Víðförli - 15.12.1988, Blaðsíða 5

Magnea segist aldrei geta þakkaö
nógsamlega að hafa átt trúaða
kirkjurækna móður og hún hafi því
frá barnæsku vanist því að halda
heilagt. Fyrstu jólin þeirra hjóna
voru haldin hátíðleg í Uppsölum í
Svíþjóð, henni er ógleymanleg guð-
þjónusta i Uppsaladómkirkju á
fyrsta sunnudegi í aðventu. Hann er
hjá Svíum stórhátíðisdagur, kirkju-
sókn er mikil, tónlistin hljómar:
Hósíanna, hósíanna, blessaður sé sá
sem kemur í nafni drottins. Kveikt er
á fyrsta aðventukertinu.
Hún kaupir sér þrátt fyrir sára
fátækt aðventustjaka, saumar dúk
undir stjakann, hvorttveggja hefur
fylgt henni alla tíð síðan.
Þegai kveikt er á aðventukertun-
um á heimilinu eru sungnir hinir dýr-
legu aðventusálmar sem eru ntargir í
sálmabókinni og sífellt bætast við
nýir þýddir og frumsamdir (fagnað-
arjsöngvar sem tilheyra aðventu.
Börnunumeru kenndir jólasálmarn-
ir en þeir eru ekki sungnir hátíðlega
fyrr en á jólunum, ekki má þynna út
helgi jólanna.
í Svíþjóð kynnast hjónin tíða-
gjörð og aðlaga hana aldri heimilis-
fólks, allt árið hefur fjölskyldan
daglegar helgistundir. I Handbók ís-
lensku kirkjunnar, Reykjavík 1981,
eru leiðbeiningar um tíðagjörð, lest-
ur úr Davíðssálmum, guðpjall dags-
ins, kvöldsálmur. Þau kynnast borð-
bænum og gera þann sið að sínum.
Kirkjugöngur eru ræktar. Á heimil-
inu Iifir hún kirkjuárið, með því að
breiða dúk í lit hvers tímabils kirkju-
ársins undir kerti. „Allt gefur þetta
eitthvað til að hugsa um, kemur
kyrrð á hugann“ segir Magnea.
Hvernig er veraldlega undirbún-
ingnum háttað? Hvað meö jólagjaf-
ir?
Það eru allt smágjafir. Hún hefur
aldrei keypt jólagjafir alltaf útbúið
þær sjálf á jólaföstunni, en nú er
fjölskyldan orðin svo stór að hún
þarf að byrja í september. Hvernig
kemst hún yfir þetta? í eldhúsi og
annars staðar í húsinu eru körfur
með handavinnu, ef stund gefst sest
hún niður sér til hvíldar og gleði.
„Ég hugsa gott og fallegt á meðan.“
segir hún. Viðmælandi fer að skoða
í körf'u og þar gefur á aðlíta. Litlar
dúkkur í hugvitsamlega hekluðum
burðarrúmum ætlaðar smáum
kirkjugestum til að taka með sér í
messuna. Þar eru líka litlar einfaldar
helgimyndir með krossaumi, dúkar,
bókamerki, gestahandklæði og eitt-
hvað af þessu er jólabasar kirkjunn-
ar ætlað. Hún gerir ekki stór-
hreingerningu, tekur til eins og fyrir
venjulega helgi, bakar eitthvað síð-
ustu dagana fyrir jól, hefur fljótleg-
an jólamat til þess að allir geti notið
kirkjuferða.
Tóku börnin þátt í aö útbiía gjaf-
ir?
Þau útbjuggu jóladagatöl og jóla-
skraut sem var sett upp á aðfangadag
og þá var jólatréð skreytt. Jólahaldið
sjálft hófst ætíð með því að farið var
í messu kl. 6. á aðfangadag. Þegar
heim var komið var borðað, kveikt á
jólatrénu, jólaguðspjallið lesið og
sungnir jólasálmar. Síðan voru gjaf-
irnar teknar upp. Um margra ára bil
var eiginmaðurinn sóknarprestur
hjá kirkjulausum söfnuði svo um
helgar, jól og aðrar stórhátíðir var
heimilið undirlagt vegna athafna.
