Bæjarins besta


Bæjarins besta - 27.11.2002, Blaðsíða 8

Bæjarins besta - 27.11.2002, Blaðsíða 8
8 MIÐVIKUDAGUR 27. NÓVEMBER 2002 Dægurlagakeppni Kven- félags Sauðárkróks 2003 Kvenfélag Sauðárkróks efnir til dægur- lagakeppni sem lýkur með úrslitakvöldi í Sæluviku 2. maí 2003. Öllum er heimil þátttaka. Verk mega ekki hafa birst eða verið flutt opinberlega áður. Þátttakendur skili verkum sínum undir dul- nefni og láti rétt nafn og heimilisfang fylgja með í vel merktu, lokuðu umslagi. Þátttökugjald fyrir hvert lag er kr. 1.500.- Síðasti skilafrestur er til og með 20. jan- úar 2003. Innsendar tillögur skulu merktar: „Dægurlagakeppni Kvenfélags Sauð- árkróks“, Pósthólf 93, 550 Sauðárkrókur. Hver höfundur getur aðeins átt eitt lag í úrslitakeppni. Kvenfélagið áskilur sér allan rétt til hvers kyns útgáfu á þeim tíu lögum sem komast í úrslit. Atvinna Starfsmann vantar til verslunar- og út- keyrslustarfa. Allar nánari upplýsingar gefur Grétar á staðnum í Húsgagnaloftinu, Skeiði 1. 100 ára afmæli vélvæðingar í fiskibátaútgerð á Íslandi „Vélbátarnir fóru eins og eldur um sinu“ Upphaf vélbátaútgerðar á Íslandi markast af þeim sögu- fræga atburði, þegar vél – „mótorvél“ eða „olíuhreyfi- vjel“ – var sett í sexæringinn Stanley á Ísafirði í nóvember 1902 eða fyrir réttum hundrað árum. Formaður á Stanley var Árni Gíslason, sem átti bátinn í félagi við Sophus J. Nielsen verslunarstjóra. Vélin var dönsk af gerðinni Møllerup og kom til Ísafjarðar 5. nóv- ember. Fyrstu sjóferð sína með vélarafli fór Stanley 25. nóvember 1902. Af þeirri ferð segir svo m.a. í frétt í blaðinu Vestra á Ísafirði: „Báturinn var inni á Polli, og fór formaður hans ásamt meðeiganda sínum og nokkr- um bæjarmönnum fyrstu ferð- ina út í Hnífsdal. Ferðin gekk ágætlega, og gekk báturinn álíka og sex menn róa. Hann var 40 mínútur utan úr Hnífs- dal og inn á Ísafjörð, en fór þó sjálfsagt fimm mínútna krók inn í Djúpið.“ Með vélinni kom frá Dan- mörku nítján ára piltur, Jens Hansen Jessen, til þess að setja vélina í bátinn og kenna Árna meðferð hennar. Jessen hélt utan að verki loknu en kom fljótlega aftur til Íslands og settist að á Ísafirði. Hann setti þar á stofn vélaverkstæði, hið fyrsta sinnar tegundar hér- lendis. J. H. Jessen eignaðist hér eiginkonu og afkomendur en varð skammlífur. Á laugardag var opnuð sýn- ing í Turnhúsinu í Neðsta- kaupstað á Ísafirði í minningu þessara tímamóta í íslenskri atvinnusögu. Meðal þess sem þar getur að líta er Møllerup- vél sem varðveist hefur hér- lendis og kann að vera einmitt sú hin sama og knúði Stanley. Eftir hátíðlega stund í Turn- húsinu héldu gestir í Verk- menntahús Menntaskólans á Ísafirði, þar sem meðal annars var greint frá stofnun Styrkt- arsjóðs vélstjóra í Ísafjarðar- bæ (sjá baksíðu). Að hátíða- höldunum stóðu í sameiningu Vélstjórafélag Íslands og Byggðasafn Vestfjarða. Elsti sérsmíðaði vélbáturinn er