Morgunblaðið - 18.05.2020, Page 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 18. MAÍ 2020
✝ Bjarni Bald-ursson fæddist
á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á
Ísafirði 14. febr-
úar 1957. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 7. maí
sl.
Foreldrar
Bjarna voru Sig-
ríður Salvars-
dóttir, f. 17.5. 1925, d. 1.3.
2013, og Baldur Bjarnason, f.
9.11. 1918, d. 8.7. 1998, bænd-
ur í Vigur. Systkini Bjarna
eru Hafsteinn Hafliðason, f.
25.2. 1946, Björg Bald-
ursdóttir, f. 10.9. 1952, Ragn-
heiður Baldursdóttir, f. 11.7.
1954, Salvar Baldursson, f.
5.9. 1960, og Björn Bald-
ursson, f. 2.7. 1966, d. 31.12.
2016.
Bjarni ólst upp á fjölmennu
um í blóð borin og honum lík-
aði hún vel. Eftir að hann kom
í land var hann í sambúð með
Arndísi Bernharðsdóttur, f.
9.5. 1955. Þau slitu samvistum
og flutti Bjarni þá á Ísafjörð.
Um áraraðir vann Bjarni í
Bátasmiðju Guðmundar í
Hafnarfirði og aflaði sér
menntunar og réttinda í plast-
bátasmíði. Vann hann við þá
iðn, einkum í viðgerðum og
endurbótum á plastbátum. Var
hann eftirsóttur til þeirra
verka og þótti flinkur og
vandvirkur. Vann hann að
þessari iðn sinni allt þar til
heilsan bilaði síðastliðið haust.
Á vorin gaf hann sér þó jafn-
an tíma til að fara heim í Vig-
ur, til að sinna æðarvarpi,
lundaveiði og ýmsu sem til féll
með bræðrum sínum Vigur-
bændum.
Útför Bjarna fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 18. maí
2020, klukkan 11. Vegna að-
stæðna í þjóðfélaginu geta að-
eins nánustu aðstandendur
verið viðstaddir útförina.
heimili í Vigur,
hjá foreldrum sín-
um, föðurbróður,
afa og ömmu og
systkinum ásamt
fjölda annars
heimilisfólks.
Hann stundaði sitt
skyldunám í
barna- og héraðs-
skólanum í
Reykjanesi. Að
loknu skyldunámi
bjó hann áfram í Vigur og
sinnti þar bústörfum með fjöl-
skyldunni, æðarvarpi, lunda-
veiði og sjósókn.
1977 kvæntist Bjarni Auði
Erlu Albertsdóttur, f. 15.9.
1958, d. 5.4. 1986. Þau skildu.
Eftir að Bjarni hleypti
heimdraganum stundaði hann
sjómennsku um árabil, ýmist
sem háseti eða kokkur á skip-
um af mörgum stærðum og
gerðum. Sjómennska var hon-
Það er blæjalogn á Bæjarvík-
inni í Vigur. Æðarblikinn úar og
kollan svarar með ákveðnum
fyrirskipunartón, teistan tístir
og sætir lagi að komast í hreiðr-
ið sitt undir pallinum, krían
frekjast af og til. Við systkinin
sitjum á pallinum við Viktor-
íuhúsið og njótum veðurblíðunn-
ar og dásamlegrar fuglasymfó-
níu. Þær voru ófáar þessar
stundir og margar sögurnar
sem Baddi sagði ásamt hæfileg-
um skammti af stríðni. Hann
var afar skemmtilegur sögu-
maður og talaði kjarnyrta ís-
lensku.
Við bryggjuna liggur lítill
rauður bátur, Stefán. Sannköll-
uð happafleyta. Boð berast um
að nú þurfi að skutlast eftir
frændfólki eða öðrum flökku-
kindum upp í Ögur eða út í
Súðavík. Það kemur oft í hlut
Badda. Hann, frekar en bræður
hans, taldi ekki eftir sér að
sækja eða flytja burt gesti og
gangandi sem eðlilega þurftu að
koma sjóleiðina í ástkæru eyj-
una okkar. Baddi naut þess að
vera á sjó, ekki síst á Stefáni,
hvort heldur Djúpið var speg-
ilslétt eða úfið.
Að áliðnu vori um árabil kom
Baddi inn í Vigur til að sjá um
varpið þegar kollan var komin í
dún. Þá þurfti að vanda sig,
finna hverja einustu kollu þótt
margar væru vandfundnar.
