Víðförli - 15.08.1989, Blaðsíða 4

Prestastefnan 1989
Uppbygging safnaða og skipulag prestakalla voru aðalmál Prestastefnunnar 1989.
Prestastefnan var óvenjulega fjölmenn, á annað hundrað prestar komu til stefnunnar,
enda tengdist hún innsetningu Ólafs biskups Skúlasonar. Pessi prestastefna var og hin
síðasta er Pétur biskup Sigurgeirsson stýrði. Prestastefnan fór fram í Kirkjuhvoli í
Garðabæ við skínandi viðurgerning af hálfu Garðasóknar og presta hennar.
Uppbygging safnaða
Fyrsti framsögumaður um
safnaðaruppbyggingu var dr.
Gunnar Kristjánsson, sem flutti
yfirlitserindi. Vísaði hann til þess
sem gerist nú í nágrannakirkjum,
og til framgangs málsins á
Kirkjuþingi. Hugtakið
safnaðaruppbygging felur í sér
endurskoðun á öllu starfi
safnaðarins út ffá aðstæðum í
þjóðfélaginu. Orðin opnun og
þétting em hér lykilhugtök. I
fyrsta lagi á kirkjan að vera opin
öllum, hún á að nýta sér tækifærin
sem henni bjóðast og gegna því
hlutverki sem ríkið felur
Þjóðkirkjunni; að standa vörð um
þau lífsgildi og siðferðilegu
markmið sem liggja til grundvallar
þjóðlífinu. Hins vegar er þétting,
fræðsla um kristin lífsgildi í
samtímanum, hvemig kristinn
einstaklingur mótar viðhorf sín og
sjónarmið í síbreytilegum heimi,
og hvemig honum ber að hafa
áhrif á starfsvettvangi sínum.
Safnaðamppbygging í víðari
skilningi hefur einkum þrjú
megin áhersluatriði; fræðslu,
þjónustu og guðsþjónustu, og
um þá þætti fjölluðu þau sr.
Bernharður Guðmundsson
fræðslustjóri, Ragnheiður
Sverrisdóttir djákni og sr.
Kristján Valur Ingólfsson.
Ræddu þau safnaðar-
uppbyggingu út frá hagnýtu
sjónarhorni og voru síðan
umræður í smáhópum um þessa
þrjá málaflokka. Prestastefnan
samþykkti síðan eftirfarandi
ályktun, þar sem uppbygging-
arstarf í söfnuðum er tengt
hátíðahöldunum árið 2000
vegna þúsund ára kristni á
íslandi.
Prestastefnan beinir þeirri
áskorun til biskups að hann
beiti sér fyrir því að
safnaðaruppbygging verði
meginverkefni íslensku
þjóðkirkjunnar næsta áratug-
inn og yfirskrift alls starfs hen-
nar.
Prestastefnan vekur athygli á
því að safnaðaruppbygging
snertir alla þætti kirkjulegs
starfs. Söfnuðurinn er grunn-
eining kirkjunnar. Markviss
boðun fagnaðarerindisins
miðar að þátttöku einstakl-
ingsins í lífi og starfi
safnaðarins. Kirkjan þarfnast
stöðugrar endurnýjunar.
Prestastefnan leggur til að sem
flestir þættir kirkjulegs starfs
verði endurskoðaðir í Ijósi
safnaðaruppbyggingar.
Bendir hún þar á helgihald
safnaðarins, líknarþjónustu,
fræðslumál, samstarf við aðrar
kirkjudeildir, byggingu nýrra
kirkna og safnaðarheimila og
nýtingu þeirra. Prestastefnan
telur brýnt að efla menntun og
þjálfun starfsfólks safnaðanna
og komið verði á rágjöf í
safnaðaruppbyggingu.
Prestastefnan bendir á
samþykkt Kirkjuþings 1986, að
efling kirkjulegs starfs skuli
vera meginmarkmið
hátíðahalda vegna þúsund ára
afmælis kristnitökunnar árið
2000. Sömuleiðis vísarPresta-
Safnaðaruppbygging verður meginverkefni kirkjunnar nœsta áratug.
4