líka ísfirskur Í ávarpi við upphaf hátíðar- haldanna í Turnhúsinu sagði Jón Sigurpálsson, forstöðu- maður Byggðasafns Vest- fjarða meðal annars: „Byggðasafnið hefur af þessu tilefni sett upp litla sýn- ingu, sem er samsett annars vegar úr veggspjöldum þar sem þessi saga er rakin í gróf- um dráttum, og hins vegar er það svo vélin, tveggja hestafla Møllerupvél árgerð 1902, sem Þjóðminjasafn Íslands hefur lánað okkur. Þetta er sams konar vél og sett var í Stanley, og raunar er verið að kanna hvort þetta sé hugsanlega sú eina sanna... Stanley er því miður glatað- ur, en það er þó gaman að geta þess, að við eigum hér á safninu annan merkan bát úr þessari sögu, en það er Gestur frá Vigur, sem mun vera elsti sérsmíðaði vélbáturinn sem varðveist hefur hér á landi. Hann er nú þessi misserin í umfangsmikilli viðgerð og endursmíði. Þannig er einnig ástatt um annan merkan sem safnið á, en það er eikarbátur- inn Sædís sem Bárður G. Tómasson, fyrsti skipaverk- fræðingur Íslendinga, teiknaði og smíðaði. Báðir þessir bátar, Gestur og Sædís, verða að við- gerð lokinni varðveittir á floti og hafðir í nokkurri notkun, og er það nýlunda í varðveislu báta á söfnum á Íslandi.“ Engill á gröf Jessens í Ísafjarðarkirkjugarði Meðal gesta við hátíðina á Ísafirði laugardag var Ingólfur Harðarson, afkomandi J. H. Jessens vélfræðings, og flutti hann kveðju frá móður sinni, Sif Ingólfsdóttur, og engils- styttu, sem hún óskaði að sett yrði á leiði Jessens í kirkju- garðinum á Ísafirði. Kveðjan frá Sif Ingólfsdóttir var svo- Málverk af sexæringnum Stanley frá Ísafirði. hljóðandi: „Fyrir hönd okkar, sem eig- um ættir okkar að rekja til Jens Hansen Jessen, eru hér með sendar kærar kveðjur. Sérstakar kveðjur eru frá tengdadóttur og sonardætrum hans í Esbjerg í Danmörku. Mæt minning Jens Hansen Jessen og traust og virðing sú, er hann naut, hefur yljað okkur um hjartaræturnar alla tíð. Stolt okkar yfir hæfni hans og verkum veitir okkur öllum meðbyr í lífsins ólgusjó og þar verðum við því aldrei vél- arvana. Í stað blóma flytur þessi engill kveðju frá okkur, með ósk um Guðs blessun öllum til handa hér á Ísafirði.“ Áhrif vélbátavæðing- arinnar á samfélagið Sigurður Pétursson sagn- fræðingur á Ísafirði flutti fróð- legt erindi um áhrif vélvæð- ingar íslenskra fiskiskipa, sem oft er nefnd Iðnbylting Íslend- inga, á ýmsa þætti þjóðlífs og atvinnulífs. Varðandi áhrifin á þéttbýlisþróun á Vestfjörð- um og fólksfjölda sagði Sig- urður: „Á 19. öld hafði verslunar- frelsi og saltfiskverkun verið undirstaða mikillar uppbygg- ingar í árabátaútgerð í kring- um landið, ekki síst hér á Vest- fjörðum. Þar við bættist svo öflug þilskipaútgerð kaup- manna á helstu verslunarstöð- unum. Skútubæirnir urðu til á þessum tíma, Ísafjörður, Flat- eyri, Þingeyri og Bíldudalur eru dæmi um kaupstað og kauptún sem byggðust upp kringum verslun og skútur, með þeirri þjónustu