Íþróttamaðurinn - 01.10.1932, Síða 3

Iþróttamaðurinn
I. árg.
Reykjavík, október 1932.
1. tbl.
Til lesenda.
I þeirri föstu trú, að í.þróttamönnum sé ljós
þörfin á því, að halda uppi málgagni, sem ein-
vörðungu taki til meðferðar áhugamál þeirra,
höfum við ráðist í útgáfui þessa blaðs. Ýmsir
áhugamenn hafa lofað blaðinu stuðning, t. d.
með auglýsingum o. s. frv.t En það er ekki nægi-
legt; útgáfan er dýr og margvíslegir örðug-
leikar yfir að stíga; myndi því verða erfitt
að halda blaðinu úti til lengdar, ef ekki væri
nokkurnveginn trygt: — drengilegt liðsinni allra
íþróttamanna, hvar sem er á landin, í því, að
gerast kaupendur og greiða fyrir útbreiðslu þess.
Blaðið mun koma út mánaðarlega, og taka til
meðferðar öll þau málefni, sem snerta íþrótta-
lífið hér á landi, og ekki hvað sízt mun það
reyna, að fylgjast með öllum nýjungum og
framförum, sem gerast á sviði íþróttanna ann-
arsstaðar. .
Oss eru öllum kunnir erfiðleikar þeir, sem
erui á eðlilegum framförum íþróttanna hér á
landi. Fjárskórtur og fólksfæð gera oss næst-
um ókieift, að standa á sporði erlendum stall-
bræðrum vorurn. Prátt fyrir það, verður ekki
annað sagt með sanni, en að íþróttahreyfing-
unni hafi skilað vel áfram hér á landi og í-
þróttamenn vorir hafi sýnt hina mestu þraut-
seig'ju og táp. Einmitt þess vegna ættum við
enn að herða hugann, leggja enn meira á okk-
ur og stéfna að því einu,: áð sigrast á örðug-
leikunum en ekki láta bugast. En þess vegna er
okkur líka nauðsynlegt að hafa okkar eigin
málgagn, og vér erum sannfærðir um, að blað-
ið sigrast á öllum örðugleikum og nær því tak-
marki, sem því er sett: Að hvetja íþróttamenn
Islands til dáða, auka skilning almennings á
gildi þróttanna í heild og þar með hefja íslenskt
íþróttalíf til jafns við íþróttalíf stallbræðra okk-
ar erlendis, Utg.
Ávarp írá Bennó.
Ritstjórn þessa nýja íþróttablaðs hefir beð-
ið mig um að fylgja blaðinu úr hlaði, með
nokkrum orðum og er mér það ánægjuefni,
því hér í okkar strjálbygða landi, er mikil
þörf á góðu og gegnu íþróttablaði.
Hinar mörgu tilraunir, sem gerðar hafa ver-
ið hér á síðari árum, til þess að gefa út íþrótta-
blöð og starfrækja þau, benda ótvírætt í þá
átt, að mikil þörf sé á útgáfu almenns íþrótta-
blaðs hér á landi. En bæði vegna féleysis og
fólksfæðar, hafa hjnir áhugasömu forgöngu-
menn þessara blaða ekki getað haldið þeim úti.
Tilraunirnar hafa strandað. Og er það mjög
leytt, vegna þessa nýtsama menningarmáls. —
Það er því ósk mín og von, að forgöngumönn-
ujm þessa nýja íþróttablaðs, takist betur í þess-
um efnum en fyrirrennurum þeirra, — og að
blaðið verði bæði langlíft og vinsælt. Þá mun
það koma að þeim notutm, sem til er ætlast,
og verða okkar sameiginlega áhugamáli að
mestu liði.
Er þess að vænta, að allir íþróttamenn, sem
skrifa í blaðið, gæti þess jafnan, að
vera prúðmannlegir í rithætti og setja hugs-
anir sínar svo Ijóslega fram, að þær verði ekki
misskildar.
Bg vil svo óska þessui nýja íþróttablaði góðs
gengis, og að því takist að ná því markmiði,
sem það hefir sett sér, sem sé: að sannfæra alla
landsmenn um nytsemi og hollustu líkamsíþrótta
fyrir einstaklinginn og þjóðarheildina.
Gleymum ekki, að »góð íþrótt er gulli betri.«
Ben. G. Wáge.