Feykir - 09.05.2018, Síða 8

Vinur minn Guðmundur
Stefán Sigurðsson,
fornleifafræðingur,
skoraði á mig að taka við
áskorandapennanum.
Austurdalur í Skagafirði er
okkur báðum kær. Dalurinn
er fallegur og ósnortinn og á
sér langa og merkilega sögu.
Frægasti draugur dalsins er
Skotta kennd við Ábæ en
fjölskyldufyrirtækið okkar
Elenóru, Skotta Film heitir
einmitt eftir Ábæjar Skottu.
Eftirminnilegast er það góða
fólk sem bjó í dalnum og ég
kynntist í æsku. Þá var búið
á Stekkjarflötum, Gilsbakka,
Merkigili, Skatastöðum og
Bústöðum og þó Kelduland
sé ekki í Austurdal var
Stefán Hrólfsson, gangna-
foringi þar í áratugi, fæddur
og uppalinn í dalnum. Það
var og er þannig að bændur
á þessu svæði hjálpast að.
Hjörleifur Kristinsson var
póstur og bóndi á Gilsbakka
og bjó þar einn síðustu
áratugina. Hann var mikill
vinur okkar barnanna í
Flatatungu, fór með okkur
í rannsóknarferðir og
fjallgöngur, kenndi bræðrum
mínum að lesa plöntur og
mér að yrkja ferskeytlur og
ljóð. Við og fleiri hjálpuðum
honum að heyja á sumrin
og stundum fór ég í nokkra
daga fram í Merkigil að
hjálpa Helga Jónssyni
bónda við heyskapinn en
hann bjó þar með Moniku
Helgadóttur og síðan einbúi
eftir að Mona dó. Eins var
það árvisst að við bræðurnir
fórum í göngur og eftirleitir
með þeim á Bakkadal. Þá
gat færst fjör í leikinn þegar
reynt var að koma höndum
yfir sauði og útigangskindur
eins og Hjörleifur lýsti í
kvæðinu um Kollu með
skemmda eyrað.
Óþekku ærnar þjóta
óspart þær neyta fóta,
ég elti þær alltaf og blóta,
að því kominn að skjóta.
Ég ætla bráðum með Árna,
engan þarf hest að járna,
að elta útigangs kindur,
enda sé lítill vindur.
Landið er giljótt og geirað,
gamlir lækir og fleira að,
svo hvergi er hægt að keyra að,
Kollu með skemmda eyrað.
Ég var um fermingu þegar
ég fór í þessa eftirleit með
Hjörleifi og Helga á Merkigili.
Löngu síðar er þessir vinir
mínir voru báðir dánir orti
ég kvæði í minningu látinna
vina sem ég nefndi „Í
Austurdal“. Þegar við Ingimar
Ingimarsson, bóndi á
Ytra-Skörðugili og Þorvarður
Björgúlfsson, kvikmynda-
gerðarmaður, gerðum
samnefnda heimildamynd
um Stefán Hrólfsson,
gangnaforingja í dalnum,
samdi ég lag við kvæðið og
það var notað í myndinni í
flutningi Karlakórsins Heimis.
Stefán Gíslason, stjórnandi
kórsins, skrifaði lagið upp og
raddsetti það. „Í Austurdal“
var síðan á söngskrá Heimis
veturinn eftir og í flutningi
Heimis rataði lagið inn á
indverska Youtube síðu.
Aðdáendur Heimis leynast
víða.
Að þessum formála
sögðum kem ég að kjarna
málsins. Nefnilega því
að Hinrik Már Jónsson,
bóndi á Syðstu-Grund,
sóknarnefndarformaður
og söngmaður í Heimi
og fleiri kórum sendi mér
svohljóðandi skilaboð á
ÁSKORENDAPENNINN
Árni Gunnarsson Sauðárkróki
Ekki reyndist það aprílgabb hjá Hinna
UMSJÓN
palli@feykir.is
Snjáldurskinnu (Facebook)
skömmu fyrir miðnætti þann
1. apríl sl.
„Sæll. Það hafði samband
Frakki nokkur sem hefur
áhuga á að gera eitthvað
með lagið þitt um Austurdal.
Sendi þér link á hann.
Kv. HMJ.“
Þessu fylgdi linkur frá
einhverjum Berndard
Baillot og þar stóð. „Halló
herra, ég er meðlimur í kór
karla í Frakklandi og ég sá
myndband á Youtube af
kórnum þínum. Lagið er
mjög fallegt og ég vil gjarnan
aðlaga það á frönsku... Með
vinalegum kveðjum mínum
B.B.“
Þetta fannst mér góð tilraun
til aprílgabbs hjá Hinna og
svaraði honum daginn eftir
að fyrsti apríl hefði verið
í gær. „Svo var“, svaraði
Hinrik, „en ég held samt að
þessum sé einhver alvara.“
Við þetta varð ég hálf
skömmustulegur, að hafa
grunað minn gamla vin og
sveitunga um græsku svona
alveg að ósekju. Svaraði
herra Baillot og viti menn,
sá reyndist vera meðlimur
í kór karla í Frakklandi sem
heitir Choeur des 3 Abbayes
og vildi endilega fá nótur af
laginu og franska þýðingu á
textanum.
