Feykir - 20.12.2017, Blaðsíða 15

48/2017 15
við og talaðu við mig drengur!“
Þá var ég búinn að selja honum
mikið af fiski um sumarið og
alltaf sagði ég honum að þetta
væri úr heita vatninu
[Áshildarholts-vatni]. En þetta
haustið var hann alveg foxillur
og húðskammaði mig og ásakaði
mig um að veiða við skítaræsin í
fjörunni. Ég sagði honum að það
væri haugalygi, allt væri úr heita
vatninu. „Ég er nú enginn bjáni
Stefán en það var túrtappi inni í
fisknum sem ég fékk frá þér.
Hann kemur ekki úr heita
vatninu!“ Ég gat ekki varið þetta
svo ég viðurkenndi fyrir rest að
hafa tekið fiskinn við ræsið fyrir
neðan hjá Bjarna Har.
Stungið af á sjóinn
Stefán segir æskuárin bara hafa
snúist um það að veiða og
hugurinn stefndi lengra en á
bryggjuna eða skítaræsið hjá B.
Har. Hann segist ungur hafa
munstrað sig á rækjubát án þess
að láta vita heima fyrir svo
mamma hans þurfti að hafa fyrir
því að finna hann. „Ég stakk
bara af. Ég sagðist hafa leyfi frá
mömmu og var farinn á vikutúr.
Mig minnir að ég hafi verið 9
ára. Áður hafði ég farið vikutúr
með bróður hennar mömmu, þá
átta ára. Einhvern tímann fór ég
með Ragga Hvata og Gústa Kára
á útilegu, handfæratúr, og ég veit
að Gústi verður aldrei sammála
því að ég hafi verið harður í
þessu, enda held ég að ég hafi ælt
í átján tíma. En það var mjög
gaman og ég var ekki gamall.
Stefán var rétt 16 ára þegar
hann fór til Ólafsfjarðar og réði
sig á skip þar og hefur ekkert
stoppað síðan, 27 árum síðar.
Síðustu níu árin hefur hann
verið hjá Brim Seafood á
togaranum Guðmundi í Nesi.
Stefán segist líka vistin mjög vel
á Guðmundi, stórt og gott skip
og frábær áhöfn og nánast engar
mannabreytingar. „Góður kjarni
og hörku lið,“ segir hann.
Aðspurður um þau löngu
úthöld sem sjómenn þurfa að
sætta sig við segir Stefán aðstæður
í dag mun betri en áður.
„Munurinn er sá að ef þú ert úti á
sjó í 35 daga þá ertu líka í fríi
næstu 35 dagana. Ég er mikið
meira heima hjá mér nú en fyrir
15 árum þegar ég var að róa t.d. á
Klakki. Þá var ég kannski að róa
300 daga á ári en alltaf að koma
reglulega heim. Þetta er öðruvísi
og mun betra. Það er mikill
munur að vita þegar maður
labbar um borð að næst þegar þú
ferð í land ertu kominn í langt frí.
Það er ofboðslegur munur en það
getur náttúrulega tekið á á
48/2017
veturna að vera úti í 4-5 vikur í
vondum veðrum og myrkri en
þetta er bara vinna og venst eins
og annað.“
Formaður á sjó
Nú er Stefán á sínu fimmta ári
sem formaður körfuboltadeildar
Tindastóls og stefnan tekin á
toppbaráttuna með úrvals-
deildarliðið. Hann segist hafa
langað til að gerast formaður
lengi en fundist það glórulaust
vegna sjómannsstarfans. Hann
tók samt þá ákvörðun að bjóða
sig fram og hefur fólk með sér
sem hann treystir. „Staðreyndin
er sú að það er ekkert mál að fixa
þetta saman þegar maður hefur
gott fólk með sér, og vinnur með
manni í þessu. Ég hef verið svo
heppinn að hafa það fólk með
mér. Í upphafi ræddi ég, held ég,
fyrst við Björn Hansen um hvað
ég væri orðinn leiður á því að
þurfa að keyra alla leið á
Stykkishólm til að sjá alvöru
körfuboltaleik því að við komust
ekki í úrslita-keppnina. Þá var
það næsti bær að keyra inn í
Hólm og sjá alvöru leik. En fyrir
mér gerði það útslagið þegar
liðið féll árið 2012 í 1. deild,
margt fólk að vinna í þessu og
erfiður vetur og allt það. En það
var hörkulið fallið þrátt fyrir að
verða Eggjabikar-meistarar í
undirbúningstíma-bilinu. Þá
fannst mér vera rétti tíminn til
að koma að þessu. Ég sá tækifæri
með liðið og ég vissi hvaða
strákar voru á leiðinni upp,
strákar sem eru enn að spila í
dag. Það var að koma risastór
árgangur og af hverju ekki að
hella sér út í þetta,“ segir Stefán
og planið var að fá tvo góða
leikmenn, annan íslenskan og
hinn erlendan til að hlutirnir
gengju upp.
„Annar var Íslendingurinn,
herra Flake, og svo Antonie
Proctor. Með þessum tveimur
mönnum töpum við einum leik
og rústum deildinni og þráð-
beint upp. Förum einnig í
fjögurra liða úrslit í bikar en
töpum fyrir ÍR hér á heimavelli.
Þetta var fyrsta árið. Svona
komum við inn með hvelli. Árið
eftir var ekki ósvipað. Þá förum
við sem nýliðar alla leið í úrslit,
sem var alveg glórulaust því við
vorum ekkert á leið þangað. Það
var ekki stefnt á það fyrsta árið,“
segir Stefán.
Hlutirnir eru ólíkir í dag því
nú þykjast stuðningsmenn sjá
glitta í titil og hafa í raun miklar
væntingar um að nú sé kominn
tími á hann. Stefán tekur undir
og segir að það hafi verið á fimm
ára planinu og fimmta árið sé
hafið.
