Kýmni - 15.01.1930, Blaðsíða 11

?ymm
l/EIR íþróttamenn. — í annarsflokks biðherbergi á
járnbrautarstöð sat maður með mikla ístru. Hann
hafði með sér töluvert af farangri, þar á meðal loðkápu.
— Hann þurfti að bregða sér út sem snöggvast, en áður
en hann fór, skrifaði hann eftirfarandi aðvörun á miða
og festi hann við loðkápuna:
»Eg er aflraunamaður, jafnhendi 290 pund með annari
hendi; einnig sigurvegari í 13 kappglímum. Aðvara alla
um að snerta við loðkápunni minni eða eiga nokkuð við
farangurinn. — Kem strax aftur*.
Þegar hann kom aftur, sá hann að loðkápan var
horfin, en þar, sem hún hafði verið, fann hann seðil,
sem þetta stóð skrifað á:
»Ég er hraðhlaupari, hefi sigrað í 13 kapphlaupum,
hraði 30 kílómetrar á klukkutímanum. — Kem aldrei aftur*.
Hjón rífast. — Hún: »Einu sinni var öðru vísi ástatt
okkar í milli, það man ég. — Eða manstu ekki eftir
því, þegar þú stóðst dauðskotinn og kengboginn á hnján-
um fyrir framan mig og sagðist heldur vilja búa með
mér í helvíti, heldur en að lifa aleinn og án mín í Paradís*.
Hann: »]ú, — enda hafa forlögin verið svo misk-
unnarlaus, að láta þá ósk mína uppfyllast bókstaflega*.
I bókaherberginu. — Frúin (eftir að gestirnir eru
farnir): »Það var mjög óvarkárt af þér Sigurður, að láta
gestina koma hingað inn. Nú hafa þeir farið með allar
þær bækur, sem ég hefi fengið að láni frá þeim síð-
ustu tíu árin«.