Morgunblaðið - 31.08.2020, Side 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 31. ÁGÚST 2020
✝ Frank MagnúsMichelsen
fæddist í Reykja-
vík 16. janúar
1978. Hann lést á
líknardeild Land-
spítalans 20. ágúst
2020.
Foreldrar hans
eru Frank Úlfar
Michelsen, f. 1956
og Inga S. Magn-
úsdóttir, f. 1955.
Bræður hans eru Róbert F.
Michelsen, f. 1984, giftur Önnu
Jónsdóttur, f. 1985, þau eiga
tvo syni, og Magnús D. Michel-
sen, f. 1989, í sambúð með Sig-
rúnu Benediktsdóttur, f. 1984,
þau eiga fimm börn.
Þann 2. febrúar 2002 giftist
Frank Kristínu Ösp Þorleifs-
dóttur, f. 1979 í Bolungarvík.
Synir þeirra eru Frank Gabrí-
el, f. 2005, og Almar Freyr, f.
2008.
Frank gekk í Seljaskóla og
Álftamýrarskóla og útskrif-
aðist frá Verslunarskóla Ís-
lands árið 1998. Hann lauk BS
í viðskiptafræði
frá Háskólanum á
Akureyri árið
2010. Eftir út-
skrift frá mennta-
skóla starfaði
Frank í tæknigeir-
anum, lengst af
hjá Nýherja og
Optima. Frá unga
aldri var hann við-
riðinn fjölskyldu-
fyrirtækið Michel-
sen úrsmiði og árið 2012 tók
hann við sem framkvæmda-
stjóri og starfaði þar við hlið
föður síns og bræðra til
dauðadags.
Frank var mikill fjöl-
skyldumaður og vinmargur.
Útför Franks fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 31.
ágúst 2020, klukkan 13. Í ljósi
aðstæðna munu aðeins nánustu
aðstandendur vera viðstaddir
útförina, en athöfninni verður
streymt á https://www.facebo-
ok.com/ospthorleifs. Virkan
hlekk á streymið má nálgast á
https://www.mbl.is/andlat.
Nú hefur elsku Frank fengið
hvíldina frá þessum hræðilega
sjúkdómi sem hann greindist með
fyrir rétt einu og hálfu ári. Það að
fylgjast með sterka og gáfaða
manninum mínum missa mátt og
getu til að gera áður sjálfsagða
hluti, er án efa það erfiðasta sem
ég hef upplifað. Söknuðurinn er
hræðilega sár og allt svo óskilj-
anlegt og erfitt að hugsa sér lífið
án hans.
Við kynntumst ung og kláruð-
um að ala hvort annað upp.
Menntuðum okkur, keyptum
íbúð, giftum okkur og eignuðumst
börn. Grínuðumst oft með að við
gerðum hlutina í réttri röð, næst
á dagskrá var að hella sér í
áhugamálin. Alveg að verða mið-
aldra og strákarnir orðnir ung-
lingar. En heilakrabbamein spyr
ekki um þessi plön þegar það
reiðir til höggs. Ég er þakklát fyr-
ir að þótt við höfum verið að
vanda okkur við að byggja upp
heimili og fjölskyldu, vorum við
líka dugleg að njóta lífsins saman.
Öll ferðalögin okkar saman, bæði
innanlands og utan, geyma svo
margar minningar sem munu lifa
með mér og strákunum. Frank
var svo yndislegur pabbi. Gaf
þeim góðan tíma og sinnti þeim
vel. Kvöldlesturinn var fastur
punktur frá því þeir voru litlir og
þangað til löngu eftir að þeir urðu
fluglæsir. Það voru oft fúlir gaur-
ar sem þurftu að hlusta á mömmu
lesa ef pabbi var ekki heima.
Elsku Frank minn. Við grétum
oft saman yfir þessum örlögum
fjölskyldunnar okkar og yfir að
þú fengir ekki að fylgjast með
strákunum okkar feta sig í lífinu.
Allir í stórfjölskyldunni og þínir
fjölmörgu vinir munu sakna þín,
en missir strákanna er mestur.
Ég lofa að elska þá tvöfalt fyrir
okkur bæði. Og ég veit að þú
verður með okkur.
Að elska þig breytti lífi mínu. Það ætti
ekki að koma á óvart, að það að missa
þig hefur gert það sama.
(Höf. ókunnur)
Þín
Ösp.
