Bæjarins besta - 16.06.1999, Side 9

í gærkvöldi voru haldnir
einleikstónleikar á píanó í
sal frímúrara á Isafirði.
Listamaðurinn sem þar kom
fram var Ólafur Reynir Guð-
mundsson, fulltrúi sýslu-
manns á Isafirði, og flutti
hann tónlist eftir Rachman-
inov, Mozart, Chopin, Bach
og fleiri. Með honum lék
Jónas Tómasson í einu verki
og Beáta Joó í öðru. „Mig
langaði til að spila fyrir
fólkið sem hér býr og upp úr
því þróaðist sú hugmynd að
halda tónleika lil styrktar
flygilssjóði Tónlistarskóla
ísatjarðar“, sagði Ólafur í
samtali við blaðið. „Það var
Geirþrúður Charlesdóttir
sem fékk þessa hugmynd og
mér fannst hún strax
tilvalin."
Ólafur Reynir kom til ísa-
fjarðar í mars og ætlaði að-
eins að leysa af og bæta úr
brýnni þörf fyrir löglærðan
fulltrúa hjá sýslumanni í
tvær til þrjár vikur. „Það
hefur lengst í dvölinni og
þessar vikur eru orðnar að
nokkrum mánuðum. Nú er
ákveðið að ég fer í frí um
miðjan næsta mánuð en kem
aftur í ágúst og síðan er
framhaldið óráðið", segir
hann.
Ólafur lauk einleikara-
prófi í píanóleik árið 1996
og var Rögnvaldur Sigur-
jónsson kennari hans. Hann
fór síðan til Vínar í eitt ár og
var þar í framhaldsnámi í
píanóleik við Tónlistarhá-
skólann í Vínarborg. Jafn-
framt var hann í laganámi
og tók hluta af lögfræðinni
við Háskólann í Vínarborg
og sló þannig tvær flugur í
einu höggi. Hann lauk síðan
lagaprófmu hér heima á
síðasta hausti.
„Það sem vakti fyrir mér
þegar ég kom hingað voru
raunar ekki fyrst og frernst
lögfræðistörfin sjálf, heldur
að fá tækifæri til að kynnast
landsbyggðinni og því
hvernig hér er að búa. Ég
hygg að það skilji meira
eftir en starfið sem slíkt. Ég
hef mikinn áhuga á þjóð-
málum og öllu sem tengist
þjóðinni sem heild. Mér
finnst það t.a.m. ótækt
hversu mörg okkar sem
erurn að tjá okkur um þjóð-
mál höfum lítið kynnst
landinu af eigin raun. Ymsir
af þeim sem hæst tala í
Reykjavík um landsbyggð-
ina og erfiðleika her.nar eru
einstaklingar sem hafa í
mesta lagi farið upp í
Bláfjöll - eins og ég! -
jafnvel sumir þingmanna
þjóðarinnar.
Þá fær maður hér betri
tilfmningu fyrir því hversu
fallvölt tilveran er, eins og
nýjasta dæmið í atvinnumál-
unum á Þingeyri sýnir, sem
og skriðudans fjallshlíða
Vestfjarða. Þegar maður er
hluti af slíku samfélagi
skilur maður betur fólkið
sem hér er, kvíða þess og
áhyggjur, vonir og vænting-
ar. Það skiptir mig miklu
máli. Astæðan er sú, að án
slíks skilnings getur maður
ekki tekið þátt í umræðum
um framtíð landsbyggðar-
innar. Ég gæti ekki sætt mig
við slfkt.
Þess vegna finnst mér það
mikilvæg lífsreynsla að fá
að koma hingað til starfa,
burtséð frá því hversu lengi
ég verð.
I öðru lagi var freistandi
að fá að kynnast einhverju
nýju. Ég var búinn að vera í
Austurríki í eitt ár og því var
tilvalið að fara næst út á
land í einhvern tíma.
I þriðja lagi eru verkefni
sýslumannsembætta mjög
áhugaverð. Samstarf mitt og
sýslumanns hefur verið með
ágætum og það er ein
ástæða þess að ég var lengur
gaman
lögumu
r
- segir Olafur Reynir Guð-
mundsson, píanóleikari og
lögfræðingur
en upphaflega var áformað.
Það hafði líka sín áhrif
hversu starfsfólk sýsluskrif-
stofunnar er alúðlegt. Mér
líkar vel hér á ísafirði,
vinnustaðurinn er ágætur og
verkefnin fjölbreytt.“
- En skyldi eitthvað hafa
komið Ólafí Reyni á óvart
hér vestra?