„Fimm ára planið er að verða
Íslandsmeistari. En hvort við
þurfum að taka önnur fimm ár í
það hef ég ekki hugmynd um.
Það verður bara að koma í ljós,“
segir formaðurinn ábúðarfullur.
Í Skagafirði fer það ekki
framhjá nokkrum manni að
væntingar til liðsins eru mjög
miklar og jafnvel meiri en á
síðustu leiktíð sem þó voru þær
að ná í titil og formaðurinn er á
þeirri línu. Fólk hefur kannski
ekki eins hátt um þessar vænt-
ingar sínar og á síðustu leiktíð
en stuðningsmenn missa and-
ann ef liðið tapar leik og spyrja
hvað þurfi til bragðs að taka.
„Liðið tapaði leik eftir ellefu
sigurleiki í röð. Við erum í
þannig bæjarfélagi að það á bara
helst að reka mann og annan ef
að leikur tapast. Fólk verður bara
að anda með nefinu. Einn góður
vinur minn sagði við mig með
væntingarnar: „Það er svo mikið
væntingaský yfir Skagafirði að
þó að mígrigndi þá næði það
ekki í gegn“. Ég held að það sé
svolítið punkturinn. Vænting-
arnar í sveitarfélaginu smitast út
í allt, leikmenn og þjálfara og við
stefnum bara eins og alltaf á
„topp 4“ og komast í heima-
leikjarétt í úrslitakeppninni. Allt
annað er bara bónus. En
auðvitað langar okkur að enda
sem deildarmeistarar eins og
önnur lið. Ef það tekst ekki
verður bara að vinna út frá því.
En þetta er þannig að þegar lið
er búið að vera svona lengi í
toppbaráttu þá vilja allir taka
næsta skref. Ég er í fyrsta skiptið
sem formaður körfuboltadeildar
Tindastóls að fara í Laugardals-
höllina. Það er hellings bæting. Í
tvígang erum við búnir að fara
mjög langt í úrslitakeppninni en
það hefur því miður ekki tekist
að klára verkefnið. Það er þarna
eitt lið sem er alltaf fyrir okkur,“
segir Stefán og glottir en þar á
hann við hið sigursæla Vestur-
bæjarlið KR sem reynst hefur
Stólunum erfiðir mótherjar. „En
það er stefnan að vinna titil. Ég
fór í þetta, og sagði það strax,
ekki til að vera með, heldur til að
vinna titil.“ Hann segir að
vinnan á bak við það að búa til
lið sem á að vinna titil hafi snúist
mest um það að auka fjármagn
inn í félagið. Þá er ónefnd sú
vinna sem liggur í þjálfun og
utanumhald yngriflokkastarfs-
ins og gefur hún raunsanna
mynd af því hve vel er staðið að
málum í körfuboltanum á
Sauðárkróki. Það hefur jafnan
vakið athygli sá fjöldi heima-
manna sem skipar meistara-
flokksliðið.
Jólabarnið Stefán
Aðspurður um jólahald segist
Stefán vera mikið jólabarn og
hafi núna reynt að skreyta af
kappi og gera fínt þrátt fyrir að
vera hálf handlama. „Staðreynd-
in er samt sú að annað hvert ár
skreyti ég vel hressilega. Það er
árin sem ég fer út á sjó fljótlega
eftir jól. Þá nota ég allan
desember til að skreyta og slepp
svo við að taka dótið saman svo
frúin þarf að taka það allt niður.
En ef ég er á sjó í desember og
kem heim rétt fyrir jól þá skreyti
ég alveg sára lítið því þá þarf ég
að taka niður,“ segir Stefán og
stórt bros færist yfir andlitið á
honum. En hann ítrekar það að
hann sé mikið jólabarn í sér. „Ég
hef gaman af jólunum og upplifi
þau vel í gegnum krakkana
mína. Sá yngsti fékk t.d. langt
bréf frá jólasveininum í gær en
þeir standa í einhverri deilu.
Sveinarnir eru ekki að gefa
honum rétt þó hann sé mjög
þægur. Það er búið að ganga þó
nokkuð á í bréfaskiptum þeirra í
milli og verður líklega þangað til
hann fær það rétta.“
Stefán segist hafa einhverjar
jólahefðir til að fara eftir. Til
dæmis er á Þorláksmessu nóg
að gera. Jólatréð er skreytt,
kortunum keyrt út og steikin
undirbúin. Hamborgarhryggur
er alltaf á borðum á aðfangadag
og hangikjötið á jóladag. En
hann segist passa sig á því að elda
nóg af svíninu til að geta kjamsað
á því í einhverja daga.
„Ég hef mjög gaman af
jólunum svo ég tali nú ekki um
besta daginn, annan í jólum,
þegar Jólamót Molduxa fer fram.
Hann hefur verið stór partur
jólanna í mörg ár. Þar er maður í
íþróttahúsinu allan daginn og
hittir marga brottflutta Skagfirð-
inga og stemningin er frábær,
ekki síst þegar afmælissöngurinn
til Geira er fluttur en nú verður
hann sextugur. Það verður eitt-
hvað,“ segir Stefán og fjörið
geislar úr augum hans og
greinilegt að hann hlakkar til
mótsins. Allt spilar þetta saman,
segir hann, og gangi það upp er
hann glaður.
Stefán ásamt móður sinni og systkinum.
Hér er Stefán ásamt „hinni fjölskyldunni“ eins og hann orðar það sjálfur.
MYND: HJALTI ÁRNA
Baltasar Bogi klár í jólin fyrir tveimur
árum.
Allt í toppstandi eftir aðgerð í haust