Kópavogsblaðið - 29.03.2014, Blaðsíða 5

Kópavogsblaðið - 29.03.2014, Blaðsíða 5
Kópavogsblaðið 5 taldi skynsamlegt til öryggist að fara á tveimur bátum; Jóni Sör og Svani. Við lögðum af stað um tíuleitið. Það var haugasjór en siglingin gekk vel. En þegar við komum vestur af Flateynni, þá leist mér ekki alveg á blikuna. Þarna eru svokallaðir austur- boðar og vesturboðar og brýtur sitt hvoru megin við þá og þetta leit alls ekki vel út. Ég var svona korter að finna út hvernig best væri að komast þarna í gegn og að endingu sættum við lagi, settum allt á fullt og sluppum í gegn.“ Það voru ekki aðeins skipstjórnarhæfileikar Ingvars sem komu þarna að góðum notum, heldur einnig reynsla og þekking föður hans, Hólmgeirs Árnasonar, á staðháttum og sjóalögum við Flatey. Útilokað að komast að skipinu „Við vissum að það yrði erfitt að komast vestur og jafnvel enn erfiðara að koma búnaði og mannskap í land,“ segir Vilhjálm- ur. „Við vorum í sambandi við stýrimanna á Hvassafellinu og hann sagði útilokað að komast að skipinu af sjó og raunar engar líkur á að við kæmumst í land, því það væri mikill brotsjór allt í kringum eyjuna. Þess vegna leituðum við til Hólmgeirs, því þó Ingvar væri kunnugur á þessum slóðum þá var hann ekki jafn vanur brimlendingum og faðir hans, sem hafði stundað sjó frá Flatey. Hólmgeir rey- ndist ráðagóður í meira lagi. Þegar Ingvar hafði metið brotin, þá var allt sett á fullt og við komumst inn fyrir og í skjól við eyjuna. Síðan var siglt norður með eyjunni og höfnin reyndist ófær, alveg eins og Hólmgeir var búinn að segja okkur. Og þá var ekki um annað að ræða en að reyna að komast upp að gömlu bryggjunni.“ Töluverður gangur yfir Flatey Hvassafell var strandað hinum megin á eynni og því töluverður gangur að strandstað. Veðrið hafði ekkert skánað, áfram stórhríðarbylur og mjög erfitt fyrir björgunarsveitarmenn að klofa snjóinn yfir þýfða eyjuna með þungar byrðar á öxlum. Þegar komið var á strandstað þá lá Hvassafellið þvert fyrir um 50 metra frá landi en skipið hafði strandað á flóðinu. Það hreyfðist nánast ekkert því það var innan við aðalbrotin og fólk um borð var ekki í bráðri hættu. „Við vorum í talstöðvarsambandi við skipið og vissum að ekkert amaði að fólkinu og það taldi sig ekki í neinnu hættu á þessari stundu,“ segir Vilhjálmur. 11 manns bjargað, 8 urðu eftir í Hvassafelli Greiðlega gekk að koma línum í skipið og festa þær. Björgun skipverja gekk eins og í sögu. „Við drógum ellefu manns í land á hálftíma og ekkert kom upp á. Í þessum hópi voru þrjár eiginkonur skipverja sem voru með í för og ein þeirra ólétt og langt gengin með,“ segir Vilhjálmur. „Nokkrir yfirmenn fóru fram á að fá að vera lengur um borð í Hvassafelli til að ganga frá ýmsu og þar sem ekki var nein sýnileg hætta á ferðum var leyfið veitt. Við gerðum því hlé á björgunaraðgerðum. Sex vakt- menn voru settir á strandstað til að gæta að búnaði og til að vera reiðubúnir að slaka á línum á flóðinu, því þegar skipið færi að hreyfa sig þá var líklegt að það myndi rífa allar festingar lausar. Vaktmenn á staðnum nýttu björgunarbát sem þeir drógu í land úr skipinu sér til skjóls. Aðrir sveitarmenn fóru með ellefumenningana yfir eyjuna. Ingvar bauð skipbrotsfólki aðstöðu í húsi þeirra feðga í Flatey og þar fékk það vel þegna hressingu.