Víðförli - 15.05.1983, Síða 10

100 tonn af súd tú PóUands
Á fundi kirkjulegra hjálparstofnana,
sem hafa á hendi aðstoð við Pólland,
er haldinn var í Póllandi seinni hluta
apríl, var samþykkt að leggja fram
fé til kaupa á 100 tonnum af síld til
viðbótar við dreifingu í maí og nóv-
ember. Hjálparstofnun kirkjunnar var
falin öll framkvæmd málsins. Komið
hefur í ljós að bæði síldin og kjötið
sem Hjálparstofnunin hefur sent til
Póllands hefur komið að miklu gagni
og líkað vel. í ljósi þess lögðu Pól-
verjarnir áherslu á að hluta af þeim
peningum sem alkirkjuráðið hafi
enn til ráðstöfunar, verði varið til
kaupa á síld frá íslandi. Kemur þar
einnig til að verðið á íslensku afurð-
unum er mjög hagstætt og kostn-
aður við dreifingu hefur reynst mjög
lágur.
Alvarlegt ástand en batnandi
Á fundinum kom fram að ástandið í
Póllandi hafi nokkuð batnað, þó enn
búi fólk við þrengingar sem við á ís-
landi eigum jafnan ekki að venjast.
Mjög alvarlegt ástand er meðal
aldraðra, sjúkra, barnmargra fjöl-
skyldna og öryrkja, en þessir hópar
verða illa úti í pólsku þjóðfélagi og
hafa ekki lifibrauð. Kirkjan í Póllandi
leggur áherslu á aðstoð við þetta
fólk með stuðningi erlendra hjálpar-
stofnana. Að loknum fundahöldum
ferðuðust fulltrúar á stofnanir fyrir
aldraða, sjúka, munaðarlaus börn og
öryrkja, heimsóttu söfnuði og
kynntu sér skipulag dreifingar á
hjálpargögnum og fóru inn á alþýðu-
heimili til þess að komast í sem nán-
asta snertingu við þær aðstæður
sem í Póllandi ríkja.
Neyðarkjör ef aðstoð lýkur
Að loknu þessu ári er allt óvíst um
frekara hjálparstarf við Pólland þar
sem peningar eru gengnir til þurrð-
ar og hjálparstofnanir sjá ekki fram
á möguleika til öflunar meira fjár.
Pólska kirkjan upplýsti að pólska
þjóðin myndi sýnilega búa við neyð-
arkjör a.m.k. næstu tvö ár og hefði
áhyggjur ef hjálparstarfi erlendis
frá lyki um áramót.
Frá Kirkjufræðslunefnd:
— Að standa vörð
uni fjölskylduna og
eUa heimilið — !
Fyrirsögnin hljómar eins og kosn-
ingaloforð eða tilvitnun í stefnu-
skrá stjórnmálaflokks. Og hvað
meina þeir með því? Þetta gæti
líka verið úr ályktum frá kirkjunni.
Og hvað meinum við í rauninni
með því?
Fermingum er víðast lokið á þessu
vori og nokkur umræða hefur farið
fram að venju um tengsl heimila og
kirkju vegna fermingarinnar. I könn-
un kirkjufræðslunefndar 1980 á
fermingarstörfum í söfnuðum lands-
ins var einmitt spurt um samstarf
heimila og kirkju. Ein spurningin
var: Á hvern hátt taka aðstand-
endur þátt í fermíngarstörfunum?
Aðeins rúmlega 40% gátu svarað
þessari spurningu. Aðrir hafa trú-
lega ekki átt annað samstarf en að
sækja guðsþjónustur á fermingar-
tímanum, sem auðvitað er mikils
virði. Svörin sýndu því að um fjórð-
ungur aðstandenda hafði sótt fundi
með presti, miklu færri höfðu tekið
þátt í kvöldvökum, ferðum með
fermingarhópum eða opnað heimili
sín fyrir hópnum. Allur þorri að-
standenda kemur því lítið nærri
fermingarundirbúningi barna sinna.
Hið hefðbundna hlutverk þeirra
virðist vera að halda sómasamlega
veislu.
Foreldrar í læri
Víða erlendis er mikil áhersla lögð á
þátttöku foreldra í fermingarstörf-
unum og hafa þau reynst veiga-
mikill þáttur í uppbyggingu safnað-
arins. Foreldrar og börn vinna þá
saman að hinum ýmsu þáttum ferm-
ingarstarfanna, fræðslu, samfélagi,
þjónustu og helgihaldi. Þar verður
samstarf, sem er mikilvægt fyrir
fermingarstörfin og eflir að sjálf-
sögðu fjölskyldulífið. Er þar unnið
gegn þeirri tilhneigingu jafnvel
innan heimilis og áhersla lögð á fjöl-
skylduna sem starfseiningu.
Reynslan hérlendis sem erlendis
hefur sýnt að foreldrar bregðast vel
við því kalli kirkjunnar að starfa með
henni við það að undirbúa barn
þeirra undir fermingu. Prestar hafa
tíðum uppgötvað það að þeir eru of
ragir að fara fram á samstarfið.
Vandinn hefur verið að finna starfi
foreldranna eðlilegan farveg í ferm-
ingrstörfunum, þar sem þeir geta
verið óþvingaðir og börn þeirra líka.
Reynslan hefur líka sýnt að mörg-
um foreldrum finnst mikils virði að
fá tækifæri til þess að rifja upp
fræðin og velta hlutunum fyrir sér út
frá persónulegri lífsreynslu og
þroska. Fermingarstörfin verða því
gjarnan foreldrafræðsla ekki síður
en unglingafræðsla og verða þannig
til eflingar heimilunum.
Kirkjufræðslunefnd væri þakklát
fyrir upplýsingar og ábendingar um
samstarf heimila og safnaða í ferm-
ingarstörfunum. Sérstaklega eru vel
þegnar hugmyndir um heppileg
verkefni á því sviði sem standa vörð
um heimilið og efla fjölskylduna.
Ingólfur Guðmundsson
10 - VÍÐFÖRLI