„Tilfmningin að vera
umkringdur fjöllum er mjög
sérstök fyrir mann úr
Reykjavík. Og það er enn-
fremur nýtt fyrir mér að sjá
ekki sólarlagið! Þá er það
markvert, hversu margir
tónlistarmenn. söngvarar og
kórar leggja leið sína
hingað. Það sem e.t.v. stend-
ur þó upp úr er hvað aðstað-
an í Tónlistarskólanum er
góð. Krafturinn við bygg-
ingu hins nýja tónleikasalar
er ennfremur lofsverður.“
- Býstu við að leggja
jafnhliða fyrir þig lögfræði-
störf og tónlist eða velja
annað hvort þegar fram líða
stundir?
„Ég mun aldrei skilja
þetta tvennt í sundur. Það
má aldrei verða. Ég er
einfaldlega þannig gerður að
ég verð að hafa ólík við-
fangsefni. Ég ætla ekki að
einblína á svið einleikarans,
heldur að halda mér í sæmi-
legri æfingu, æfa upp ný
verk og spila fyrir fólk. Ég
geri það bæði fyrir sjálfan
mig og aðra.“
- Þú gerir ekki upp á milli
tónlistar og lögfræði?
„Nei, ég geri það ekki.
Þetta styður hvort annað.
Það er erfitt að vera píanó-
leikari og það krefst
gífurlegrar þolinmæði.
Maður verður því að stilla
hvoru tveggja í hóf. Aðal-
atriðið er það að standa sig
vel, hvað sem maður gerir.
En eins og ég segi: Ég hef
gaman af lögum - í tvennum
skilningi."
Þjóðhátíð á Hrafnseyri
Matthías Johannessen
flytur ræðu dagsins
Að venju mun Hrafnseyr-
arnefnd standa fyrir hátíðar-
höldum á Hrafnseyri við
Arnarfjörð, fæðingarstað
Jóns Sigurðssonar, á þjóð-
hátíðardaginn 17. júní.
Hátíðarmessa í Minning-
arkapellu Jóns Sigurðssonar
hefst kl. 14. Séra Guðrún
Edda Gunnarsdóttir messar
en prófessor Einar Sigur-
björnsson flytur prédikun.
Kirkjukór Þingeyrarkirkju
syngurundirstjórn Sigurðar
G. Daníelssonar, organista.
Matthías Johannessen rit-
stjóri flytur ræðu dagsins
oghefsthúnkl. l5.Aðhenni
lokinni syngur Ingunn Ósk
Sturludóttir við undirleik
Margrétar Gunnarsdóttur.
Að loknum þessum dag-
skráratriðum verður gestum
boðið í veislukaffi, sem
Kvenfélagið Von á Þingeyri
sér um í burstabæ Jóns
Sigurðssonar.
V Safn Jóns Sigurðssonar
Frá Hrafnseyri við Arnarjjörð.
verður opnað á þjóðhátíðar-
daginn að venj u og verður það
opið alla daga í sumar fram til
1. september kl. 13-20 og á
öðrum tímum eftir sam-
komulagi. Safnvörður í
sumar verður Sigurður G.
Daníelsson.
Guðmunda Brynjólfsdóttir fyrir utan litla húsið að Smiðjugötu 12. Lopapeysan sem hún
er í er með mynstri af nýjustu gerð en peysan sem hangir íglugganum er með gömlu vest-
firsku mynstri, sem er sjaldséð nú orðið.
Hjá Mundu við Smiðjugötu
Prjónavörur og saumaskapur
í ofurlitlu húsi að Smiðju-
götu 12 á Isafirði, á horninu
við Silfurgötu. hefur Guð-
munda Brynjólfsdóttir opnað
ofurlítið handverkshús. Utan
á húsinu er blátt skilti sem á
stendur Hjá Mundu. Inni fást
ýmiskonar prjónavörur og
saumaskapur, peysur, húfur,
dúkkuföt, útsaumur og ýmis-
legt fleira.
Guðmunda Brynjólfsdóttir
býr uppi á Engjavegi en hún
er úrTangagötunni, þannig að
hún er komin nálægt æsku-
slóðum með því að setja upp
vinnustofu og verslun niðri á
Eyri. Hún er búin að fást við
handverk og prjónaskap að
minnsta kosti fimmtán ár en
hefur ekki fyrr verið með eigi n
verslun. heldur hefur hún selt
í búðir syðra.
I litla og smágerða húsinu,
sem er komið á annað hundrað
ára, bjó margt fólk á fyrri tíð.
Nú getur þar að líta ýmsa
gamla hluti sem Guðmunda
hefur safnað að sér gegnum
árin, þar á meðal pottaleppa
eftir Rögnu Jónsdóttur sem á
sinni tíð kenndi handavinnu.
Vikuna 21 .-26. júní verður
opið hjá henni kl. 2-6 en eftir
það verður auglýst í glugga
hvenær opið er.
MIÐVIKUDAGUR 16. JÚNÍ 1999 9