Morgunblaðið - 27.03.2020, Síða 10

Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
Fólk hefur brugðist vel viðþessari áskorun minni.Vinir og vinkonur hafasent mér myndir, til
dæmis fór ein vinkona mín í silki-
blússu áður en hún settist við
vinnu heima hjá sér. Margar hafa
klætt sig upp og skellt á sig vara-
lit og ég fékk myndband sent frá
vinkonu þar sem hún dansaði fyrir
mig. Sjálf hef ég dregið fram
áhugaverða gamla flík á hverjum
degi frá því ég setti þessa áskorun
fram, núna er ég til dæmis í gull-
prjónavesti sem á stendur „Love
indifferent“. Við megum ekki
koðna niður á þessum tímum,“
segir María Sólrún Sigurðardóttir
sem búsett er í Berlín, en hún
setti færslu á fésbókarsíðu sína
nýlega þar sem hún hvatti fólk til
að nýta þessa undarlegu tíma þar
sem flestir eru innilokaðir heima
hjá sér, til að skarta skemmti-
legum klæðum sem það finnur í
sínum fataskápum. Gleðja sig með
því að klæða sig upp í hversdeg-
inum. Með færslunni birti hún
mynd af sér í glitrandi pallíettu-
pilsi.
„Ég hef stundum dregið þetta
glitrandi pils fram um áramót, en
mér fannst það eiga mjög vel við
núna, af því mér finnst þessi tími
eiginlega betra jólafrí en ég hef
fengið í tugi ára. Með fullri virð-
ingu fyrir fólki sem er veikt, ég er
ekki með þessu að gera lítið úr
því, auðvitað er það hræðilegt, en
ég leyfi mér að njóta þess í botn
að gera hluti sem mig hefur
langað til að gera í mörg ár,
af því núna hef ég tíma til
þess. Fara á hverjum degi
í klukkutíma göngutúr,
draga fram fín föt, gera
jóga heima með sambýlis-
manni mínum og fleira
skemmtilegt. Mér
finnst mikilvægt
þegar ég fer í
göngutúra að setja
á mig varalit og
fara í kjól sér-
staklega af því til-
efni. Klæða mig
upp. Þannig læt
ég þetta vera eins
og einhvers konar
jólafrí, af því við verð-
um að halda í gleðina
núna, dekra við okkur
með einhverjum
hætti. Taka upp
brandara og senda
hvert öðru og fleira í
þeim dúr.“
Frekar en að
„detta í það“
Þegar María Sólrún
er spurð að því hvaða
pæling sé á bak við það hjá henni
að hvetja til þessa uppátækis, seg-
ir hún að henni finnist athyglisvert
að fylgjast með hversu misjafnlega
fólk bregst við og tekst á við ótta,
eða þetta ástand sem nú ríkir í
veröldinni.
„Við þurfum að aga okkur,
ekki taka það of persónulega þeg-
ar heilinn vill fara í panik. Minna
okkur á að það er ekkert að nýtast
þeim sem eru veikir eða illa stadd-
ir ef við hin förum á límingunum.
Ég trúi að við séum
frekar að gera gagn
með því að líta á
björtu hliðarnar, og
hver og einn þarf að
byrja á sjálfum sér.
Þetta er mín leið.“
Maríu Sólrúnu
finnst athyglivert að
fyrir hundrað árum
þegar spænska veikin
var loksins hætt að
geisa og fyrri heims-
styrjöldin tók enda,
þá fór fólk í einhvern partý-gír, til
að fagna lífinu.
„Það sem kallað er „Golden
Twenties“ tók við, en mér finnst
það svolítið óhugguleg hugsun ef
við færum að gera það sama eftir
að COVID-veiran verður um garð
gengin, og myndum detta í enn
meira sukk, sem hefði enn verri
áhrif á náttúruna og umhverfis-
vanda okkar jarðarbúa. Ég hef
heyrt þó nokkuð talað um að þetta
geti gerst, fólk muni fara að fljúga
enn meira en áður, að því fólki
muni líða eins og það megi gera
allt sem það vill til að fagna að það
sé á lífi og að ógnin og innilokunin
sé yfirstaðin. Ég vil frekar að við
fögnum lífinu núna, þegar við höf-
um tíma. Hvar er besta partýið?