Mjög erumk tregt
tungu að hræra
(Egill Skalla-Grímsson)
Elsku hjartans hugulsami og
duglegi drengurinn okkar, vinur
okkar og samstarfsmaður. Þetta
var afar hörð og óvægin orrusta
sem þú háðir við þann vágest sem
rændi þig lífsgæðunum en aldrei
baráttuþrekinu, æðruleysinu og
hugrekkinu sem ætíð einkenndi
þig.
Allt frá barnæsku varstu mjög
fróðleiksfús og sjálfbjarga og
hagur á huga og hönd. Þú áttir
ekki alltaf auðvelt í skóla en lést
ekki öfund og afbrýðisemi á þig
fá, metnaður þinn – og þrjóska,
kom fram strax og fylgdi þér alla
tíð í lífi og starfi. Snemma komu
fram eiginleikar þínir í tölvumál-
um þegar þú keyptir Amiga og
sást töfraheim tölvunnar ljúkast
upp fyrir þér enda alltaf óhrædd-
ur við að fikta í tökkum á öllum
tækjum.
Að Verslunarskólanum lokn-
um tók lífið við, þú kominn með
unnustu og vinnu og tókst seinna
viðskiptafræðina utanskóla í Há-
skólanum á Akureyri með vinnu.
Úrræðagóður varstu í öllum
tæknimálum og handlaginn, sett-
ir upp og tengdir tölvukerfi, lagð-
ir og tengdir rafmagn og vatns-
lögn, smíðaðir innandyra og
verönd og girðingu og gerðir við
bílana ykkar. Svo greipstu að
auki í úraviðgerðir þegar á þurfti
að halda.
Allt frá barnæsku varstu við-
loðandi verslun okkar, komst að
hjálpa afa og pabba í búðinni,
prófaðir að gera við og gerðir allt
sem til féll. Árið 2012 komstu til
fullra starfa í fjölskyldufyrirtæki
Michelsen Úrsmiða, 4. kynslóð og
gjörþekktir alla innviði fyrir-
tækisins. Sem framkvæmdastjóri
leiddir þú uppbyggingu tækni-
væðingar fyrirtækisins meðfram
daglegum rekstri og ásamt
bræðrum þínum og foreldrum
opnaðir nýja verslun Michelsen í
Kringlunni og á síðastliðnu ári
fluttum við Michelsen af Lauga-
vegi á Hafnartorg þar sem ný
gerð úra- og skartgripaverslunar
á Íslandi, Michelsen 1909, var
opnuð. Skapaðir þú þér gott orð
og virðingu allra þeirra sem þú
áttir í samskiptum við alla tíð. Er
nú skarð fyrir skildi.
Á sama tíma varstu mjög hug-
ulsamur og ástríkur við alla fjöl-
skylduna, bóngóður og hjálpsam-
ur og sinntir vel ömmum og öfum.
„Hringjum í Frank“ var jafnan
viðkvæðið þegar einhvern í fjöl-
skyldunni vantaði aðstoð í tækni-
málum. Fróðleiksþráin var og
alltaf til staðar, þú fylgdist grannt
með öllum fréttum og nýjungum
og höfðum við það oft á orði að
fljótara væri að spyrja þig ef eitt-
hvað var og sleppa Google.
Við höfum unnið saman hlið við
hlið, tekið stórar ákvarðanir sam-
an og ferðast saman erlendis
bæði í starfi og leik. Þú ígrund-
aðir alltaf vel og vandlega og
kynntir þér allt sem málið varðaði
áður en ákvarðanir voru teknar
svo ekki yrðu gerð mistök.
Þú varst lánsamur þegar þú
ungur kynntist Ösp þinni og eign-
aðist drengina tvo sem nú sakna
og syrgja góðan eiginmann og
föður sem bar mikla umhyggju
fyrir þeim.
Elsku hjartans Frank Magnús,
þú varst drengurinn okkar, sam-
starfsmaður okkar og vinur okk-
ar.
Við elskum þig.
Orð fá ekki lýst sársaukanum
og söknuðinum sem nú nístir
huga og hjarta.
Mamma og pabbi.
Þeir sem guðirnir elska deyja
ungir.
Elsku drengurinn okkar, þú
sem áttir svo mörgu ólokið en þá
varstu kallaður til annarra verk-
efna. Afa vantar þig mikið, því þú
varst alltaf tilbúinn ef á þurfti að
halda að aðstoða við tölvuna.
Við minnumst allra góðu
stundanna með þér og þinni fjöl-
skyldu.
Takk fyrir okkur, takk fyrir
ógleymanlega ferð til London
saman.
