Framblaðið - 01.05.1932, Blaðsíða 4

4
PRAM —
Til foreldranna.
Ollum öðrum betur pekkið pið drengina
ykkar. Allir heilbrygðir drengir hafa ein-
hver áhugamál, eitthvað sem peir vilja koma
í framkvæmd og vinna að, með þeim áhuga
og kappi er einkennir æskuna. Auðvitað ætla
peir sér að verða miklir menn á pví sviði er
peim finst hugur og hæfileikar beinast
til. En pið vitið að undirstaða framtiðar peirra
er að peir séu hraustir og heilbrygðir og hafi
áhuga, vilja og drengskap að bakhjalli, er peir
taka að ryðja sér braut í lífinu. Dessvegna er
hverjum ungum dreng, sem ætlar sér að ná
takmarki sínu, nauðsynlegt að stunda vinnu
sína með áhuga og trúmennsku oð jafnframt
að iðka ípróttir. Vinnan er öllum óhjákvæmileg
nauðsyn, án hennar er lífið lítilsvirði, en pað
atriði purfum við ekki að skíra fyrir ykkur,
pið pekkið pað sennilega betur en við. Hitt,
proskagildi ípróttaiðkana og pá sérstaklega
knattspyrnu vildum við skíra í nokkrum orðum.
í félagi okkar „Fram“ er aðaláhersla lögð
á fimleika á vetrum og knattspyrnu á sumrun.
Sjálfstæðar fimleika æfingar hefnr félagið
haft s. 1. 2 vetur og mun verða lögð sérstök
áhersla á að sem flestir félagsmenn taki pátt
í peim framvegis. Hingað til hafa peir flestir æft
fimleika hjá öðrum félögum og er eigi nema
gott eitt að peir haldi pví áfram. En við purf-
um að ná til peirra, einnig á veturna, pegar
fullkomnað hefur verið fimleikakerfi pað, er
nota skal með sérstöku tilliti til knattspyrnu-
æfinga á sumrin. Verður pví mikil áhersla lögð
á fimleika og aðra sérstaka undirbúnings pjálf-
un innan húss á vetrum.
Allir ungir drengir hafa löngun til að
„gera eitthvað“ að afloknum vinnutíma. Sumir
sækja kaffihús, aðrir bió, eða pær skemtanir
sem völ er á, nokkrir „ganga á rúntinum“; en
mikill hluti ungra manna og drengja hér í
bænum sækir ípróttaæfingar og pá sérstaklega
knattspyrnuæfingar. Starfslöngun, kapp, félags-
lyndi og hrifning æskunnar fyrir áhugamálum
sínum verður einhverstaðar að fá tækifæri til
að brjótast út. Að öðrum stöðum ólöstuðum
er pað vel farið er pessir æskumenn sækja
ípróttavellina. Dar fá peir tækifæri til að reyna
með sér og um leið til að proska líkama sinn.
Dar eiga peir sitt annað heimili.
Við spyrjum engan dreng að pví hvort hann
sé ríkur eða fátækur, eða hvaða stjórnmála-
skoðanir hann eða foreldrar hans hafi. Dað,
sem skeður er venjulega eitthvað á pessa leið:
„ Dig langar til ag æfa knattspyrnu hjá okkur
í „Fram“? „Já“ Hefurðu verið, eða ertu í
nokkru öðru knattspyrnufélagi? „Nei“. Hvað
heitirðu? „N. N“. Hvar heima? „Njálsg. nr“.
Hvað gamall? „13 ára“. „Jæja góði“. Skrif-
aðu nafn pftt undir inntökubeiðnina, hérna.
Allt í lagi. Nú ertu Framari og tilheyrir 3.
flokki. Dað er æfing hjá peim núna á gamla
vellinum. Farðu nú inn í búningsklefann og
skiftu um föt og stígvél. Svo skaltu gefa pig
fram við æfingastjórann og byrja að æfa, og
pú átt að fara eftir pví sem hann segir pér
bæði viðvíkiandi knattspyrnu og öðru. —
Drengurinn er horfinn á svipstundu, — dreng-
ir hafa ekki tíma til að bíða, og eftir nokkrar
mínútur má sjá hann hlaupa, sparka og skalla
á æfingasvæðinu, alvarlegan og kappsaman,
pví drengir líta ekki á knattspyrnu eins og
kvikmynd eða gamanleik. Knattspyrnuna taka
peir alvarlega, eins og hermaður undirbúnings-
æfingarnar, áður en hann leggur af stað til
orustuvallarins.
Æfingastjórinn (einn maður sér um hvern
flokk) segir drengjunum til eins og hægt er.
Kennir peim að sparka og skalla, og skírir
fyrir peim lög og reglur leiksins og pað annað
sem nauðsynlegt er. En fyrst og fremst krefst
hann hlíðni, drengskapar og reglusemi. Blóts-
yrði og hverskonar ósæmileg framkoma veldur
brottrekstri. — Félagið leggur drengjunum til