Íþróttablaðið - 01.03.1966, Blaðsíða 7

HANDKNATTLEIKUR A VEL
VIÐ ÍSLENZKT SKAPFERLI
— segir Þórarinn Eyþórsson, þjálfari hjá Val.
Hinn ungi og dugmikli þjálfari
Vals, Þórarinn Eyþórsson, svarar hér
nokkrum spurningum, sem form.
H.S.Í. lagði fyrir hann.
Hvað er langt síðan þú fórst að
stunda handknattleik og hvenær
fórst þú að taka að þér þjálfun?
Fyrstu kynni min af handknatt-
leik voru á æfingu hjá félagi mínu,
Val, er ég var 12 ára gamall. Ekki
voru íþróttafélögin komin af stað
með handknattleik fyrir drengi á
þeim aldri, þ.e.a.s. IV. flokkur, en
þeir, sem áhuga höfðu og jafnframt
löngun, fengu að koma á æfingar hjá
m. flokki.
Ég tók fyrst að mér þjálfun árið
1962, var það eftir þriggja ára hvíld
frá handknattleik og höfðu framfar-
irnar orðið miklar á þeim tíma. Ég
hafði enga reynslu í þjálfun og var
það meira af vilja en getu sem ég
tók það að mér. Fyrstu fórnarlömb-
in urðu drengir í IV. flokki og eru
það að meirihluta þeir sömu drengir
og eru hjá mér í II. flokki í dag.
Telur þú að þjálfun eigi að vera
tvískipt í úthaldsþjálfun og boltaæf-
ingar. Eða telur þú að þjálfari eigi
að hafa meiri og persónulegri af-
skipti af leikmönnum, svo sem reglu-
semi þeirra og mataræði?
Spurningu þessari svara ég hik-
laust játandi, og miðast æfingar þær,
sem ég stjórna hjá meistaraflokki
karla í Val, einmitt að meira úthaldi
ásamt boltaæfingum. Því ekki er
nokkur vafi á því að á löglegum leik-
velli er það úthaldið og þrekið sem
er númer 1. Ég er því meðmæltur að
þjálfari eigi að hafa persónuleg af-
skipti af leikmönnum, sérstaklega í
sambandi við reglusemi, þá á ég þar
við sérstaklega áfenga drykki, reyk-
ingar og svefn (hvíld). Ég hef orðið
var við það á þeim tveim utanferð-
um, sem ég hef tekið þátt I á vegum
Vals, að það er það fyrsta sem ég
hef verið spurður að, hvort við leyfð-
um keppendum að reykja svona mik-
ið eins og raun bæri vitni.
Hvernig er aginn og mætingar hjá
þér, og hefur þú þurft að fórna góð-
um efnivið fyrir óhlýðni eða aðrar
orsakir ?
Aginn er yfirleitt mjög góður hjá
okkur og mætingar á æfingum hafa
verið góðar. Tiltölulega litlir árekstr-
ar hafa orðið vegna óhlýðni, en það
litla sem hefur orðið, hefur okkur
tekist að lagfæra í sameiningu. Þess
vegna hef ég ekki orðið að fórna góð-
um efnivið vegna óhlýðni eða ann-
arra orsaka sem betur fer, því ekki
hef ég neina samúð með þeim mönn-
um, sem ætla að stjórna sér sjálfir,
þegar þeir þurfa að beygja sig undir
einingu þeirra, er keppa og æfa í
flokkaíþróttum.
Telur þú kæruleysi leikmanna í
leik vera að aukast eða telur þú
vonir til þess að þetta fari batnandi.
Blandar þú saman kæruleysi og
markgræðgi ?
Með kerfisbundnari leik en áður,
hefur tekizt að nema burt það kæru-
leysi, sem annars er hætt við að
skjóti upp kollinum þegar lið leika
of frjálst. Ég tel því að kæruleysi
leikmanna í leik fari minnkandi. Oft
getur markgræðgi stafað af kæru-
leysi einstaklings, sem hefur það
sjónarmið að skora sem mest, upp á
það að einstaklingurinn I einfeldni
sinni haldi að sá sé beztiir,' sem
skorar flest mörkin. Nei og aftur nei,
enginn er góður liðsmaður síns liðs,
sem ekki getur spilað fyrir heild
liðsins.
Leggur þú áherzlu á kerfisbundinn
leik eða að leikmenn ráði hver fyrir
sig og leiki frjálst?
Ég er persónulega meðmæltur
kerfisbundnum leik, en samt má
Þórarinn Eyþórsson
hann ekki vera of fastur, því ágætt
er að leika frjálst inn á milli. —
Um kerfisbundinn leik hefur ekki
verið svo mikið um að ræða í keppni,
t.d. að Hálogalandi, til þess er völl-
urinn of litill, þó svo að hægt sé að
vera með smá leikfléttur, og höfum
við reynt að koma því inn í leiki
okkar og tekist vel. Ég tel að fram-
tíðin sé sú, að ekkert lið geti leikið
til lengdar án þess að eiga í fórum
sínum minnst þrjár leikaðferðir yfir
keppnistímabilið, á ég þar við þegar
innlendu mótin verða í íþróttahöll-
inni í Laugardal.
Hefur þú lagt mikla áherzlu á
þjálfun markmanna og telur þú þá
vera verulega stoð hvers liðs?
Þetta er spurning, sem mér þykir
óskemmtilegt að svara. Þjálfun
markmanna hefur orðið útundan
hjá mér og er það aðallega vegna
skorts á æfingatímum, en ég hef
samt reynt að vera með þannig leik-
fimisæfingar að þær ættu ekki síð-
ur við markmenn sem og aðra leik-
menn. Ákveðnar æfingar í sambandi
við markvörzluna hafa verið líka en
ekki nærri nóg. Við höfum reynt að
79