Fréttablaðið - 13.06.2020, Blaðsíða 24

EF HANN HELDUR ÁFRAM
SÖMU BRÁÐNUN, VERÐUR
EKKI MIKIÐ EFTIR NEMA
RÉTT TOPPARNIR Á
HONUM ÞEGAR KOMIÐ ER
Á SÍÐARI HLUTA 22. ALD-
AR, EF SPÁR GANGA EFTIR.
Sumarið 2013 störfuðu þau Aron og Helen bæði sem leiðsögumenn í Öræfum, hvort fyrir sitt fyrirtækið. Aron keyrði ferðamenn á traktor út í Ingólfshöfða,
á milli þess sem hann gekk með þá
á jökul. Helen vann fyrir leiðsögu-
fyrirtæki í Skaftafelli og keyrði
ferðamenn þaðan um sveitina.
„Það fór ekki á milli mála þegar
Helen var á ferðinni, en hún keyrði
um á 40 manna gulri, amerískri
skólarútu og kom stundum með
fólk til mín í Ingólfshöfðann,“ segir
Aron, en ástarsaga þeirra hjóna
hófst þetta sumar á Vatnajökli.
„Við störfuðum bæði sem jökla-
leiðsögumenn svo við hittumst
reglulega á jöklinum hvort með
sína hópana. Það var þá sem ástin
kviknaði enda leist mér strax vel á
þennan sveitastrák,“ segir Helen og
hlær.
Aron er alinn upp á Hofsnesi í
Öræfum og Helen í Reykjavík, en
saman hafa þau byggt sér einstakt
heimili á landi föðurfjölskyldu
Arons í Öræfum. „Húsið var f lutt
í heilu lagi frá Stokkseyri þar sem
það var byggt og það eina sem við
þurftum að gera var að tengja vatn
og rafmagn. Það er gaman að segja
frá því að við höfum rekið augun í
myndir af húsinu á Instagram og í
tímaritum, vegna staðsetningar-
innar sem við völdum fyrir það í
f lötum móanum,“ segir Aron. Það
var árið 2016 að þau hjón fluttu inn
í húsið og stofnuðu á sama tíma sitt
eigið ferðaþjónustufyrirtæki, Local
Guide.
Tveir í bekk í grunnskólanum
Þau Aron og Helen eiga soninn
Trausta Franklín sem er fimm ára og
gengur í leikskóla í sveitinni. „Eins
og er eru aðeins fimm börn í leik-
skólanum og útlit er fyrir að tveir
nemendur verði í grunnskólanum í
haust, en hann er í sama húsnæði,“
útskýrir Helen. „Þetta er náinn og
góður hópur og svo á ég bróður á
sama reki í bænum, þangað sem
ég sendi Trausta reglulega í félags-
þjálfun,“ segir hún og hlær.
Útivistaráhuginn hefur fylgt
þeim hjónum lengi og segja má að
hún sé Aroni í blóð borin, en langa-
langafi hans, Páll Jónsson, var fyrst-
ur manna til að toppa Hvannadals-
hnúk árið 1891. „Við pabbi stundum
í dag sömu iðju og hann, en fyrir
utan okkur tvo þá hafa ekki margir
aðrir í stórfjölskyldunni tekið upp
á leiðsögn með fólk um jökla, þó að
flestir séu fullfærir um að ferðast á
fjöll og jökla.“
Helen segir útivistaráhugann
hafa látið á sér kræla snemma,
enda hafi fjölskyldan verið dugleg
að ferðast um landið. „Svo byrjaði
ég í björgunarsveit 18 ára gömul og
þá var ekki aftur snúið og ég eyddi
hverri helgi á fjöllum.
Árið 2013 sótti ég svo um sumar-
starf sem jöklaleiðsögumaður í
Skaftafelli, fékk starfið og endaði á
því að flytja í Öræfin þar sem ég hef
búið síðan.“
Aron og Helen búa við jökulinn
og þekkja hann vel, enda fer starf
þeirra fram á honum hvern vinnu-
dag. Þau ganga á skriðjökla og eru
sérfræðingar í að finna íshella. Þau
eru sammála um að með reynslunni
sem þau hafa öðlast í gegnum árin
hafi þau lært að forðast hætturnar,
þó ævintýrin séu sjaldnast langt
undan.
„Þetta er nú oftast þannig að
maður velur sér aðstæðurnar sem
maður fer út í, en mikilvægt er að
fylgjast vel með veðri og vindum,
sérstaklega á veturna. Á sumrin er
ísinn hvítur, hrjúfur og auðveldur
yfirferðar, en á veturna er hann blár
og sleipur. Ég er sjálfur reglulega á
jökli, en eftir að sonur okkar fædd-
ist þá hefur Helen minnkað jökla-
göngur mikið og einbeitt sér frekar
að rekstrinum,“ segir Aron.