Sjálfur var ég búinn að
glata nótnasetningunni af
laginu en annar gamall
sveitungi og Heimisfélagi,
Þorleifur Konráðsson, frá
Frostastöðum, ljósritaði fyrir
mig nóturnar. Granni minn
úr Víðihlíðinni, Kári Heiðar
Árnason, hefur í samvinnu
við franska samverkakonu
úr Verinu, Camillie Leblanc,
tekið að sér að snara
Austurdalnum yfir á frönsku.
Nóturnar eru farnar til Frans,
textinn fer fljótlega líka.
Ég hlakka til að heyra hvernig
„Í Austurdal“ hljómar á
frönsku í flutningi Choeur
des 3 Abbayes. Kannski
hafa Helgi og Hjörleifur
heitinn - gangnafélagar
mínir úr leiðangrinum sem
gerður var til höfuðs Kollu
með skemmda eyrað og aðrir
gengnir vinir úr Austurdalnum
góða – einhver ráð með
að hlusta á þetta líka úr
Sumarlandinu í austrinu
mikla. Hver veit? Ég vona
það allavega.
- - - - -
Að lokum langar mig að
biðja litlu systur, Sigríði
Gunnarsdóttur, sóknarprest
á Sauðárkróki, að taka við
áskorandapennanum.
AÐSENT : Ólafur Bjarni Haraldsson skrifar
Kjósum til framtíðar
Það er bæði krefjandi og skemmtilegt
verkefni að fara af stað með nýtt
framboð til sveitastjórnarkosninga.
Það er sérstaklega skemmtilegt að
því leyti að maður verður mjög var
við það hvað núverandi staða
samfélagsins og framtíðarþróun þess
er mörgum íbúum sveitarfélagsins
mikið hjartans mál. Það er ýmislegt
sem brennur á fólki en þar virðast
leik- og grunnskólamál, skipulagsmál
og fjármál sveitarfélagsins iðulega
vera efst á baugi. Þessir þrír
málaflokkar eru ByggðaListanum
mjög hugleiknir og teljum við að þau
málefni sem falla þar undir ættu að
vera í algjörum forgangi.
Það er óhætt að segja að leik- og
grunnskólamál snerti allflesta íbúa
sveitarfélagsins með beinum hætti.
Þetta er málaflokkur sem þarf ein-
faldlega að vera í lagi svo samfélagið
okkar geti vaxið og dafnað sem best
skyldi. Skortur á dagvistunarplássum
og aðstöðuleysi til íþróttaiðkunar í
grunnskólum eru því miður vandamál
sem blasa við í sumum af þéttbýlis-
kjörnum sveitarfélagsins. Þau þarf að
leysa og koma í varanlegt horf, og það
sem allra fyrst. Vegna þess hve mál sem
þessi snerta íbúa mjög er mikilvægt að
leysa þau í samvinnu við íbúa hvers
svæðis fyrir sig, sem og starfsfólk við-
komandi deilda. Það gleður mig því að
sjá að fleiri framboð en ByggðaListinn
eru með það á oddinum fyrir komandi
kosningar að auka íbúalýðræði, og von-
andi að svo verði áfram hjá þeim en
fjari ekki út strax eftir kosningar. Á
þetta munum við leggja mikla áherslu.
Varðandi skipulagsmálin, er gríðar-
lega mikilvægt að heildarmyndin sé
skoðuð áður en farið er af stað í
framkvæmdir. Hvernig viljum við sjá
byggðina okkar þróast næstu áratugina?
Til að fá fólk til að festa hér rætur þarf
að halda áfram að bjóða upp á
skipulagðar lóðir, og á það við um alla
þéttbýliskjarna sveitarfélagsins. Þessar
lóðir þurfa að vera aðlaðandi og á góðu
byggingarlandi, og eins með það í huga
að tekjur fólks eru misjafnar, og ekki
allir sem geta byggt sér stórt einbýlishús.
Fjármál sveitarfélagsins eru að
sjálfsögðu grunnatriði í öllu þessu
samhengi. Velferð og góð þjónusta við
íbúa sveitarfélagsins er best tryggð með
ábyrgum og gegnsæjum rekstri
sveitarfélagsins. Fjárhagslegar skuld-
bindingar hafa aukist ár frá ári í
krónum talið, sem getur varla talist góð
þróun þar sem íbúunum hefur ekki
verið að fjölga í takt við það. En til þess
að íbúum geti fjölgað verða ofangreind
atriði á borð við skólamál og skipu-
lagsmál að vera í lagi. Því tel ég enn
mikilvægara að forgangsraða frekari
skuldbindingum sveitarfélagsins til
þeirra verka sem þeim eru falin í lögum
að sinna. Eins tel ég þau verkefni sem
ekki er fjallað um sem lögbundin
verkefni sveitarfélaga, verði að vera vel
útfærð, þar sem unnin er kostnaðar-
áætlun, og hún borin saman við
heildaráhrif verkefnisins áður en hafist
er handa. Forsendur verða að vera
raunhæfar, og þau verða að vera unnin
í samvinnu við hlutaðeigandi fyrirtæki
á svæðinu sem og íbúa sveitarfélagsins
þegar um stærri verkefni er að ræða.
Þau atriði sem ég hef fjallað um hér
að ofan eru meðal annars ástæða þess
að ég gef kost á mér til sveitarstjórnar-
mála sem oddviti ByggðaListans í
komandi kosningum.
Ólafur Bjarni Haraldsson
Höfundur skipar 1. sæti ByggðaListans
sem býður fram í sveitarfélaginu
Skagafirði í komandi
sveitarstjórnarkosningum.
8 18/2018