Málfríður - 15.05.1994, Blaðsíða 5

Málfríður - 15.05.1994, Blaðsíða 5
2. Að vinna að bættri að- stöðu til dönskukennslu á Islandi. a) Með því að vera aðili, sem fræðsluyfirvöld hafi með í ráð- um um dönskukennslu í skólum, val og kaup á kennslutækjum, námskeið, styrkveitingar o.fl. b) Að veita upplýsingar dönskum fræðsluyfirvöldum, skólum, sjóðum, svo og danska sendikennaranum við Háskóla Islands. Og enn fremur þeim er leggja vildu stund á dönskunám í Danmörku. c) Félagið skal halda uppi fundastarfsemi þar sem dönsku- kennarar geta skipst á skoðun- um og rætt vandamál dönsku- kennslunnar.“ Markmiðin voru því ákveðin innan þeirra marka sem ungt og lítið félag gat seilst, þ.e. samstarf allra skólastiga, ráðgjöf fyrir yfir- völd, upplýsingamiðlun og fundastarfsemi. Starfsemi félagsins hefur ætíð tekið mið af þessum fjórum greinum. Stjórnin byrjaði á því að kynna félagið, bæði innan lands og í Danmörku og sótt var um fé til að útdeila styrkjum. Einnig fór- um við fljótlega að gefa út frétta- bréf - einkum vegna félaga úti á landi - og efna til samstarfs út fyr- ir sjálft félagið, bæði innan lands og í Danmörku. Frá upphafi var gott samstarf við Norræna húsið og veitti það félaginu margvís- lega aðstoð. Fræðslu- og um- ræðufundir hafa ætíð verið drjúg- ur þáttur í starfseminni, einkum reyndum við að rjúfa þá einangr- un sem hvert skólastig bjó við. Félagatalan óx jafnt og þétt. Við nýskipan dönskukennsl- unnar, þar sem hún var færð niður í 10 ára bekk í barnaskól- um varð auðvitað að efna til mikils námskeiðahalds og tók fé- lagið virkan þátt í því. Árið 1972 baðst Ingólfur und- an endurkosningu og Guðrún Halldórsdóttir tók við. Hún hafði verið í stjórn frá upphafi. Starf- semin var komin á vissan rek- spöl og hélt hin nýja stjórn áfram á sömu braut. En mönnun- um munar annaðhvort aftur á bak ellegar nokkuð á leið og því var sífellt reynt að auka við og finna fleira gagnlegt fyrir dönskukennslu á Islandi. Og var nú efnt til námsferða íslenskra dönskukennara, bæði til Svíþjóðar og Danmerkur. Danskir fyrirlesarar og kennarar fengnir til Islands. Einnig átti fé- lagið samstarf við önnur íslensk áhugafélög um norræna sam- vinnu, svo og Norræna húsið um að fá aðila til íslands til að kynna danska menningu (dæmi um það er t.d. koma söngkonunnar Trille) og taka á móti dönskum kennarahópum sem heimsóttu landið. Efnt var til samstarfs við önn- ur málakennarafélög á Norður- löndum. Það samstarf hófst árið 1977 með því að þrír dönsku- kennarar tóku þátt í málakenn- aramóti í Finnlandi. Þar var rætt um að halda næsta norræna málakennaramótið á íslandi árið 1980. Það var fífldirfska að lofast til að reyna þetta en það tókst með prýði og minnist ég með þakklæti alls þess fólks sem vann ómælt starf við undirbún- inginn. Öll stjórn félags dönsku- kennara var í undirbúnings- nefndinni og auk þess einn ti! tveir fulltrúar frá hverju hinna tungumálakennarafélaganna. I stjórn félagsins voru þá auk mín: Svandís Ólafsdóttir, Stella Guð- mundsdóttir, Ásthildur Erlings- dóttir og Peter Rasmussen. Þátt- takendur í mótinu voru 205 þar af 85 íslendingar. Haraldur Magnússon, sem var annar aðalhvatamaður að stofn- un félagsins og stjórnarmaður fyrstu árin, Iét af kennslustörf- um árið 1979 og sagði sig þá úr félaginu. Aðalfundur það ár heiðraði hann með því að færa honum gullsleginn platta áritað- an með þökkum félagsins. Eins og áður segir hafði sam- starf félagsins við norræna hús- ið löngum verið mikið og gott. Þar hafði Félag dönskukennara þó yfirleitt verið þiggjandi. Árið 1981 - 1982 stóð svo á að rekstr- arfé Norræna hússins var lítið. Þá var efnt til samvinnu Nor- ræna hússins við ýmsa áhugaað- ila þar á meðal Félag dönsku- kennara. Þetta var gert á þann hátt að aðilar slógu saman, hver gerði það sem hann var færastur um. E.t.v. man ég ekki alla, en þarna voru að verki með Nor- ræna húsinu: Norræna félagið, sendikennararnir allir, félög kennd hinum ýmsu norrænu þjóðum, Alþýðuleikhúsið og bókaútgáfan Lystræninginn, auk okkar. Þetta samstarf náði svo há- punkti sínum í fræðsludagskrá og undirbúningi undir þátttöku í ferð til Grænlands til að taka þátt í 1000 ára minningarhátíð um landnám norrænna manna á Grænlandi. Eg minnist þessara tveggja samvinnuverkefna, af því að þau sýna, hve samstarf og samtaka- máttur getur gefið okkur mikið. Samstarf félagsins við hin ís- lensku tungumálakennarafélög- in, um undirbúninginn að ráð- stefnunni stóru 1980, tel ég einnig vera fyrsta skrefið að samstarfi því sem nú blómstrar í STÍL og útgáfu Málfríðar. Árið 1982 fékk félagið þau skilaboð að Kennaraháskólinn og Háskólinn myndu ekki, þetta ár, hafa aðstæður til að gangast fyrir námsferð þeirri sem hafði verið, og er, fastur liður í dönskukennslustarfi skólanna og var félagið spurt hvort það vildi nýta þá styrkmöguleika sem voru fyrir hendi og efna til námsferðar félagsmanna til Dan- merkur. Það varð úr og skipu- lögðu formaður og sendikennar- arnir Bent Jacobsen ásamt Claus Lund, nám, dvöl og ferðir þar, en formaður og Bent Jacobsen voru stjórnendur fararinnar. Rúmlega 20 þátttakendur voru í ferðinni en námið fór að hluta til fram í Háskólanum í Kaup- mannahöfn og að hluta á Jót- landi. Þema námskeiðsins var samanburður á borgarmenningu og landsbyggðarmenningu í Dan- mörku. Þar kynntumst við fyrst núverandi prófessor í dönsku við Háskóla Islands, Lars Brink. Árið 1982 sótti formaður fé- lagsins ráðstefnu norrænna móðurmálskennara í Hárselby- höll í Svíþjóð og má það telja upphafið eða fyrsta skrefið í blómlegu samstarfi sem félagið hefur í áratug átt í Nordsprák. Guðrún Halldórsdóttir lét af formennsku í árslok 1982. Auður Hauksdóttir var formaður næstu fjögur ár og má segja að hún og 5

x

Málfríður

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Málfríður
https://timarit.is/publication/1081

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.