Morgunblaðið - 07.04.2020, Síða 18

18 MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. APRÍL 2020
Gunnlaugur Snær Ólafsson
gso@mbl.is
S
tefnt er að því að fyrirtækið
komi með nýjan vettling á
markað í haust, en varan
átti að rata á markað í
sumar en vegna útbreiðslu kór-
ónuveirunnar hafa orðið nokkrar
tafir á verkefninu, að sögn Jó-
hönnu Rósu, framkvæmdastjóra
Strongwear.
En það er ekki bara kórónu-
veiran sem truflar. Í fyrra brann
húsnæði dreifingaraðilans og hafa
systkinin ekki mætt þeirri áskorun
með hangandi hendi og hafa feng-
ið annan aðila til þess að dreifa
vörum fyrirtækisins auk þess sem
þau sinna því verki sjálf að hluta.
„Þetta er greinilega markaður sem
er síbreytilegur,“ segir Jóhanna
Rósa og hlær. Hún bætir við að
hún hafi ekki búist við því að það
gætu orðið stór áföll og vísar til
kórónuveirunnar 2020, brunans
2019 og sjómannaverkfallsins
2017. „Það er alltaf eitthvað óvænt
sem kemur upp.“
Áskoranir víða
Hins vegar getur orðið lán í óláni
og hefur eftirspurn eftir einnota
hönskum aukist mikið á undan-
förnum dögum og vikum sem
styrkt hefur söluna og er lagerinn
orðinn tómur. „Eftirspurnin er
mikil,“ segir Jóhanna Rósa, en
fyrirtækið fær gríðarlegan fjölda
fyrirspurna vegna einnota hanska
og sem betur fer sé sending á leið-
inni.
Þegar litið er fram á við blasir
önnur áskorun við og það er aukin
eftirspurn eftir einnota hönskum á
heimsvísu, sérstaklega í Evrópu
og Bandaríkjunum. Þessi aukning
veldur því að erfitt getur verið að
stækka pantanir þar sem fram-
leiðslan sé í hámarki alls staðar,
auk þess sem tafir á afhendingu
hafa orðið vegna áhrifa veirunnar í
þeim löndum sem framleiðsla fer
fram í. Jafnframt því að eftirspurn
bætir við að fyrirtækið þeirra,
Strongwear, leggi mikið upp úr að
bjóða hágæða vöru á sanngjörnu
verði.
Vakandi fyrir tækifærum
Þá er ekki síður mikilvægt að vera
með sveigjanlegan kúnnahóp og
þótt sjávarútvegurinn sé undir-
staðan sé einnig að finna við-
skiptavini Strongwear innan land-
búnar, byggingar- og lyfjaiðnaðar
og bifvélaverkstæða, svo fátt sé
nefnt.
Mikil tæknivæðing hefur átt sér
stað innan sjávarútvegs á undan-
förnum árum sem hefur meðal
annars falið í sér fækkun starfa.
„Það er ekki endilega góð þróun
fyrir okkur, en maður verður að
líta á allt sem tækifæri og vera
vakandi fyrir breytingum á mark-
aði,“ segir Jóhanna Rósa sem bæt-
ir við að auknar kröfur um gæði í
sjávarútvegi skapi grundvöll fyrir
auknar kröfur til þess búnaðar
sem nýttur er í þeim störfum sem
eru í greininni, þar á meðal vett-
linga og annars hlífðarbúnaðar.
„Við höfum valið að bjóða fyrst og
fremst upp á framúrskarandi gæði
í samvinnu við sterka framleið-
endur.
Það eru forréttindi að vera í eig-
in atvinnurekstri en því fylgir líka
ábyrgð og í því samhengi höfum
við verið að kanna hvað við í
Strongwear getum lagt af mörkum
varðandi sjálfbæra þróun. Það sem
liggur beinast við er að byrja á því
að skoða kolefnissporið, hvaðan er-
um við að kaupa vöruna og hvar
getum við gert betur í því sem við
erum að gera. Þótt við séum lítil
getur maður alltaf sagt að það
sem við þó gerum telur,“ útskýrir
hún.
Spurð um framtíðina svarar Jó-
hanna Rósa skýrt að markmiðið sé
að styrkja Strongwear-vörumerk-
ið, auka markaðshlutdeildina og
vöruframboðið. „Eitt sem er á döf-
inni er nýir vettlingar sem við telj-
um að muni hjálpa okkur í því
enda eru þeir léttari og liprari en
þeir sem eru nú þegar á mark-
aðnum, enda skipta þægindi miklu
máli og þá sérstaklega fyrir sjó-
menn sem oft á tíðum vinna lang-
ar vaktir við erfiðar aðstæður. Þá
verði gæði og þægindi að spila
saman til að tryggja öryggi
þeirra.“
Gaman að vera í framlínunni
Hvað varðar að starfa með bróður
sínum segir Jóhanna Rósa sam-
starfið hafa gengið mjög vel. „Við
erum náin og köstum hugmyndum
mikið á milli okkar enda erum við
með Strongwear í sífelldri endur-
skoðun um hvað megi betur fara.
