Víðförli - 01.12.1999, Blaðsíða 5

DESEMBER 1999
VÍÐFÖRLI
Eigi að síður búi einstaklingurinn eftir sem áður yfir „girnd"
og þar með syndartilhneigingu. Girndin er uppreisn gegn
Guði og óvinur kristins manns ævilangt, en leiðir ekki til
útskúfunar í dauðanum.
Hjálpræðisvissan og verkin góðu
Evangelískir siðbótarmenn lögðu sérstaka áherzlu á hjálp-
ræðisvissuna. I freistingum sínum skyldu trúaðir ekki líta á
eigin vanmátt, heldur einungis á Krist og reiða sig fullkom-
lega á hann. Nú viðurkenna kaþólskir réttmæti þessarar
áherzlu á hlutlægan veruleika í fyrirheiti Krists. Enginn má
efast um miskunn Guðs né verðleika Krists. Þótt ég sé
óverðugur, er sú „fyrirætlun" Guðs að frelsa mig óhögguð.
„Vér játum sameiginlega," segir í yfirlýsingunni, „að góð
verk og kristilegt líf, sem lifað er í trú, von og kærleika,
komi í kjölfar réttlætingarinnar og séu ávextir hennar ...
Þegar kaþólskir tala um „verðleikaeinkenni11 góðra verka
meina þeir það eitt að samkvæmt Ritningunni er „launum“
á himnum heitið fyrir verkin góðu ... Hugmyndin um
varðveizlu náðarinnar og vöxt í náð og trú er einnig hluti
af lútherskri arfleifð."
Mikilvægi yfirlýsingarinnar
„Skilningurinn sem birtist í framanskráðri yfirlýsingu leiðir
í ljós að nú ríkir eining meðal lútherskra og kaþólskra varð-
andi grundvallarsannindi kenningarinnar um réttlætingu.“
Með þessum orðum hefst niðurlag yfirlýsingarinnar. Vér
nútímamenn höfum séð járntjaldið hrynja og sameiningar'
ferli Evrópuríkja dafna. Yfirlýsingu kirknanna tveggja má
m.a. skoða með hliðsjón af þeirri þróun. Ulrich van Hutt-
en fagnaði framförum með orðunum: „Juvat vivere“ - „það
er gaman að lifa“! Vér getum gjört þau orð að vorum. Nú
er sannarlega gaman að lifa og vera kristinn maður! Þótt
margir skuggar grúfi yfir mannkyninu höfum vér ástæðu til
að samfagna bömum vorum og barnabömum með batn-
andi heim - þrátt fyrir allt.
Þingvöllum á Klemenzmessu
Heimir Steinsson
Tekið verður við umsóknum á Laugavegi 31 dagana 6.-10.
des. og úthlutað síðustu dagana fyrir jól. I fyrra vom af-
greiddar um 900 umsóknir og nutu um 2000 manns góðs af.
Breytingar á stjórn
Nokkrar breytingar hafa orðið á stjórn H.k. Sigrún V. Ás-
geirsdóttir, sem setið hefur 6 ára sam-
fleytt í fulltrúaráði og stjórn, hætti
störfum eins og reglur mæla fyrir
um og í hennar stað varð sr.
Guðný Hallgrímsdóttir aðaÞ
maður. Hreggviður Hreggviðs-
son frá Borgamesi kom nýr
inn sem varamaður.
LÚTHERSKA HEIMSSAMBANDIÐ OG
KIRKJA SJÖUNDA DAGS AÐVENTISTA
Gagnkvæmur skilningur
Á árunum 1994-1998 héldu Kirkja sjöunda dags að-
ventista (SDA) og Lútherska heimssambandið (LH) fjóra
viðræðufundi sem hófust í Cartigny í Sviss í maí 1994- Að
loknum fjórða og síðasta fundi á sama stað fjórurn árum
síðar var birt lokaskýrsla sem hér verður tæpt á.
Kirkja sjöunda dags aðventista á rætur að rekja til vakn-
ingar í Evrópu og Ameríku á 19. öld. Fjöldi þegna er um 10
milljónir og kirkjan er í dag útbreiddasta mótmælenda'
kirkjan ( heiminum með starfandi kirkjur í 200 þjóðlönd'
um. Frá upphafi hefur sérstaða aðventista varðandi helgi
hvíldardagsins (laugardags/sabbats) og bókstaflegrar túlk-
unar á endurkomu Krists myndað nokkurt bil milli þeirra
og annarra kirkjudeilda.
Kirkja SDA hefur ekki tekið beinan þátt í samkirkju-
hreyfingunni en metur mikils skoðanaskipti við aðrar
kristnar kirkjudeildir.
Yfirlýst markmið fundanna milli SDA og LH var:
1. Að auka gagnkvæman skilning.
2. Að gera að engu rangar fastmótaðar ímyndir.
3. Að skilgreina grundvöll trúar.
4. Að skilgreina raunveruleg og ímynduð ágreiningsefni.
Á fundinum voru rædd málefnin: Réttlæting fyrir trú,
lögmálið og fagnaðarerindið, embætti kirkjunnar, umboðs-
vald kirkjunnar og heimsslitafræði.
Tilmæli til aðildarkirkna
Á lokafundi voru samþykkt tilmæli til aðildarkirkna LH og
SDA þar sem gagnkvæm viðurkenning er undirstrikuð. Þar
segir m.a.: „Við mælumst til þess að gagnkvæm viðurkenn-
ing ríki meðal aðventista og lútherskra manna á þeirri
kristilegu ábyrgð sem þessi trúarsamfélög axla. Við mæl-
umst til þess að lútherskir menn fjalli ekki um Kirkju sjö-
unda dags aðventista sem „sértrúarhóp" (sect), hvorki á
þjóðlega vísu né staðbundna, heldur komi fram við hana
sem fríkirkju og kristilegt heimssamfélag. Við mælumst
einnig til þess að aðventistar hafi þessa sannfæringu að
leiðarljósi í samskiptum sínum við aðrar kristnar kirkjur.
Ennfremur er lútherskum mönnum boðin þátttaka í máltíð
Drottins í kirkjum aðventista.“
Lögð var áhersla á ritninguna sem grunn kirkjulegs
valds og Krist sem höfuð kirkjunnar. Hvatt er til þess að
aðventistar og lútherskir menn sem kenna Biblíufræði og
guðfræði fjalli um skoðanir hvers annars með það að leið-
arljósi að forðast deilur. Hvatt er til sameiginlegra Biblíu-
rannsókna. Hvatt er til samstarfs á sviði trúfrelsis, sameig-
inlegra bænasamkoma og samstarfs í Biblíufélögum, auk
samvinnu prestafélaga. Stefnt er að því að gera grein fyrir
viðræðunum og lokatillögum í bókarformi síðar.
Byggt að mestu á samantekt Skúla Torfasonar,
upplýsingafulltrúa Kirkju sjöunda dags aðventista.
5