Feykir - 21.08.2019, Blaðsíða 8

Heilir og sælir lesendur góðir.
Dettur nú fyrst í hug að rifja upp örlítið
af snilld snillinganna sem voru að yrkja
í útvarpið 1955 og ég hef áður rifjað
upp örlítið í þessum þáttum. Veit því
miður ekki hver þeirra átti þennan ágæta
hringhendubotn:
Enn eru á beit í Suðursveit
sauða- og geitahjarðir.
Holtum breyta í blómareit
bændur eitilharðir.
Enn meiri snilld finnst mér næsti
hringhendubotn, án þess að geta nefnt
höfund hans.
Engan hróður auka þjóð
atóm – ljóðin nýju.
Veita fljóðin feit og rjóð
fyrðum góða hlýju.
Nokkur heilsubrestur mun hafa herjað á
borgarbúa veturinn 1955 eftir næstu vísu
að dæma.
Heimakoma og hettusótt
hefja göngu um bæinn.
Líka tók hér léttasótt
lausakona um daginn.
Til er saga frá ferð sem Húnvetningafélag
á Akureyri fór í kringum 1980 í Skagafjörð
og Húnavatnssýslur. Þegar keyrt var um
Sléttuhlíð, í mjög vondu veðri, orti Bjarni
frá Gröf svo til bílstjóra rútunnar.
Þó um bretti, glugga og gler
gangi slettuhríðin.
Keyrðu létt, nú leiðist mér
ljót er Sléttuhlíðin.
Þegar ferðafólkið átti leið um Hrútafjörð,
varð þessi til hjá Bjarna, örugglega í gríni.
Allir grútar okkar lands
eru í Hrútafirði,
svo er útlit ekki hans
eldhúsklúta virði.
Hin kunna vísa Bjarna, sem kemur hér
næst, mun vera þannig tilkomin að hann
var erlendis í innkaupaferð, er hann þá
starfaði sem úrsmiður á Akureyri. Mun
hann hafa verið staddur í Sviss, kannski
koma bestu úrin þaðan eins og stundum er
sagt í auglýsingum, og þá ákveðið að senda
vini sínum, Rósberg G. Snædal, svofellda
kveðju:
Gleðinnar ég geng um dyr
guð veit hvar ég lendi.
En ég hef verið fullur fyr
og farist það vel úr hendi.
Þegar Bjarni varð sjötugur mun Rósberg
hafa sent honum eftirfarandi kveðju:
Léttar stökur láttu hvína
langt í burtu elli fældu.
Aldrei bastu bagga þína
böndum þeim, sem aðrir mældu.
Kannski hressum við okkur næst með
þessari limru Guðmundar Arnfinnssonar:
Hve Valdi er frár á fæti
finnst mér að undrun sæti,
er skýst hann sem ör
og í engri spjör
til Veru í Vonarstræti.
Nú snemmsumars er norðan kuldakastið
kom, orti Hólmfríður Bjartmarsdóttir svo:
Kuldinn bítur kinn og nef
af kulinu ég tárast.
Víst er þetta vonlaust stef
og vísan er að klárast.
Nú er kalt um Norðurland
nú er lífið hokið.
Nú vildi ég eiga whisky bland.
Vísunni er lokið.
Þá kemur Pétur Stefáns næst á dagskrá.
Gleðin um mig hríslast hrein
hress er ég og dreyminn,
líkt og fugl á grænni grein
sem galar út í heiminn.
Vonandi hefur fleirum en Ármanni
Þorgrímssyni orðið umhugsunarefni, er
hann orti næstu vísu, sú hugmynd að fara að
flytja kvikindi af hvalaætt til Vestmannaeyja.
Oft við höfum afrekað
ýmislegt á flónsku sviði,
en alltaf tekst að toppa það
teljumst enn í sigurliði.
Það mun hafa verið hið mikla nafn Hannes
Hafstein sem orti þessa:
Fegurð hrífur hugann meira
ef hjúpuð er.
Svo andann gruni ennþá fleira
en augað sér.