Sumar æði viðskotaillar, klípa,
drita yfir hreiðrið og ráðast
stundum á leitarmanninn með
offorsi. Ekki er þvílíku háttalagi
æðarkollanna ætíð tekið með
jafnaðargeði af leitarforingjan-
um, þær eru húðskammaðar og
orðalagið kannski ekki alveg á
mjög kristilegum nótum. Fyrr-
verandi heimasætur og nýgræð-
ingar í dúnleit, sem stundum
lögðu lið við dúntekjuna, fengu
umsvifalaust að vita að allmörg
hreiður í Kássubrekku, Sátu-
skotum, á Sjóarengi og víðar
hefðu orðið út undan í síðustu
leit. Baddi var með hvert hreið-
ur á hreinu og það var heilög
skylda hvers leitarmanns að
heiðra hverja kollu með heim-
sókn.
Bátar voru helsta áhugamál
Badda enda eignaðist hann ófá-
ar fleytur af ýmsum stærðum
og gerðum. Hann vann í Báta-
smiðju Guðmundar í áraraðir
þar sem hann eignaðist ómet-
anlega vini. Hann bjó þá með
Arndísi Bernharðsdóttur, sem
reyndist honum alla tíð einstak-
lega vel, einnig eftir að þau slitu
samvistum.
Elsku Baddi bróðir var nátt-
úrubarn, hann elskaði eyjuna
sína og allar þær gersemar sem
hún geymir og þar leitaði hann
huggunar og hvíldar hjá sínum
nánustu. Lífsbrautin var oft
þyrnum stráð, þar sem sársauk-
inn var deyfður í föruneyti með
Bakkusi. Þótt oft syrti í álinn
var húmorinn, sagnagleðin og
kærleikurinn til vina og fjöl-
skyldu alltaf efstur á blaði. Það
er stórt skarð fyrir skildi við
fráfall hans. Við munum öll
sakna samveru- og sögustund-
anna. Hjartans kveðjur frá
systkinabörnum Badda.
Ég veit eitt land fyrir vestan sem
vakir við bláan sæ.
Með himin svo heiðan og tæran og
hamingju í litlum bæ.
Þar fögnuður ríkir með rísandi degi
og röðull að kveldi skín.
Hvar veraldarfárið ei friðland sér finn-
ur þar faðmar mig eyjan mín.
(Björg Baldursdóttir)
Blessuð sé minning þín elsku
bróðir.
Hafsteinn, Björg,
Ragnheiður og Salvar.
Elsku frændi. Mikið er ég
þakklát fyrir að hafa fengið að
fylgja þér í þessu erfiða verk-
efni undanfarið ár. Þær voru
ófáar ferðirnar á spítalann í við-
töl og rannsóknir og þar vorum
við farin að þekkja hvern krók
og kima. Alltaf varstu jafn
æðrulaus, tókst þessu öllu með
jafnaðargeði og sagðir að það
gerði bara illt verra að vera að
velta sér upp úr hlutunum eða
að hafa of miklar áhyggjur.
Þessi tími sem þú varst hérna
fyrir sunnan var einstakur.
Ekki það að ég hafi ekki þekkt
þig vel áður en þarna kynntist
ég allt annarri hlið á þér. Þú
vildir nú lítið kannast við að
hafa sagt okkur krökkunum í
den draugasögur í Vigur, svo
hrikalegar að maður svaf varla
á nóttunni en það var alveg
klárt að þær voru ekki allar
uppspuni þar sem þú varst með
þann eiginleika að skynja aðrar
víddir. En þú sagðir líka svo
skemmtilega frá þessu að mað-
ur hefði hreinlega viljað vera
með í partíinu í borðstofunni í
gamla bænum. Þér leið vel á
sjúkrahótelinu þann tíma sem
þú varst þar, stutt í alla þjón-
ustu, á spítalann, í Krambúðina
til að kaupa LOTTÓ-miðann og
á pöbbinn ef því var að skipta.
Mikið hlógum við þegar við vor-
um á röltinu á Laugaveginum
og kíktum í listabúðirnar, sann-
arlega fannst þér mörg verkin
varla geta verið list og hver sem
er gæti nú gert þetta. Hvort
sem það er rétt eða ekki kvikn-
aði þarna áhugi hjá þér að fara
að gera hin og þessi listaverk og
þá aðallega úr plast- eða trefja-
efni. Hvað þú varst ánægður
með mig þegar ég kláraði
bólstrunarnámskeiðið, tókst
stólinn út og gafst honum ágæt-
iseinkunn. Ég skal lofa því að
koma gamla skrifborðsstólnum í
góðar hendur sem þú varst
byrjaður á að laga fyrir
mömmu. Fyrir einhverjum ár-
um hefðirðu fussað og sveiað yf-
ir golfíþróttinni, hver myndi
nenna að skjóta boltum bara
eitthvað út í loftið, „nei Sigríð-
ur, þessu nenni ég ekki!“ En
þegar þú komst með mér á
Ljúflinginn upp í Heiðmörk síð-
astliðið sumar og fékkst að
prófa, steinlá þetta fyrir þér og
þú heillaðist alveg af íþróttinni.
Þar hafði líklega eitthvað að
segja reynsla þín sem skotveiði-
maður þegar þú hittir boltann
svo vel að hann fór beint inn á
flöt, ekki bara einu sinni heldur
oftar, og þegar ég fékk minn
fyrsta fugl tókum við gúlsopa af
jagermasternum þó klukkan
væri aðeins 10. Ég lofa að koma
golfsettinu þínu sem þú fékkst í
afmælisgjöf nú í febrúar í góðar
hendur þar sem það verður vel
notað. Það var ekki sama hver
það var sem mátti ráðskast með
þig en alltaf hlustaðir þú á mig,
gafst púslinu séns, lóðunum líka
og varst verulega farinn að
íhuga að labba jafnvel lengra en
út í sjoppu. Með glott á vör
sagðir þú við mig „þú ert nú
ekki dóttir hennar mömmu
þinnar fyrir ekki neitt“.
Ég veit að það verður vel tek-
ið á móti þér í sumarlandinu og
þar á þér eftir að líða vel. Takk
fyrir allt og allt, ljúfi frændi
minn. Minning þín mun lifa með
okkur.
Þín frænka,
Sigga Stebba,
Sigríður S. Óskarsdóttir.
Það ilmar af gullnu glasi. Vig-
urfjölskyldan situr við eldhús-
borðið að kvöldi vordags. Enn
einum dúnleitardeginum er lok-
ið. Baddi er í essinu sínu og
sagnaflaumurinn rennur af
munni hans, enda vandfundinn
skemmtilegri sagnamaður.
Hann ýkir nú sennilega svolítið
en það er einmitt það sem gerir
sögurnar hans svo skemmtileg-
ar. Æðarkollurnar eru í aðal-
hlutverki þetta kvöldið, þessar
ungu eiga það til að vera ansi
illskeyttar. Þær blása sig út,
bíta, gogga og drita svo yfir
hreiðrin og leitarmenn. Kollu-
skítslyktin er ekki sú besta.
Baddi kann á þeim lagið, tvinn-
ar saman blótsyrði og sýnir
þeim hver valdið hefur. Hann
getur stundum verið svolítið
hrjúfur, en það er nú bara í nös-
unum á honum, ljúfmennskan er
honum nefnilega í blóð borin.
Baddi var mikið náttúrubarn
og unni eyjunni sinni. Þar átti
hann sínar bestu stundir. Hann
sá um varpið undanfarin ár og
fórst það einkar vel úr hendi,
kollurnar treystu honum þó þær
ungu og óvönu fengju stundum
að heyra það. Hann var afkasta-
mikill í lundaveiðinni og réri oft-
ar en ekki til fiskjar á trillunni
Stefáni og færði björg í bú. Í
bjartri sumarnóttinni rölti hann
um eyjuna og naut náttúrunnar
sem oft er fegurst við sólarlag
og árla morguns. Baddi var
næmur og skynjaði líðan manna
og dýra, stundum opnuðust fyr-
ir honum gáttir handanheima.
Hann fór vel með þann eig-
inleika en sennilegt er að sá
þáttur hafi oft reynst honum
erfiður.
Það brimaði oft að Bjarna í
lífsins ólgusjó. Bakkus var oftar
en ekki samferðamaður hans í
lífinu og háði hann marga bar-
áttuna við hann. Húmorinn var
þó aldrei langt undan og kynnti
hann sig gjarnan sem Bjarna
frá Vogi eftir meðferðarvist.
Við kveðjum elsku Badda
með sorg í hjarta, þennan
hrjúfa, ljúfa mann sem var svo
stór hluti af lífi okkar fjölskyld-
unnar. Hann reyndist okkur svo
vel við fráfall Bödda bróður
hans, föður okkar og eigin-
manns. Við erum honum
óendnalega þakklát fyrir það.
Enn máist út af lífsmyndinni
okkar en Bjarni lifir ávallt í
minningu okkar. Hafðu þökk
fyrir allt og allt, elsku Bjarni.
Ingunn, Baldur og Snjólaug.
Það er skrítið til þess að
hugsa að Bjarni komi ekki
framar í Faktorshúsið með
sagnastund. Við kvöddumst í
febrúar, hann á leið í krabba-
meinsmeðferð og við á leið til
útlanda, með þeim orðum að
hittast hress í apríl. En stund-
um breytast hlutirnir hratt og
svo fór að okkar kæri vinur átti
ekki von á bata.
Bjarni var sagnamaður af
Guðs náð eins og hann átti kyn
til og hann var með hjarta úr
gulli. Alltaf tilbúinn til að veita
okkur ráð varðandi bátana og
leggja hönd á plóg. Hans verður
sárt saknað í Faktorshúsi, það
var alltaf mikil tilhlökkun þegar
hans var von. Góða ferð, kæri
vinur, við hittumst hinumegin
einn góðan veðurdaginn og þá
fáum við að njóta sagnastundar
hjá ykkur Bödda bróður þínum.