Þeir missa mikið sem mikið
hafa átt.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
Að ljósið bjarta skæra
Veki þig með sól að morgni.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni.
Farðu í friði, vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
Aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
Amma og afi
(Gyða og Magnús).
Samband okkar Franks gat
verið flókið; tveir ólíkir karakter-
ar með sterkar skoðanir, stjórn-
samir og hispurslausir og oft
klunnalegir í tjáningu, olli ýmsum
árekstrum en á milli okkar var
alltaf stutt í bræðrakærleikinn.
Frank var tilbúinn að vaða eld og
brennistein fyrir mig og ef ein-
hver annar var ósanngjarn eða
leiðinlegur við mig, þá varði hann
mig með kjafti og klóm. Við unn-
um saman í fjölskyldufyrirtækinu
og það gekk oft á ýmsu því við
vorum yfirleitt ósammála hvernig
best væri að tækla ákveðið verk-
efni eða komast á ákveðinn
áfangastað. En einhvern veginn
gekk þetta upp, við lærðum hvor
af öðrum og þegar eitthvað bját-
aði á þá snerum við bökum saman
og þá gekk allt upp. Einmitt þeg-
ar fyrirtækið var komið á þann
stað sem við höfðum svo lengi
stefnt að fær hann ekki að njóta
þess með okkur og það er sárt og
ósanngjarnt. Hans hefur verið
saknað í vinnunni undanfarna
mánuði og verður áfram saknað.
Frank var alltaf fyrstur til að
bjóða fram hjálp án þess að vilja
nokkuð í staðinn, fjölskyldan og
vinir geta vottað það. Hjálpfýsi og
góðvild var eitt af hans helstu
persónueinkennum. Hann var
tæknitröll og vandamenn leituðu
fyrst til hans þegar tæknilegt
vandamál kom upp (ég efstur á
blaði enda kallaði hann mig
tæknilega fatlaðan). Frank elsk-
aði allt með tökkum og hluti sem
hægt var að fikta í. Einn daginn
þegar ég kíkti til hans á líknar-
deildina þá var hann búinn að
fikta svo mikið í sjónvarpsfjar-
stýringunni að sjónvarpið var
komið á pólsku. Klassískur
Frank.
Frank var sex árum eldri en ég
og sem stóri bróðir var hann að
gera ýmislegt spennandi sem ég
var of ungur til skilja. Hann
kynnti mér alvörutónlist. Þegar
ég var 13 ára Spice Girls-aðdá-
andi, þá var hann með Eric Clap-
ton, Pink Floyd og Cream á fón-
inum og það smitaði mig. Eins
geggjað lag og Wannabe með
Spice Girls er þá mótmæla því fá-
ir að Comfortably Numb með
Pink Floyd er ennþá betra. Hann
kenndi mér að hlusta þegar gít-
arsólóið í Layla fjarar út og
hljómborðið tekur við og svo þeg-
ar gítarinn kemur aftur inn í lagið
sem hreinlega syngur í höndun-
um á Clapton. Við fórum á nokkra
tónleika með Dúndurfréttum þar
sem PF-plöturnar voru spilaðar;
frumkvæðið að því að fara með
mér, litla, óþroskaða bróður sín-
um, var algjörlega hans. Minnis-
stæðir eru líka tónleikar Rogers
Waters í Egilshöll hér um árið.
Frank mótaði minn kvik-
myndaþroska. Ekki orðinn 10 ára
gamall var ég að horfa á með hon-
um Saturday Night Fever og
Scarface þegar ég hefði átt að
vera að horfa á eitthvað sem
hæfði mínum aldri eins og Space
Jam og Aladdin. Tvær bíóferðir
okkar standa upp úr, Borat og
Avatar. Ég hef aldrei séð Frank
hlæja jafn mikið og yfir Borat,
tárin hreinlega runnu og hann
gargaði af hlátri. Ég get ekki ann-
að en hlegið við þessa skemmti-
legu minningu. Og svo Avatar
sem við sáum tvisvar í bíó, báðir
orðlausir yfir því byltingar-
kennda stórvirki.
Elsku bróðir minn, takk fyrir
allt sem þú kenndir mér og fyrir
alla hjálpina í gegnum tíðina.
Veikindi þín og andlát verða sí-
felld áminning til mín um að lífið
er ekki gefins.
Róbert F. Michelsen
(Robbi bróðir).
