Harmonikublaðið - 01.09.2016, Qupperneq 6

Grímur var ógiftur og barnlaus, bjó með systur sinni
Guðrúnu sem einnig var einhleyp en átti dóttur sem
búsett var á Dalvík. Eitt sinn hugðist Guðrún heimsækja
dóttur sína norður en þá var einungis fært sjóleiðina.
Gunna var sjóhrædd mjög og kveið mikið fyrir ferða-
laginu. Grímur var að hughreysta systur sína, sagði þetta
vera svo stór og fullkomin skip nú til dags, að ekkert
ætti að geta komið fyrir. Lýsti hann fyrir systur sinni
öllum þeim öryggistækjum sem væru um borð í nútíma-
skipum og skipstjórnendurnir væru allir hámenntaðir
og reyndir sjómenn. Gunna róaðist mjög við þessi
hughreystandi orð bróður síns og þerraði tarin með
svuntuhorninu. En þá bætti hann við: „Ja, ekki nema
skipið rekist á tundurdufl, þá er náttúrulega allt búið.“
ÓUsentvarmikiU^^-^r
fyth slapp^ka og S^Lnga kom í ljós að hjarta-
sóknirteknaogfyartasedræ^g; ^ ^ ho
lokurnar í Ola voru orðn ^ var 4 góðum aldn
ráðlagt að láta sbp«_um lo og nauðsym
ogákvað að slatil. Efarðina var Óla boðið að
legan undirbúning fynr ^knr úr málmi eða h jarta-
lokur úr svini. Oh vúd Læknirinn sagðt
þessum tvennskonar j enefhanntækihjartalokur
ekki vera mikinn munþ ^ ^ yín> >Tek svinlð
úrmálmimætuhannallsekK
sagði þá Óli.
i i
1 '
I
og mtgumlTnnLtður W
ó Gu?mrundUt' *
8»tt »g na;,i„g„rík, f ], “ fy v" »1»
T* i 'nSt,” verS
fn" f»rfttr Og í * k„n,„A3 ‘ Vlfy«-
hrasar karlinn og missir iir ■ . “ '1 einni shkri ferð
táðaíatis og 1«,,, ba„ ■ H“" dó 'Ui
Oh rak lengi timburverslunina Björk og byggingarfyrirtæki
með sama nafni. Þá starfaði hann mikið að félagsmálum
og var um tíma formaður sóknarnefndar ísafjarðarkirkju.
Oli var hress kall, kvað stundum fast að orði og gat verið
svolítið hranalegur, en var góðmenni hið mesta
og bera margir lítt efnaðir húsbyggjendur þess tíma honum
vel soguna. Það hafði reynst erfitt að fá ökumann á lík-
bmnn enda jarðarfarir stopular sem betur fer, en gátu
komið í törnum eins og menn þekkja. Starfsmenn fyrir-
tækis Ola höfðu þá oft hlaupið í skarðið og bjargað málum.
kveðið var að auglýsa í fjölmiðlum eftir ökumanni á
likbílinn.
Nokkrar fyrirspurnir bárust, m. a. frá manni af höfuð-
borgarsvæðinu, sem spurði formann sóknarnefndar hvort
þetta væri bara vinna frá níu til fimm.
„Errtu vittlaus rnaðurr?" svaraði Óli „heldurru að þetta
se Chicago?"
4
i
■
-
«. # Þ'kkta “BSTktm ““sé,S
Harbour. Ha»„b,SG»»Jvv»
Gústi Uffi vetib .1™"' i »ag, og Þ “ Ti M „» í
,8 ha„„ tteysti * „‘“““Jum blUÉ »g 1». Ef
lagi, þetta væn stn bann bara láta Hta t mestu
honum yrði mjog bratt y itt Gústi fellst a
látunum þá myndi engmn ver ^ 4ætlun. í einni
þetta. Fóru þeir í bto °gskammt af uPP-
loftárásinni a þorp lætu nia fVrir horn Þegarloft-
LdskotinnlNÓ hSþeir skotið niður skítakamar."
6