sem slíkur rekstur þurfti, fiskverkun, handiðnað og stjórnsýslu. En á nítjándu öld urðu einn- ig til minni þéttbýli við sjáv- arsíðuna, sem spruttu upp vegna aukinna fiskveiða og Møllerup-vélin í Byggðasafninu á Ísafirði. hagstæðara verðs á lýsi og saltfiski. Þetta voru sjávar- byggðirnar sem áttu blóma- tíma sinn frá 1880 og fram yfir 1900. Hér við Ísafjarðardjúp finn- ast margar slíkar byggðir eða verstöðvaþorp, eða réttara sagt, leifar þeirra. Því þessi litlu þéttbýli eru næstum öll komin í eyði nú. Dæmi um þessar byggðir eru: Arnarnes við Skutulsfjörð, Folafótur í Seyðisfirði, Ögurnesið, Hest- eyri og Skálavík. Á þessum stöðum bjuggu oft 80-100 manns í hverri verstöð. Þarna var blómlegt líf um tíma, skól- ar og samkomuhús byggð, jafnvel verslunarhús. En nú standa aðeins tóftirnar eftir. Þessar verstöðvar urðu undir þegar vélbátarnir komu til sögunnar. Aðrar verstöðar héldu á- fram að eflast eftir að vélbát- ar komu til sögunnar, svo sem Hnífsdalur, Súðavík og ekki síst Bolungarvík. Það var hafnaraðstaðan sem gerði út- slagið. Að vísu lentu bæði Hnífsdalur og Bolungarvík í tilvistarvanda, þegar vélbátar- nir stækkuðu, því öruggar hafnir voru þar ekki til staðar frá náttúrunnar hendi. Hitt atriðið sem réði úrslitum var þjónustan: Vélaverkstæði, iðnaðarmenn og verslun. Það er einmitt eftir tilkomu vél- bátanna sem Ísafjarðarkaup- staður verður ótvíræður höf- uðstaður Vestfjarða. Þar var allt til staðar til að fóstra vél- bátaútgerðina. Ein besta höfn landsins, iðnaðarmenn og verslun til að þjóna þörfum útgerðarinnar og mannafli til að vinna úr aflanum. Við sjáum þetta á þróun fólksfjöldans: Íbúar í Ísafjarð- arkaupstað voru 1.067 alda- mótaárið 1900. Næsta áratug 1901-1910 fjölgaði hins vegar í kaupstaðnum um heilar 787 manneskjur samkvæmt manntali og voru þá íbúar í bænum orðnir 1.854. Þessi mikla fjölgun milli vekur athygli, og ástæðan er: Vél- bátar. Ef við lítum til Vestfjarða og skoðum þéttbýlisþróunina, þá sker Bolungarvík sig úr. Þar hafði verið blómleg ver- stöð um aldaraðir, en eins og títt var um verstöðvar, þá höfðu ekki margir þar fasta búsetu allt árið. Þetta breyttist með vélbátunum. Um alda- kirkja Ísafjarðarkirkja: Foreldrasamvera á fimmtudag kl. 10:30 til 12:00. Kirkjuskóli barn- anna á laugardag kl. 11:00. Messa og altar- isganga á sunnudag kl. 11:00. Sr. Stína Gísla- dóttir þjónar fyrir altari. Hnífsdalskapella: Kirkjuskóli barnanna á sunnudag kl. 13:00. Aðventuhátíð á sunnu- dag kl. 17:00. Flateyrarkirkja: Bænastund á fimmtu- dag kl. 17:30. Kirkju- skóli á laugardag kl. 13:30. Holtskirkja: Guðsþjónusta fyrsta sunnudag í aðventu kl. 15:00. Fermingarbörn flytja aðventuþátt. Alt- arisganga. Messukaffi í Holtsskóla.

x

Bæjarins besta

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bæjarins besta
https://timarit.is/publication/1104

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.