Ég var 9 ára þegar frændi
minn, hann Frank Magnús, fædd-
ist. Ég man hvað við frænkurnar
voru abbó að hann fékk að bera
ættarnafnið okkar en ekki við og
okkur fannst þetta svo ótrúlega
ósanngjarnt en Frank með sín
stóru fallegu augu var nú fljótur
að bræða okkur. Frank var
skemmtilegt barn og spurði enda-
laust um alla hluti og fiktaði í öllu,
sérstaklega ef það voru takkar,
enda var hann tækitröll fjölskyld-
unnar. Minningarnar frá Álfta-
vatni þegar við vorum börn eru
ómetanlegar og ekki síst sögurn-
ar sem hann rifjaði upp fyrir ekki
svo löngu hvað hann og Steini
bróðir voru að bralla. Þeir voru að
fara um alla Reykjavík, niður á
höfn að veiða, hjólandi úr Álfta-
mýrinni ca. 8 og 11 ára gamlir og
við hlógum mikið að þetta yrði nú
aldrei leyft í dag. Ein sagan var
að þeir fóru á dýrasýningu í Víði-
dal og áttu að taka strætó heim en
þeir eyddu öllum peningunum
sínum í nammi og löbbuðu þaðan
heim í Ofanleitið.
Frank hafði kaldhæðinn húm-
or og lét flest flakka og komst upp
með það enda var hann með
hjarta úr gulli og fyrirgafst allt.
Elsku Ösp, Frank Gabríel og
Almar, Inga, Úlli, Róbert og
Maggi mínar innilegustu samúð-
arkveðjur til ykkar.
Elsku Frank Magnús, takk
fyrir samfylgdina og ég veit að
amma og afi hafa tekið vel á móti
þér.
Elín Hanna.
Frank Magnús hafði gert
margar áætlanir um lífið og átti
sér drauma og þrár.
Þetta var ekki á meðal þeirra:
Allt sem hann hefði átt að gera
en gerði ekki …
Allt sem hann hefði átt að
hugsa en hugsaði ekki …
Allt sem hann hefði átt að segja
enn sagði ekki …
Allt sem hann hefði átt að sjá
en sá ekki …
Allt sem hann hefði átt að
heyra en heyrði ekki …
Það er agalegt þegar svona
ungum mönnum er kippt út úr líf-
inu. Á augnabliki var hann svipt-
ur öllu sem hann átti og því sem
hann hefði átt eftir að eignast.
Draumar og þrár horfið og eftir
sitja tveir ungir synir og eigin-
kona sem syrgja sárt. Foreldrar
sem lifa sársauka sem ekkert for-
eldri á að þurfa að upplifa. Bræð-
ur og fjölskyldur þeirra sem ekki
geta fyllt upp í tómarúmið sem
hefur myndast. Öll stórfjölskyld-
an sem er harmi slegin. Vinir og
félagar upplifa sáran missi.
Sjálfur hef ég ekki fundið ann-
an eins sársauka á mínum 58 ára
lífsferli. Það dó eitthvað inni í mér
þann 20. ágúst. Ég var 16 ára
þegar þessi fallegi grallari fædd-
ist. Okkur hefur alla tíð verið vel
til vina og er ég þakklátur fyrir
þessi 42 ár sem ég hef haft hann. Í
dag þegar hann skýst inn í huga
mér er hann ekki endilega 42 ára
heldur alveg eins og pjakkurinn
sem mér þótti svo undur vænt
um. Hann var mikill pabbi og
greinilegt var hversu stoltur hann
var af drengjunum sínum. Eigin-
kona hans var honum allt, ástin í
lífi hans og hans besti vinur. Hún
sýndi það líka þegar orrustan
hófst hversu mikill klettur hún
var. Síðustu misseri voru honum
erfið og tóku mjög á hann. En
hann var berserkur að eðlisfari og
þannig barðist hann við sinn
grimma óvin.
Í mínum huga er hugdirfska
hans eins og hjá Gunnari Há-
mundarsyni, er ofurefli óvina
sótti að honum og felldu eftir einn
eftirminnilegasta bardaga Ís-
landssögunnar. Það var aldrei
vafi á hver stóð uppi sem hetjan
og í raun sigurvegarinn í þeirri
orrustu frekar en núna.
Elsku Ösp, Frank og Almar.
Missir ykkar er mikill. Innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama.
Eg veit einn
að aldrei deyr:
dómur um dauðan hvern.