Önnur dóttirin hafði einhvern tíma á
orði að hún vildi að pabbi sinn væri
maður en ekki prestur.
Hefur hún áhyggjur af helgihaldi
upprennandi kc nslóóar?
„Mér finnst skorta á tilfinningu
fyrir helgi. Hátíðirnar hverfa. Rúm-
helgi er fallegt orð. Rúmhelgi, er það
ekki helgun hversdagslífsins?"
Vill luin gefa ráð?
„Unga fólkið býr við allt önnur
kjör. Einum hentar þetta öðrum hitt.
Náðargáfurnar eru misjafnar. En
það er áhyggjuefni ef fólkið flýr
helgina, verður viðskila við kirkjuna
sína og það dásamlega sem því gefst
þannig kostur á að upplifa,“ og hún
talar um mikilvægi þess að stunda
reglubundið bænalíf, ekki aðeins ef
eitthvað bjátar á.
Siðdegið hefur Iiðið hratt í tíma-
Iausu rökkrinu. Ég fer hlý að utan og
innan út í skammdegismyrkrið.
Rósa Iíjörk borbjarnardóttir.
í fréttum
Nýr doktor í guðfræði
Gunnlagur Andreas Jónsson varði
nýlega doktorsritgerð sína við Lund-
arháskóla í Svíþjóð við lofsyrði and-
mælenda.
Ritgerð Gunnlaugs fjallar um þá
ritskýringu sem komi hefur fram síð-
ustu 100 árin á hinum þekktu versum
í 1. Mósebók 1:26-28, um að maður-
inn væri skapaður í Guðs mynd
(Imago Dei). Gunnlaugur hefur nú
tekið til starfa við guðfræðideild Há-
skóla íslands. Hann lauk guðfræði-
prófi 1978 og hefur síðan verið við
framhaldsnám, kennslu og blaða-
mennsku. Gunnlaugur er 38 ára.
Kona hans er Guðrún Brynleifsdótt-
ir lögfræðingur og eiga þau 2 börn.
Það heyrir til tíðinda þegar ís-
lenskir guðfræðingar verja doktors-
ritgerð, síðast hlaut dr. Hjalti Huga-
son þá nafnbót árið 1983 fyrir rit-
gerð sína um Bessastaðaskóla.
Aðstoðarframkvæmdastjóri
LWF í heimsókn
Dr. Jonas Jónsson aðstoðarfram-
kvæmdastjóri Lúterska heimssam-
bandsins dvaldist um vikuskeið í
byrjun október hér á íslandi. Hann
hitti að máli fjölda manna bæði í
kirkjulegu starfi sem og úti þjóðfé-
laginu, m.a. utanríkisráðherra, við
alþingismenn, forsvarsmenn Amn-
esty og fleiri stofnana, en mestum
tíma varði hann með hinum ýmsu
starfsnefndum kirkjunnar og ekki
síst með biskupi og kirkjuráði. Dr.
Jonas sem er sænskur að ætt hefur
mikla reynslu af alþjóðlegu kirkju-
starfi, leggur til í skýrslu sinni um
heimsóknina að lútherska heims-
sambandið komi á sérstakri könnun
á stöðu og framgangi kirkjunnar á
íslandi vegna þess að þar sé að gerast
í hnotskurn sem hefur gerst á löng-
um tíma í öðrum kirkjum. Slík
könnun gæti orðið til mikillar að-
stoðar fyrir lútherskar kirkjur til að
takast á við þann vanda sem leggst á
kirkjurnar vegna örra þjóðfélags-
breytinga. Hann leggur og til að slík
könnun sem hugsanlega getur tekið
um 10 ár ljúki með alþjóðlegri ráð-
stefnu í tengslum við 1000 ára
afmæli kristnitökunnnar árið 2000.
VÍÐFÖRLI — 5