Harmonikublaðið - 01.09.2015, Side 9

staðnum þetta sama ár. Varðandi harmonikuna, þá
óskaði hann eftir því að félagið gengist fyrir sölu á hljóð-
færinu og andvirðið gengi til að greiða þau lán sem veitt
voru til kaupanna. Félagarnir í Súðavík vildu ekki missa
hljóðfærið úr byggðinni og samþykktu að Verkalýðs- og
sjómannafélagið eignaðist nikkuna ásamt Búnaðarfélagi
Súðavíkurhrepps og Iþróttafélaginu Þrótti, sem einnig
höfðu staðið fyrir fjármögnun harmonikunnar. I bókum
félagsins er ekkert frekar ritað um harmonikuna, en
vonandi komst hún í hendur lipurs spilara, sem gat
haldið uppi dansi í Samkomuhúsinu.
Verkalýðs- og sjómannafélagið sá eitt um rekstur sam-
komuhússins í Súðavík, eða Alþýðuhússins, einsog það
var iðulega nefnt í bókum félagsins. Forysta félagsins var
ekki búin að gleyma því takmarki að koma upp aðstöðu
til kvikmyndasýninga. Og þá var verið að tala um alvöru
formaður árið 1958 og setti nýjan kraft í málið. Afélags-
fundi lýsti hann því yfir að „ef atvinnulífið ætti sér fyrir
hendi að rísa úr þeim vesaldómi sem það nú væri í og við ættum
að geta haldið unga fólkinu hér k(y)rru, þá mundi borga sig fyrir
allan atvinnurekstur hér að leggja til allverulega upp(hæð) til
eflingar kvikmynda hér.“ Fram kom á sama fundi að Friðfinnur
Ólafsson framkvæmdastjóri Háskólabíós hafði gefið góð orð um
það, þegar hann var síðast á ferð um Súðavík, að hann gæti
útvegað góðar kvikmyndir til sýninga. Friðfinnur var í árafjöld
framkvæmdastjóri Háskólabíós. Hann var uppalinn á Strand-
seljum í Ögurhreppi og það vildi svo vel til að hann var fram-
bjóðandi Alþýðuflokksins í Norðursýslunni við alþingiskosn-
ingarnar 1956 og vorið 1959. En náði ekki kjöri.
kvikmyndir á breiðfilmu. Jörundur Engilbertsson var
Hljómsveit Aðalbjörns Tryggvasonar einhvern tíma fyrir 1960. Frá vinstri: Gunnar SumarliSason, Adal-
björn Tryggvason, Finnbjörn Finnbjörnsson, Þórður Guðjón (Dúddi) Finnbjörnsson
Ný nefnd var kosin í málið og safnaði hún loforðum meðal
Súðvíkinga fyrir 18 þúsund krónum til kaupa á sýningarvél.
Auk þess samþykkti hreppurinn að kaupa helming félagsins í
litlu sýningarvélinni sem það átti með barnaskólanum á 5.500
krónur. Akveðið var að félagið tæki lán fyrir því sem vantaði
uppá til að kaupa sýningarvél. Almennar kvikmyndasýningar
hófust í Samkomuhúsinu í Súðavík sumarið eða haustið 1958.
Súðvíkingar tóku þessari nýbreytni vel. I nóvember skilaði
Ragnar Þorbergsson uppgjöri sem sýndi að hagnaður af kvik-
myndasýningum og sælgætissölu var orðinn um 8.000 krónur
og félagið fékk 2.000 krónur til baka af 10.000 króna láni til
vélakaupanna. Annars var hagnaðurinn látinn renna til að greiða
kostnað við heimtaugagjald, tryggingar og annan kostnað við
húsið.
Myndfrá ca 1948-1950 aftveimur harmonikuleikurum á síldveiSum á Samvinnubátfrá ísafirSi,
þeim Þorsteini Finnbogasyni og Hinriki GuSmundssyni
Heimild: Fundagerðabœkur Verkalýðs- og sjómannafélags Alft-
ftrðinga.
Harmonikuviðgerðir
Tek að mér viðgerðir á harmonikum
Gunnar Kvaran sími: 824-7610
9