Við skiptum á milli okkar verkum
en getum þó gengið í öll verk, sem
gerir daginn fjölbreyttan, lifandi
og skemmtilegan. Það er gaman
og gefandi að geta verið líka í
framlínunni og fundið hvað það er
sem viðskiptavinurinn leitar eftir
enda erum við hér til að þjónusta
viðskiptavini Strongwear og leggj-
um við mikið upp úr að veita þeim
okkar allra bestu þjónustu.“
Rekstur á síbreytilegum markaði
Það verður ekki hjá því
komist að í krefjandi að-
stæðum þurfa starfs-
menn að vera vel búnir
og þegar grein verður
jafn fyrirferðarmikil í
hagkerfinu og sjávar-
útvegsfyrirtæki skapist
grundvöllur fyrir tengd-
an rekstur.
Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
Ekki duga vettlingatökin er oft
sagt, en það er einmitt þá sem
réttir vinnuhanskar skipta máli.
„Það er gaman og
gefandi að geta verið
líka í framlínunni og
fundið hvað það er
sem viðskiptavinur-
inn leitar eftir.“
Eftirspurn eftir einnota
hönskum hefur aukist
mikið að undanförnu.
eftir hráefninu hefur aukist, hefur
hráefniskostnaður hækkað og
gengi krónunnar fallið.
Jóhanna Rósa segir mikilvægt í
þessum kringumstæðum að vera
með stóra viðskiptavini sem
standa við bakið á fyrirtækinu.
Það er ákveðin samfélagsleg
ábyrgð fólgin í því að stærri fyrir-
tæki haldi áfram að vera í við-
skiptum við smærri fyrirtæki
þannig að samkeppni sé haldið við
og smærri fyrirtæki lifi af. Hún
Gunnlaugur Snær Ólafsson
gso@mbl.is
Þ
að er nákvæmlega ekki neitt
að gera í grásleppunni því
það er alltaf kolvitlaust
veður. Það er búið að vera
alveg hreint hræðilegt. Þeir sem
eru búnir að leggja reyna að skjót-
ast í þetta í smá tíma rétt á meðan
snýst úr suðvestanátt í norðvestan-
átt. Það gengur ekkert vel. Við er-
um ekki búin að leggja netin,“
segir Anna Þorbjörg Stefánsdóttir,
framkvæmdastjóri Æðar ehf., sem
gerir út línu- og grásleppubátinn
Hilmi ST-001 frá Hólmavík.
Hún segir miklar vonir bundnar
við að það að fari að lægja. „Þetta
er nú eiginlega að verða komið
gott. Fjórir mánuðir í svona fjand-
ans ótíð er dálítið mikið.“ Spurð
hvort hún muni eftir svona langvar-
andi erfiðleikum vegna veðurs
svarar hún: „Ég man ekki eftir því
eftir að við fórum í smábátaútgerð,
en ég man eftir því að 1968 komust
rækjubátarnir ekkert út fyrir hafís.
En það var öðruvísi, þá var hafís
yfir öllu. Nú er það ekki.“
Vænn þorskur
Í vetur hefur verið farið á línuveið-
ar þegar veður hefur leyft, að sögn
Önnu Þorbjargar. „En það hefur
ekki gefið alltof mikið. Svo þegar
kemur fram í mars þá er yfirleitt
þorskurinn kominn í loðnuna og þá
vill hann ekki línu, loðnan er miklu
betri á bragðið en frystur makríll,“
segir hún. Hins vegar hafi veiðar
gengið vel þá daga sem veitt hefur
verið og hefur þorskurinn verið
mjög stór. „Síðasta ár var nokkuð
gott. Grásleppan mjög góð og línan
líka,“ bætir Anna Þorbjörg við sem
hefur komið að útgerð í um 15 ár.
„Það er ekkert allt dans á rósum,
það er alltaf eitthvert mótlæti líka.
Það helsta sem bátar í krókaafla-
markskerfinu glíma við fyrir utan
veðurfarið er skortur á ýsukvóta
eftir að hann var skertur um 25%,
enda er ýsa óhjákvæmilegur fylgi-
fiskur þorskveiða. „Það hefur þurft
að reyna að forðast ýsuna og það
getur verið erfitt. […] Það er nóg
af ýsu það má bara ekki veiða
hana.“
Spurð hvort þurfi sérstakan
áhuga til að leggja í smábátaútgerð
svarar Anna Þorbjörg: „Það þarf
eitthvað. Vitleysu, heimsku eða
bæði.“ Í ljósi ofangreindra vanda-
mála og bölvaðrar ótíðar kemst
blaðamaður ekki hjá því að þurfa
að spyrja hvort henni finnist
skemmtilegt að stunda þennan
rekstur. „Ég væri löngu hætt þessu
annars.“
Krefst vitleysu, heimsku eða hvors tveggja
Veðrið hefur valdið tölu-
verðum truflunum fyrir
útgerðir á Ströndum í
vetur og muna fáir eftir
annarri eins ótíð.
Ljósmynd/Sverrir Guðmundsson
Hilmir er gerður út frá Hólmavík og hefur verið talsvert við bryggju í vetur.