Feykir - 22.11.2017, Blaðsíða 4

Hagur Sveitarfélagsins : Rætt við Dag Þór Baldvinsson hafnarvörð
Auknar tekjur Skagafjarðarhafna
Feykir sendi Svf. Skagafirði
nokkrar spurningar
varðandi gjaldtöku og hag
Hafnarsjóðs af dragnóta-
veiðibátum. Dagur Þór
Baldvinsson, hafnavörður,
segir ljóst að tekjurnar
aukist við opnun dragnótar
í innanverðum Skagafirði.
Gjaldtöku er þannig háttað að
borgað er lestar – og bryggju-
gjald af fiskiskipum allt að 100
bt og minni mánaðarlega eða
árslega hjá þeim bátum sem
TAFLA 1: Sýnir landaðan afla á Sauðárkrók og Hofsósi á landbeittri línu og dragnót 2017.
eru á ársgjaldi. Síðan eru tekin þjónustugjöld við
hverja löndun, bátunum selt rafmagn og borgað er
sérstaklega fyrir vigtun utan hefðbundins opnunar-
tíma. Aflagjald er tekið af öllum lönduðum afla 1,6%
sem reiknast af heildaraflaverðmæti. Aflagjald er
stærsti tekjuliður hafnarinnar og voru aflagjöld árið
2016 47% af heildartekjum Hafnarsjóðs Skaga-
fjarðar.
Hverjar eru tekjur hafnarjóðs Svf. Skagafjarðar
síðustu mánaða af dragnótaveiðibátum?
„Tveir dragnótabátar hafa verið á veiðum í Skagafirði
síðan í ágúst á þessu ári. Þorleifur EA-88 byrjaði
veiðar fyrir utan línu (Ásnefs 65°56,5´N -
019°53,0´V og Þórðarhöfða 65°58,4´N -
019°29,7´V) og hefur verið í Skagafirði meira og
minna síðan. Þorleifur landaði einnig 12,4 tonnum á
Sauðárkróki í apríl síðastliðnum en þá var Þorleifur
EA-88 í netaralli Hafrannsóknastofnunar. Onni HU-
36 var einnig á veiðum fyrir utan áðurnefnda línu
viku í september og kom síðan aftur til veiða í
Skagafjörð 1. nóvember. Eftir 1. nóvember hafa
báðir bátarnir verið á veiðum fyrir utan gömlu línuna
sem dregin var á milli Fagraness og Elínarhólma,
samkvæmt reglugerð fiskistofu er núna engin lína
sem dragnótabátar þurfa að fara eftir,“ segir Dagur.
Eins og sjá má á töflu 1 þá er afli landaður
með dragnót hjá Skagafjarðarhöfnum á þessu ári
409.077 kg á móti 291.495 kg af afla veiddum á
landbeitta línu. Dagur segir að tekjur Hafnarsjóðs
Skagafjarðar það sem af er árinu 2017 af Þorleifi
EA-88 séu rúmar 1.9 milljónir kr. og af Onna HU-
212 eru 528 þúsund kr. Frá 1. nóv. til 9. nóv. hafa
tekjurnar af þessum tveimur bátum verið um
500.000 kr. Þá er ótalin öll aðkeypt þjónusta af
fyrirtækjum í Skagafirði sem bátarnir nýta sér.
Má gera ráð fyrir að tekjur hafnarsjóðs Svf.
Skagafjarðar aukist eftir að veiðisvæði voru
opnuð fyrir dragnót í innanverðum Skagafirði?
„Af ofangreindum tölum held ég að flestum megi
vera ljóst að tekjur Hafnarsjóðs Skagafjarðar aukist
við opnun dragnótar í innanverðum Skagafirði.“ /PF
4 44/2017
Meira um dragnótaveiðar : Spjallað við Friðrik G. Haraldsson talsmann dragnótamanna
Skagafjörður – vannýtt gullkista
Feykir fjallaði í 42. tbl. um
óánægju smábátasjómanna í
Skagafirði vegna banns
dragnótaveiða sem féll úr
gildi þann 1. nóvember sl.
Þar kom fram að
smábátasjómenn óttist um
afkomu sína verði bannið
ekki sett á aftur og byggðar-
ráð Svf. Skagafjarðar tók
málið fyrir og styður
áframhaldandi bann. Feykir
hafði samband við Friðrik G.
Halldórsson, talsmann
dragnótamanna, og innti
hann eftir hans hlið á
dragnótaveiðum í Skagafirði.
Mikið hefur verið rætt um
dragnótaveiðar, bann eða ekki
bann, og hvaða afleiðingar
opnun Skagafjarðar fyrir drag-
nót kunni að hafa fyrir náttúru
og ekki síst þá smábátasjómenn
sem sækja miðin og teljast til
heimamanna. Fyrir meðal
landkrabba er ekki auðvelt að
átta sig á hvernig í málinu
liggur. Því lá beinast við að hafa
samband við Friðrik G. Hall-
dórsson, talsmann dragnóta-
manna og heyra hans hlið.
Fyrst var hann spurður hvort
hann skildi baráttu heima-
manna fyrir áframhaldandi
banni.
„Ég hef fullan skilning á því
að menn vilji sitja einir að
gæðunum. Hver vill það ekki ef
hann kemst upp með það?