Skriðjöklarnir eiga stutt eftir
Bráðnun jökulsins hefur eðli máls-
ins samkvæmt ekki farið fram hjá
þeim hjónum og er það eitt megin-
markmið þeirra að opna augu fólks
fyrir þróuninni.
„Ætli það sé ekki hægt að segja
að við höfum yfir meðallagi áhuga
á jöklum. Við fylgjumst með hegðun
þeirra í okkar daglega lífi með eigin
augum, eða í gegnum samstarfs-
fólk okkar, það er líka alltaf gaman
að skoða rannsóknir og spár jarð-
fræðinga. Sjálfur er ég félagsmaður
í Jöklarannsóknafélagi Íslands, en í
gegnum félagið getur maður fylgst
með rannsóknum á þeim jöklum
sem við ferðumst á,“ útskýrir Aron
og bætir við: „Jökullinn hefur verið
að hopa frá upphafi 20. aldar-
innar. Ef hann heldur áfram sömu
bráðnun verður ekki mikið eftir,
nema rétt topparnir á honum þegar
komið er á síðari hluta 22. aldar, ef
Ástarsaga
af jöklinum
Þau Aron Franklín og Helen María kynnt-
ust á Vatnajökli og búa nú við jökulinn auk
þess að lóðsa ferðamenn um hann. Það er
ekki að undra að þau vilji opna augu fólks
fyrir hlýnun jarðar og bráðnun jöklanna.
Segja má að
starfið sé Aroni
Franklín í blóð
borið, en langa-
langafi hans
toppaði fyrstur
manna Hvanna-
dalshnúk.
Helen María réði sig í sumarstarf sem jöklaleiðsögumaður í Skaftafelli árið 2013, hún kynntist svo Aroni Franklín
sem var við sama starf, á jöklinum það sumarið, endaði á að flytja í Öræfin og sneri aldrei aftur. MYND/AÐSEND
Heimili fjöl-
skyldunnar í
Öræfunum sem
þau segjast oft
hafa séð birtast
á Instagram
og í erlendum
bókum.
Hjónin hafa sérhæft sig í fundi íshella og eru skoðunarferðir í þá vinsælar.
spár ganga eftir. En það eru senni-
lega 60-100 ár eftir af þessum skrið-
jöklum sem við erum að ganga á í
dag.“
„Við höfum það sem eitt af okkar
meginmarkmiðum að opna augu
fólks fyrir bráðnun jökla vegna
hnattrænnar hlýnunar,“ segir
Helen. „Við kolefnisjöfnum akstur-
inn í jöklaferðunum með því að
planta trjám og heima fyrir f lokk-
um við rusl og fjölskyldubíllinn er
rafmagnsbíll.“
Tækifæri á mannlausum jökli
Vinsælustu ferðir fyrirtækisins eru
íshellaskoðanir, en þau hjón hafa
sérhæft sig í að finna þá. „Þetta eru
ferðir sem við förum í yfir vetrar-
mánuðina en í gegnum árin höfum
við lært af reynslunni að leita að
íshellum.“
Undanfarnar vikur og mánuði
hafa þau nýtt í vöruþróun, enda
erlendir ferðamenn horfnir af
landinu. „Meðal annars þýddum
við heimasíðu Local Guide yfir á
íslensku til að ná betur til Íslend-
inga, sem hafa margir hverjir aldrei
gengið á skriðjökli. Nú er akkúrat
góður tími til að skoða jökulinn
nánast mannlausan.“
Ferðir f y r ir t æk isins er u á
nokkrum erfiðleikastigum, allt
frá auðveldri jöklagöngu með fjöl-
skyldunni, skemmtiferð með vina-
hópnum eða sérhæfðari göngur
og ísklifur. „Í sumar munum við
einnig bjóða upp á klettaklifur og
leikjanámskeið sem er ætlað fyrir
fjölskyldur á ferðalagi um svæðið,“
segir Helen, en augljóst er að þau
hafa lagt sig fram um að aðlagast
breyttum aðstæðum.
Þó svo að jökullinn hafi fært þau
saman og sé þeirra sameiginlega
áhugamál, eiga þau sér einnig bæði
sín áhugamál. „Ég á mér áhugamál
alveg fyrir sjálfan mig, sem er skot-
veiðin og Helen er með kajakinn
og ljósmyndunina,“ segir Aron.
„Saman finnst okkur fjölskyldunni
svo skemmtilegast að ferðast um
landið og gista í tjaldi eða fara í
skíðaferðir.“
Björk
Eiðsdóttir
bjork@frettabladid.is
1 3 . J Ú N Í 2 0 2 0 L A U G A R D A G U R24 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð