Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.06.2020, Page 12

Perla er orðin níu ára en égfékk hana sem kettling fráKattholti,“ segir eigandinn,
Kristín Anna Erlingsdóttir. Perla
býr nú á Akranesi hjá móður
Kristínar, Þóru Gunnarsdóttur.
„Hún er rosaleg frekja, mjög
ákveðinn köttur. Hún kemur inn
með ánamaðka, laufblöð og ýmis-
legt dót. Hún kemur oft inn með
sogrör líka. En hún er hrædd við
mýs. Hún sá mús í vetur og hljóp
inn eins og fætur toguðu,“ segir
Kristín og segir Perlu líka hrædda
við fugla.
„Hún er lítið viðkvæmt hjarta.
Hún fer ekkert mikið út en aðeins
út í garðana hér í kring.“
Hún er plokkari
Þegar Perla fer út eru dyrnar
skildar eftir opnar og því greið
leið fyrir hana að bera draslið inn.
„Hún er plokkari. Henni finnst
sogrörin skemmtilegust og leikur
sér með þau. Svo elskar hún að
vefja sig inn í dagblöð. Ég get
aldrei lesið blaðið í friði,“ segir
Þóra.
Kristín segir köttinn gjarnan
vilja vera skítugan og virðist elska
smurolíu.
„Hún nuddar sér upp við skítug
stígvél og fer undir bíla og kemur
heim öll í smurolíu,“ segir hún.
„Hún er mjög skemmtileg en
þolir ekki börn,“ segir Kristín.
„Hún er bara frekjudós.“ segir
Þóra.
„Þegar mamma er í tölvunni
setur hún loppuna á höndina á
henni og reynir að draga hana til
sín. Þá vill hún fá klór. Ef hún fær
ekki það sem hún vill nartar hún í
hana. Hún kann engin mörk.
Stundum bítur hún aðeins of fast.“
PERLA
Perla er plokkari og
ber inn alls kyns drasl.
Frekjudós og
hrædd við mýs
GÆLUDÝR
12 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14.6. 2020
Gæðavörur
í umhverfisvænum
umbúðum
Kaja organic, Kalmansvellir 3, kajaorganic.com,
kajaorganic@gmail.com
Hollt, bragðgott og þægilegt
Vegan - Keto - Pascaterian - Glutenlaust
Sölustaðir: Hagkaup, Nettó, Heilsuhúsin, Fjarðarkaup, Melabúðin,
Fiskkompaní, Frú Lauga, Brauðhúsið og Matarbúr Kaju á Akranesi
Hún heitir Lúna Katrín og hann Júníor, kallaðurJúnsi,“ segir Margrét Sif Sigurðardóttir, semer mikil kisukona og vinnur í sjálfboðavinnu
hjá Villikisum.
„Hann er tíu ára en hún eins árs. Hún er bara kett-
lingurinn hans; þau knúsast og kyssast og hann þvær
henni. Hann hatar allar aðrar kisur,“ segir hún.
Lúna er eins og hundur
„Júnsi er algjör fýlupoki og mjög móðgunargjarn. Hann
er eldri herramaður en er stundum með kettlingalæti
með henni en hættir um leið og hann áttar sig á því að
hann á ekki að haga sér svona,“ segir hún og hlær.
„Lúna er hundur. Hún hagar sér alveg eins og hund-
ur. Hún vill bara vera hjá okkur og ekki vera ein úti.
Þau eru bæði mikil kelidýr, en bara á sínum for-
sendum.“
Rúmteppin á heimilinu
Lúna er ansi uppátækjasöm. Eitthvað er hún ósátt við
að hafa rúmteppi á rúmum heimilisins.
„Lúna nær í heilu rúmteppin og flytur þau á milli her-
bergja. Bara síðast í gær var teppi hér á gólfinu á gang-
inum. Stundum finn ég ekki rúmteppið og þá er það inni
í stofu eða undir rúmi. Þetta eru teppi af stórum rúm-
um. Það er alveg vesen fyrir hana að draga þetta á milli
herbergja. Um daginn vildi hún endilega setja rúmtepp-
ið undir rúm.“
LÚNA KATRÍN OG JÚNÍOR
Lúna Katrín er alltaf
mikið að stússast í að
færa risastór rúmteppi á
milli herbergja. Júnsi er
eldri herramaður og
frekar fýlugjarn.
Dregur rúmteppi um allt hús
Hún heitir Ísey, kölluð Ísa, oger af Abyssinian-tegund,“segir Sigurbjörg Eva Sig-
urðardóttir.
„Ég fékk hana hjá mömmu, sem
ræktar þessa tegund. Ísa er ástsjúk í
mig og vill alltaf vera hjá mér. Hún
sefur uppi í hjá mér. Hún er mjög ör
og mikill sérviskupúki,“ segir hún.
„Hún ber heim alls konar hluti, að-
allega rusl. Fyrir tveimur árum var
hátíð hér á Selfossi og það var götu-
grill hér við hliðina. Það fóru svo allir
í brekkusönginn og þegar við komum
heim um miðnætti var allt drekk-
hlaðið hér grilluðum kótilettum, úti
um allt hús. Þá hafði fólk skilið þetta
eftir og hún náð í þær, eina af ann-
arri.“
Rusl, sundskýlur og sokkar
„Í fyrra var hún mikið að koma með
samstæða sokka. Hún kom yfirleitt
með einn og svo stuttu síðar með
hinn. Ég þvoði þá svo og sendi snapp
á nágrannana til að finna eigendur
sokkanna. Einu sinni kom hún með
tvær sundskýlur. Hún hafði farið inn
hjá nágrönnunum og náð í þær. Hún
kemur svo með þetta inn um
gluggann en við reynum að stoppa
hana af þegar við sjáum hana koma
inn með rusl. Þetta er mest pappír,
einnota hanskar og blöðrur,“ segir
hún.
„Það versta sem hún hefur komið
með, og ég var í vafa um hvort ég ætti
að segja frá, var notaður smokkur.
Ég gat sem betur fer fjarlægt hann
áður en börnin vöknuðu. Þetta var
ógeðslegt.“
Reynir hún að stela mat frá ykkur?
„Já, Kentucky. Það er uppáhaldið
hennar,“ segir Sigurbjörg.
„Svo þolir hún ekki hinn köttinn
hér. Hann er fyrir neðan hennar virð-
ingu, enda venjulegur húsköttur.“
Kattafótspor úti um allt
Sigurbjörg segir köttinn eitt sinn
hafa stigið í málningu og hlaupið svo
um allt hús.
„Hún hljóp beinustu leið ofan í
málningarfötuna og svo út um allt
ÍSEY
Stal grilluðum
kótilettum