“ Siglt til baka til Húsavíkur í haugasjó Um kvöldið var tekin ákvörðun um að koma skipbrotsmönnum til Húsavíkur. Hópnum, ásamt sex björgunarsveitarmönnum, var ferjað í slöngubát úr í Jón í Sör og síðan siglt til Húsavíkur. Þá var ekkert farið að skána í sjóinn, að sögn Vilhjálms. „Við urðum þarna eftir í Flatey, 17 Garðarsmenn og Ingvar og hans áhöfn á Svaninum. Á flóðinu reyndist síðan lag að komast á bátnum inn í höfnina og leggja honum við bryggju, þannig að mannskapurinn gat hafst við um borð. Það var mikill lúxus eftir erfiði dagsins.“ Veðrið hafði svolítið gengið niður daginn eftir en það var ennþá haugasjór. Á heimleiðinni dáðust yfirmenn á Hvassafellinu mjög að því hvað skiptjórinn Ingvar væri klár að sigla í brimi. „Að koma björgunarsveitinni út í Flatey og í land er afrek sem ekki er auðvelt að átta sig á nema að hafa upp- lifað það. Komu þar til útsjónar- semi og færni skipstjóranna, svo og mjög góð ráð Hólmgeirs Árnasonar. Þessi björgun er einstök í sögu Slysavarnarfélags Ingvar Hólmgeirsson, fyrrum skipstjóri og Vilhjálmur Pálsson, fyrrverandi formaður björgunarsveitarinnar Garðars frá Húsavík, rifja upp giftursamlega björgun við Flatey fyrir tæpum 40 árum. Glæsilegur undirfatnaður frá Vanity Fair og Lauma. HAMRABORG 20A • KÓPAVOGI 544-4088 • YNJA.IS Útsalan er hafin Erum á Facebook Vinsælu læknahal ararnir frá komnir í hvítu & svörtu. Skólameistari MK: „Ekki hægt að draga lengur breytingar á skipulagi framhaldsskóla.“ Það er tómlegt um að litast í MK þessa dagana. Á meðan verkfall fram- haldsskólakennara stendur yfir hafa nokkrir nemendur nýtt sér bókasafnið til lesturs og svo hafa náms- og leshópar myndast sem hafa aðgang að kennslustofum. Margrét Friðriksdóttir, skólameistari, segir að á meðan samninga- nefndir eru að tala saman þá sé von til að samningar náist og hægt sé að hefja kennslu á ný. Hún vonar að það verði sem allra fyrst þar sem hver dagur er dýrmætur. Tuttugu og fimm kennsludagar voru eftir af önninni auk prófa þegar verk- fallið hófst og nemendur þurfa svo sannarlega á allri aðstoð að halda á lokasprettinum. „Ég vona að ríkissáttarsemjari fari að leggja fram málamiðlun til að leysa hnútinn. Á þessari stundu er ég bjartsýn á að verkfallið leysist en svo getur allt breyst og farið í strand á augabragði. Ég er búin að fara í gegnum sex verkföll á mínum starfsferli svo ég er nú ýmsu vön. Verkfall er alltaf neyðarúr- ræði og ég veit að kennarar hafa áhyggjur af nemendum sínum.“ Hvernig blasir þessi deila við þér? „Þessi umræða um styttingu námstímans er ekki ný af nál- inni. Þetta hefur lengi verið í umræðunni. Það eru 175 skóladagar á starfsárinu. Þar af eru 145 kennsludagar og 30 prófdagar. Það er ekki þörf fyrir svona marga prófdaga eftir að námsmat er orðið fjölbreyttara með símati og verkefnatengdum áföngum. Hægt er að nýta tímann betur og kenna í fleiri daga. Allir hafa skilning á að breytingar þurfa að eiga sér stað. Kennarar segja að ekki sé búið að útfæra þetta nógu vel og það má til sanns vegar færa en ég er hins vegar á því að hægt