Mínir vinir fara fjöld,
feigðin þessa heimtar köld.
Ég kem á eftir, kanske í kvöld,
með klofinn hjálm og rofinn skjöld,
brynju slitna, sundrað sverð og
syndagjöld.
(Bólu-Hjálmar)
Jóna Símonía Bjarnadóttir
Þorsteinn Traustason.
Bjarni Baldursson
Góð vinkona
Ragnhildur Har-
aldsdóttir hefur nú
kvatt. Hún var ein-
stök kona, hlý, ljúf
og æðrulaus. Kynni okkar hófust
fyrir hartnær hálfri öld á Borg-
arspítalanum. Hvað tíminn líður
hratt og minningarnar eru
margar. Eftirminnilegasta ferðin
var þegar við vinkonurnar þrjár
og fjölskyldur fórum til Ítalíu.
Lágum á ströndinni og sóluðum
okkur þegar allt í einu brutust út
fagnaðarlæti hér og þar, Vigdís
hafði verið kosin forseti og var
haldið vel upp á það um kvöldið.
Jólahittingur okkar vinkvenna
var árviss á Hótel Holti, pakkar
Ragnhildur
Haraldsdóttir
✝ RagnhildurHaraldsdóttir
fæddist 22. júní
1939. Hún lést 20.
apríl 2020.
Útförin fór fram
í kyrrþey.
teknir upp í koní-
aksstofunni og átt-
um við þar góðar
stundir. Bæjarferð-
irnar voru ekki síst
skemmtilegar þeg-
ar tískan var tekin
út og undantekn-
ingarlaust sneru af-
greiðslustúlkurnar
sér að þessari háu
glæsilegu konu og
spurðu hvað hægt
væri að gera fyrir hana. Húm-
orinn var aldrei langt undan hjá
vinkonu okkar og vakti það
ávallt kátínu. Það eru margar
minningar sem koma upp í hug-
ann.
Kveðjum með miklum söknuði
en einnig með þakklæti, minn-
ingin um dásamlega konu lifir.
Elsku Binni og fjölskylda, við
sendum ykkur innilegar samúð-
arkveðjur.
Vilhelmína (Villa) og Finn-
björg (Begga).
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar
Elskulega systir okkar,
EDDA MARGRÉT KJARTANSDÓTTIR,
Ægisgrund 19, Garðabæ,
lést þriðjudaginn 5. maí á Landspítalanum í
Fossvogi. Í ljósi aðstæðna verða eingöngu
nánasta fjölskylda og vinir
viðstödd útförina sem fer fram miðvikudaginn 20. maí.
Daníel Jón Kjartansson
Alda Kjartansdóttir
Ómar Kjartansson Ragnheiður M Blöndal
Súsanna Kjartansdóttir Jakob Halldórsson
Sigríður Kjartansdóttir
Kjartan Kjartansson Ásta Lára Sigurðardóttir
Anne Maríe J. Kristjánsd. Friðjón Örn Guðmundsson
Karen Soffía Kristjánsdóttir
og fjölskyldur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTÍN ÓLÖF BJÖRGVINSDÓTTIR
lést þriðjudaginn 5. maí. Í ljósi aðstæðna
mun útförin fara fram með nánustu
aðstandendum þriðjudaginn 19. maí
klukkan 13.
Athöfninni verður streymt á facebook síðu hinnar látnu.
Helga Lilja Tryggvadóttir Sigurjón Magnússon
Magnús B. Tryggvason Elsa Maria Alexandre
Þórhallur Tryggvason Þórhalla Guðmundsdóttir
Hanna Tryggvadóttir Torfi Ragnar Vestmann
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTJÓNA ÞÓRÐARDÓTTIR,
Laxamýri,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn
14. maí.
Útför auglýst síðar.
Sveinbjörg Björnsdóttir Helgi Hróðmarsson
Jón Helgi Björnsson Ingibjörg Sigurjónsdóttir
Halla Bergþóra Björnsdóttir Kjartan Jónsson
barnabörn og barnabarnabarn
Elskulegur eiginmaður minn, tengdasonur,
faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTINN MATTHÍAS KJARTANSSON
frá Þórisholti,
Lómasölum 12, Kópavogi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut 14.
maí síðastliðinn.
Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju 25.
maí kl. 13.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans
er bent á sjóð Krabbameinsdeildar 11-EG Lsp.
Guðrún Helgadóttir
Sigríður Skúladóttir
Steinar Þór Kristinsson Sigrún Stefánsdóttir
Sigríður Kristinsdóttir Halldór Bárðarson
Kristín Björg Kristinsdóttir David Hedin
afa- og langafabörn