Sem betur fór sá gamli Káinn ástæðu til
að glettast ögn við höfðingjann, og sendi
honum smá mínu.
Hver vill heimta af henni meira
hún er ber.
Og andann grunar ekkert fleira
en augað sér.
Hressum okkur þá næst með limru eftir
Guðmund Arnfinnsson.
Helgi bóndi á Bakka
má Bótólfi gamla þakka
greiðviknum granna
góðverkið sanna
að konan hans eignaðist krakka.
Það er skáldið snjalla og rithöfundurinn,
Jónas Árnason, sem er höfundur að
lokalimru þessa þáttar. Eitthvað virðist
sá samt hafa ruglast í rími ef hann heldur
fengitíma sauðfjár í ágúst.
Hrútur einn hörkuvænn gripur
fór í ágúst um svonefndar svipur
og lembdi þar ær
tuttugu og tvær
því syndin er lævís og lipur.
Veriði þar með
sæl að sinni.
/Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
Vísnaþáttur 741
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) palli@feykir.is
Nú er farið að líða á sumarið og sumarfríin
hægt og rólega að klárast hjá fólki. Lífið
fer að komast í fastar skorður aftur eftir
leikskólafrí og betri helmingurinn mættur
til vinnu aftur. En það var nú nóg um að
vera meðan á fríinu stóð. Það ber fyrst að
nefna óteljandi sundferðir í Varmahlíð,
sem er í sérstöku uppáhaldi hjá börnunum.
Útilegur og sumarbústaðaferðir komu þar á
eftir, margir sunnudagsbíltúrar og svo bara
endalaust brall heima við.
En við fórum í eina sérstaklega
eftirminnilega útilegu á tjaldsvæðið á
Hömrum við Kjarnaskóg, þangað förum
við klárlega aftur! Þarna er sko allt sem
hugurinn girnist, risastór skógur með fullt af
leiktækjum og skemmtilegt tjaldsvæði með
virkilega flottri aðstöðu í alla staði. Þetta er
skátasvæði og þar af leiðandi er þarna alls
konar skemmtileg afþreying sem maður sér
ekki alls staðar. Vatnsrennibraut sem endar
ofan í tjörn, þrautabraut í annarri tjörn og
svo kajak og hjólabátar í þriðju tjörninni.
Í skóginum er svo fullt af villtum kanínum
sem vöktu mikla lukku hjá ungviðinu. Inni
í Kjarnaskógi eru svo hvers kyns kastalar,
hengibrýr og svona mætti lengi telja. Þarna
dvöldum við tvo daga en hefðum gjarnan
viljað vera lengur. Fyrri dagurinn var ekkert
sérstaklega sólríkur og var hann nýttur í
ferð í Sundlaug Akureyrar með tilheyrandi
rennibrautafjöri og svo fer maður nú ekki á
Akureyri nema að heimsækja Brynjuís. Við
vorum einstaklega heppin með veður seinni
daginn okkar, það sést enn á undirritaðri þar
sem sólarvörnin gleymdist fram að hádegi.
Hitinn sló í 23 gráður með glampandi sól og
krakkarnir hlupu um á sundfötunum einum
saman og busluðu í vatninu, hvers manns
draumur! Ferðinni var svo slúttuð með
sjoppufæði á Ak-Inn og ís í eftirmat, svona
eins og maður gerir eftir góða útilegu.
Já sumarfríið var heilt yfir mjög gott og
skemmtilegt, bæði fyrir börn og fullorðna.
En ég get nú ekki sagt annað en að ég
taki fagnandi á móti rútínunni sem fylgir
haustinu.
Að lokum vil ég skora á Örnu
Ingimundardóttur, mágkonu mína, að taka
við af mér og þakka í leiðinni Þórdísi fyrir
þessa áskorun.
Sumarið er tíminn
Sigrún Eva Helgadóttir
ÁSKORANDINN bladamadur@feykir.is
Sigrún Eva og Júlíus Helgi. MYND: AÐSEND
8 31/2019