sé að stytta námið. Það eru ýmsar leiðir til þess eins og þegar hafa verið prófaðar í tveimur tilrauna- skólum, í Kvennaskólanum og Fjölbrautaskólanum í Mosfellsbæ auk Menntaskóla Borgarfjarðar. Það er ekki mjög flókið að fara í þriggja ára nám án þess að draga úr gæðum námsins. Auk betri nýtingar á tímanum í desem- ber og maí gera lögin ráð fyrir að skólaárið sé lengt um 5 daga. Jafnframt að grun- náfangar í íslensku, ensku, dönsku og stærðfræði færist í grunnskólana. Þá megum við ekki gleyma því að sveigjan- leiki áfangakerfisins verður áfram til staðar og nemendur geta tekið námið á sínum hraða. Kennarar kalla hins- vegar eftir skýrara módeli og að það sé ekki eðlilegt að um svona stóra breytingu sé samið í þeirri spennitreyju sem verkfall er. Það sé mikil vinna eftir við að útfæra slíka kerfis- breytingu.“ Er sanngjarnt að keyra á kerfisbreytingu á náminu um leið og samið er um kjör við kennara? „Já, þessi mál geta vart dregist lengur. Skólarnir hafa verið að vinna að nýjum skólanámskrám út frá breyttu skipulagi framhaldsskóla og það er vart hægt að draga það lengur að taka þær í notkun. Framhaldsskólalögin sem samþykkt voru á Alþingi 12. júní 2008, fyrir hrun, gerðu ráð fyrir að nýtt skipulag framhaldsskólans yrði komið til framkvæmda árið 2011 en því var síðan frestað til 2015. Tíminn líður hratt og að mínu viti ekki hægt að dra- ga þessar breytingar frekar. Kennarar hafa hins vegar ekki verið til umræðu um þessi atriði. Þeim var í fyrra boðin 4% launahækkun gegn því að þeir myndu skoða þessa kerfisbreytingu en þeir höfnuðu því. Núna er krafa kennara 17% launaleiðrétting, því þeir hafa dregist aftur úr öðrum samanburðarhópum. Þegar þeir eru búnir að fá þá leiðréttingu eru þeir tilbúnir að skoða kerfisbreytingar á nám- stíma og öðru. Ég vona svo sannarlega að úr þessu leysist og að kjör kennara verði bætt til muna þannig að friður ríki í skólunum.“ Hvað með nemendur í MK. Verður hægt að klára önnina og útskrifa nemendur? „Við munum alltaf ljúka önninni með einhverjum hætti. Þetta er sjötta verkfallið á mínum starfsferli. Það síðasta var árið 2000 og leystist ekki fyrr en í janúar 2001 enda stóð það í átta vikur. Þá var kennt aukalega í tíu daga til að vinna það upp. Verkfall er yfirleitt leyst með hraðkennslu og síðan prófum og verkefna- skilum. Hver og einn skóli finnur lausn á því í samráði við kennara og nemendur en yfirleitt er gerður viðbóta- samningur við kennara til að vinna upp tímatap nemenda. Nemendur MK munu því alltaf klára önnina með einhverjum hætti,“ segir Margrét Friðriks- dóttir, skólameistari MK. Margrét Friðriksdóttir, skólameistari MK. Skólameistari í tómri skólastofu. Íslands að því leiti að fara þurfti 15 sjómílna leið í foráttuveðri, koma búnaði og mönnum í land við mjög ótryggar aðstæður og hefja síðan göngu við afar erfið skilyrðin með þungan búnað á öxlum – og sömu leið til baka með skipbrotsmenn,“ segir Vil- hjálmur Pálsson, fyrrverandi formaður björgunarsveitarinnar Garðars frá Húsavík.

x

Kópavogsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kópavogsblaðið
https://timarit.is/publication/1117

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.