Dragnótaveiðar hefjast við
Ísland upp úr þar síðustu
aldamótum þegar Danir koma
hingað og stunda þá veiði og
síðan Íslendingar fram á miðja
öldina þegar landhelgi var færð
í fjórar mílur. Þá var lokað fyrir
togveiðar og dragnót hringinn í
UMFJÖLLUN
Páll Friðriksson
Landað í Sauðárkrókshöfn um liðna helgi. MYND: ÓAB
kringum landið í öllum flóum
og fjörðum til ársins 1960 í 6-7
ár. Síðan hefur verið opið þar til
Jón Bjarnason, þáverandi
sjávarútvegsráðherra, lokar
þessu 2010,“ segir Friðrik.
Nú telja smábátasjómenn, og
sérstaklega þeir sem búsettir
eru á Hofsósi, að afkoma
þeirra muni hrynja í kjölfar
niðurfellingar bannsins. Hvað
viltu segja við því?
„Í hundrað ár voru dragnóta-
veiðar leyfðar og þetta truflaði
ekkert búsetuna. Þeir sækja
mest sinn afla út fyrir Skaga
þótt þeir reyni að fullyrða
annað. Um það vitna gögn.
Einn bátur sem þú talar um,
Geisli, er samkvæmt gögnum
Fiskistofu búinn að fara einn
túr á fiskveiðiárinu. Annar bát-
ofsjónum yfir því hvað drag-
nótabátunum gengur veiðin vel
þegar þeir fá lítið á þessum
sandbleyðum,“ segir Friðrik
sem finnst undarlegt að byggð-
aráðið hvetji stjórnvöld til að
hafa tekjur af byggðarlaginu.
Ósammála Bjarna
Til eru nokkrar skýrslur um
dragnótaveiðar, áhrif þeirra á
lífríkið og rask á hafsbotni, sem
hægt er að draga fram máli sínu
til stuðnings. Í 42. tbl. var
meðal annars vitnað í Bjarna
Jónsson, forstöðumann Nátt-
úrustofu Norðurlands vestra,
þar sem hann taldi að sjávar-
útvegsráðherra hefði stuðst við
fremur fátækleg gögn þegar
ákvörðunin var tekin um að
opna fyrir veiðar í Skagafirði.
Friðrik er algerlega á önd-
verðum meiði.
„Ég er ekki ánægður með
skýringar Bjarna. Fyrir það
fyrsta þá var ákvörðun ráð-
herrans um að framlengja ekki
lokunum aðallega byggð á áliti
faghóps sem hafði starfað í rúm
tvö ár. Niðurstaða nefnd-
arinnar var að engin fagleg
sjónarmið lægju að baki þess-
um lokunum. Bjarni vitnar í
eitthvað sem hann kallar ónýta
rannsóknarskýrslu. En rann-
sóknin var framkvæmd sam-
kvæmt vísindalega viður-
kenndum aðferðum við rann-
sóknir á áhrifum veiðarfæra á
lífríkið. Hann talar um að það
hafi verið fengnir hlutlausir
aðilar til að leggja mat á
skýrsluna. Hafrannsóknastofn-
un er hlutlaus aðili og skilaði
sinni rannsóknarskýrslu, en
rannsóknin var framkvæmd af
færustu og hæfustu sérfræð-
ingum í sjávarlíffræði. Þetta
hentaði ekki pólitískri stefnu
þeirra feðga. Jón valdi menn til
að reyna að fá skýrslunni
hnekkt en það eina sem þeir
gátu gefið út var það að ef
rannsóknin hefði verið ítarlegri
þá hefði verið meira að marka
hana. Svo vitnar Bjarni í skýrslu
um rannsókn, sem BioPol og
Náttúrufræðistofnun fram-
kvæmir 2011 og 2013, sem væri
miklu meira að marka. Ég er
ekki hissa þó að þær hafi ekki
ratað á borð ráðherra því að til
þess að rannsókn geti talist
viðurkennd við að rannsaka
áhrif einhvers veiðarfæris þá
þarf veiðarfærið að vera til
staðar. Það eru frumskilyrði til
að rannsóknin geti talist mark-
tæk. Þannig að þetta eru
handónýt, pöntuð plögg frá
þeim feðgum,“ segir Friðrik
ákveðinn.
anna, Skáley, er ekki enn farinn
í róður og hefur engu landað.
Enn annar bátanna er með
fimm róðra og sá þeirra sem
hefur farið oftast er með tíu
róðra,“ segir Friðrik ákveðinn
og finnst þetta léleg nýting.
„Skagafjörður er gullkista
og gæti gefið af sér 1000 og
jafnvel upp undir 2000 tonn á
ári. Ekkert svæði við landið
norðanvert er betur fallið til
dragnótaveiða en innanverður
Skagafjörður; að sama skapi
hentar það svæði síður til
línuveiða. Ekki er þó hefð fyrir
dragnótaveiðum á þessu svæði
nema í fáeina mánuði á ári á
haustin. Það væri mikið nær
fyrir byggðarráðið að hvetja
menn til að fara á dragnót og
nýta auðlindina í þágu
byggðarlagsins. Krókabátarnir
ná ekki þessum afla. Það er
bara þannig. Það er það sem
skapar þessa togstreitu. Þeir sjá
Friðrik G. Halldórsson,
talsmaður dragnótamanna.
MYND AÐSEND