(Úr Hávamálum)
Hlynur Jón Michelsen
Ég get ekki sagt að símtalið á
fimmtudagsmorgninum hafi verið
óvænt, en það gerði það engu auð-
veldara að meðtaka fréttirnar.
Góður vinur var fallinn frá.
Frank var tveimur dögum
eldri en ég og deildum við því
plássi á fæðingardeildinni. Leiðir
okkar lágu ekki aftur saman fyrr
en í Verzló, en þar urðum við góð-
ir félagar, en ásamt öðrum fé-
lögum úr skólanum hefur mynd-
ast einstakur kjarni sem hefur
haldið vinskapnum síðan. Kynni
okkar í Verzló voru raunar skond-
in, því ég er klár á því að þessi síð-
hærði, loðni maður gæti ekki ver-
ið nemandi. Spurningin var hvað
hann kenndi. Við urðum bekkjar-
bræður á þriðja ári okkar og höf-
um verið mikið tengdir síðan.
Á menntaskólaárunum kynnt-
ist Frank Ösp, eins og kunnugt
er. Það var einn dag þar sem
Frank var í heimsókn hjá mér að
við mönuðum hvor annan til að
bjóða dömum á stefnumót. Hann
lét slag standa, hringdi í Ösp „and
the rest is history“. Það var svo
fyrir tilstilli Aspar að ég kynntist
Völu, minni framtíðareiginkonu.
Konur okkar eru svo hluti af flott-
asta saumaklúbb landsins, Ís-
lenska draumnum, en makarnir
sem náðu allir mjög vel saman
stofnuðu þá til Íslenskra karl-
manna. Það má því með sanni
segja að við Frank höfum (mögu-
lega óafvitandi) verið áhrifavald-
ar hvor í lífi annars.
Vinahóparnir okkar eru nú ein-
um góðum manni færri. Frank
hefur markað djúp spor í líf okkar
og minning hans lifir áfram í
hjörtum okkar. Ég er einstaklega
glaður og stoltur að hafa fengið að
telja hann til vina minna og kveð
hann með miklum söknuði.
Ösp, Frank Gabríel og Almar
Freyr, þið eigið samúð okkar
allra og vitið að okkar dyr eru
alltaf opnar.
Frank Úlfar, Inga, Róbert og
Magnús, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð.
Frank Magnús, vinur minn.
Far vel.
Þinn vinur,
Bjarki.
Skrýtinn dagur í dag þegar við
kveðjum einn af okkar nánustu
vinum langt fyrir aldur fram.
Elsku Frank, við erum þakklát
fyrir öll árin sem við fengum sam-
an, þakklát fyrir matarboðin,
veislurnar, leikhúsferðir, útlanda-
ferðirnar, spilakvöldin, bústaða-
ferðirnar og svo mætti lengi telja.
Við erum þakklát fyrir þitt
góða og þétta faðmlag, vináttuna,
blóðuga kjötið, FBI-drykkinn
sem þú kynntir okkur, óhóflegu
sparsemina þína og kaldhæðna
húmorinn þinn.
Þó að dagar og ár muni líða
skal ég læra að fljúga svo hátt
að ég komist miklu hærra
en nokkur maður hefur nokkur tíma
mátt.
Þó að dagar og ár muni líða
skal ég læra að synda svo hratt
að ég komist miklu lengra
en nokkur maður hefur sagt fyrir sátt.
(Björn Jörundur Friðbjörnsson)
Frank Magnús
Michelsen
Elsku besta mamma okkar, tengdamamma,
amma og langamma,
AÐALHEIÐUR SIGURJÓNSDÓTTIR,
Lalla,
lést miðvikudaginn 19. ágúst á Land-
spítalanum, Hringbraut.
Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju þriðjudaginn 1. september
klukkan 15. Vegna aðstæðna í samfélaginu verða einungis
nánustu aðstandendur viðstaddir athöfnina en henni verður
streymt á youtu.be/q46Y2cM0ej8.
Guðrún Kristín Antonsdóttir
Margrét Gísladóttir Haukur Halldórsson
Grettir Gíslason Sigríður Magnúsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við
andlát og útför okkar ástkæru systur og
mágkonu,
SVANHILDAR JÓNSDÓTTUR,
Strikinu 4, Garðabæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Brákarhlíðar
fyrir umhyggju og hlýju við umönnun hennar.
Anna Magnea Jónsdóttir Haukur G.J. Guðmundsson
Ásdís Jónsdóttir
Hafsteinn Ársælsson
Ragnheiður E. Jónsdóttir Ingimundur Ingimundarson