttunni áfram.
I júnímánuði 1999, þegar Hildur var
á sjúkrahúsinu á Hvammstanga og
vaknar þar einn morgun, er þumalfingur
hægri handar lamaður, nú gat hún ekki
haldið á heklunál. Þetta var mikið áfall
því fram að þessu hafði hún heklað
mikið, bæði milliverk og dúka. En hún
var ákveðin í að gefast ekki upp. Þá sá
hún ónýtt rúmteppi sem búið var að
klippa niður í borðklúta og spurði hvort
hún mætti fá einn borðklútinn og prófa
að sauma út í hann. Það var auðvelt að
stinga í efnið og saumaði Hildur tvær
myndir í þessa gömlu búta. Þetta var
byrjunin. Hún sýndi listakonunni
Leðurtaska skreytt útsaumi Hildar Kristínar.
Höddu á Akureyri þessa frumraun sína,
sem fannst bæði litasamsetning og
saumgerð afar áhugaverð og fékk grafík-
listakonu til að meta verkin. Þetta var
mikil uppörvun og nú unir hún sér svo
vel við þessa vinnu, að hún getur helst
ekki hætt.
Klæðið sem Hildur saumar út í er
gamalt Gefjunar-vaðmál, sem átti að
henda, en hafði legið úti í bílskúr yfir
HUGUROGHÖND 23