Jú, það er heima. Þess vegna eig-
um við að horfa okkur nær, huga
að því núna að gera fínt heima hjá
okkur, setja blómin á svalirnar
sem við komum aldrei í verk
vegna tímaleysis, skipuleggja ferð-
ir innanlands, heimsækja gamla
frænku sem lengi hefur staðið til.
Gerum það frekar en að „detta í
það“. Við þurfum að láta þetta
draga fram það besta í okkur. Mér
finnst fallegt að nágrannar hér í
fjölbýlinu sem ég bý í hafa verið
að hengja upp miða í anddyrinu
þar sem þeir bjóðast til að fara út
í búð fyrir fólk sem ekki má fara
út, eða gera eitthvað annað fyrir
það. Við þurfum að standa saman
sem aldrei fyrr, láta þetta sameina
okkur en ekki sundra.“
Hittir ekki börn sín í Berlín
María Sólrún er kvikmynda-
gerðarkona og segir ástandið ekki
breyta svo miklu fyrir sig í augna-
blikinu.
„Ég er að skrifa handrit og
undirbúa næsta verkefni, þetta er
góður tími til þess. En þetta er
slæmt fyrir margt kvikmynda-
gerðarfólk sem mun ekki geta far-
ið í fyrirhugaðar tökur, eða ætlaði
eða fagna frumsýningum mynda
sinna á kvikmyndahátíðum sem
ekkert verður úr núna. Ég er
kvikmyndaráðgjafi hjá Kvik-
myndamiðstöð Íslands og við erum
að vonast til að fólk nýti tímann í
að þróa nýjar hugmyndir og skrifa
handrit.“
Þegar María Sól-
rún er spurð að því
hvort vorið sé komið í
Berlín, segir hún að
það sé enn frekar
kalt, ekki nema fimm
eða sex gráður.
„En sólin skín
alla daga og það er
dásamlegt. Við fjöl-
skyldan höfum það
bara gott, börnin mín
og tengdabörn búa
líka hér í Berlín, en
við höldum sem mest kyrru fyrir í
okkar íbúðum og við hittumst ekk-
ert. Við pössum vel upp á að fara
eftir reglunum en notum auðvitað
tæknina til að halda sambandi.
Berlínarbúar fylgja reglunum
frekar vel, svona almennt, og mað-
ur hættir að vorkenna sér yfir
þessu ástandi þegar hugurinn
hvarflar til þess tíma þegar fólk í
Berlín upplifði styrjöldina. Við eig-
um ekki von á að sprengjur falli á
okkur eða að það verði matar-
skortur. Höfum það hugfast og
höldum í gleðina meðan þetta
ástand núna gengur yfir.“
Við verðum
að halda í
gleðina núna
„Það er ekkert að nýtast þeim sem eru veikir eða illa
staddir ef við hin förum á límingunum. Þetta er mín
leið,“ segir María Sólrún í Berlín sem hvetur fólk til
að klæða sig upp í hversdeginum og einangrun.
Heimavinna
María Sólrún
gerir æfingar í
silfurbuxunum
sem hún skart-
aði þennan dag.
Pallíettupils
Átakið fór af stað
með þessu glitpilsi.
Gullvesti María Sólrún var í þessu
vesti þegar viðtalið fór fram.
10 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. MARS 2020
Klettagörðum 11 | 104 Reykjavík | Sími 568 2130 | verslun@et.is | Opið mánud.-föstud. kl. 8.00-18.00
Mikið úrval af
KÖSTURUM OG AUKALJÓSUM
fyrir allar gerðir bíla