Bæjarins besta - 02.12.2003, Blaðsíða 12

12
Nú er þetta blessað ár senn á enda runnið. Margs er að
minnast í lok hvers árs. Víða nemur hugurinn staðar, en þó
hvergi eins lengi og við jólin. Þessa miklu hátíð og stjörnuna
skæru sem ljómaði austur í Betlehem fyrir 2003 árum og
ljómar jafn dýrðlega enn í dag fyrir okkur. En þó að við sjáum
hana öll enn þá verður mér á að spyrja, hefur hún nokkurn
tímann lýst með öðrum eins undur ljóma eins og þegar við
Við Aðalstræti á Þingeyri, í einu elsta húsi bæjarins -
Hallhúsi, búa hjónin Ólafía Sigríður Sigurjónsdóttir og
Guðberg Kristján Gunnarsson, ásamt dætrum sínum
Brynhildi Elínu og Sigríði Guðrúnu. Þær eru báðar upp-
komnar og hafa stundað nám fjarri heimahögum en
koma heim í öllum fríum og alltaf á jólum. Tvo syni eiga
þau hjón einnig, Garðar Rafn og Sigurjón Hákon, sem
báðir eru komnir með eigin fjölskyldur. Garðar, sá eldri,
býr í Reykjavík með konu og tveimur börnum en sá
yngri, Hákon, býr á Þingeyri ásamt konu sinni og
þremur börnum. Húsfreyjan í Hallhúsi segir frá skötu-
veislu á Þorláksmessu, möndlugrautinum á aðfangadag
og fleiri jólahefðum fjölskyldunnar:
vorum börn á kyrrlátum heimilum með foreldrum og systkinum
hrein, saklaus og ósnortin af ys og hégómaskap tískunnar.
Held ég að flestir sem verða til svara, svari spurningunni
neitandi.
Á þessum árstíma sem er að ganga í garð fara allflestir að
undirbúa hátíð ljóss og friðar, hver á sinn hátt. Við erum frekar
íhaldssöm á margt frá bernsku okkar, en að vísu eru aðrar
aðstæður hjá okkur nú en voru hjá foreldrum okkar, svo
ýmislegt hefur breyst. En eitt er það sem haldið er fast við;
verkun á jólahangikjötinu sem húsbóndinn sér um. Við hjónin
erum bæði alin upp við að feður okkar sáu um þennan undir-
búning og það er alveg ómissandi að verka jólamatinn sinn
sjálfur. Það jafnast ekkert á við að fá taðreykt kjöt úr kofanum
í sveitinni okkar. Sveitin okkar er í Haukadal og á Sveinseyri
þar sem við ólumst upp við líkar aðstæður.
Fyrsta sunnudag í aðventu förum við til kirkju og hlýðum á
boðskap þess tíma sem framundan er. Þá kemur virkilega í
mann tilhlökkun yfir þeirri birtu sem bíður okkar í svartasta
skammdeginu þegar sól er lægst á lofti. Við reynum eftir
fremsta megni að eyða þessum tíma í gleði og ró með
fjölskyldu okkar og vinum. Undirbúum jólakortin og jólakveðjur
til ástvina sem eru í fjarlægð, pússum og prýðum heimilið að
okkar hætti og bernsku okkar, bökum smákökur, tertur og
útbúum annað góðgæti. Tvær kökutegundir eru alltaf bakaðar
HALLARARÚGBRAUÐ
8 bollar rúgmjöl • 300 g malt extra
3 bollar heilhveiti • ½ bolli púður-
sykur (má sleppa) 4½ tsk natron
3 bréf þurrger • 3 tsk salt
1½ l súrmjólk
Öllu hrært saman, látið í 6 fernur.
Bakað í 12-16 tíma í 80 – 100°C
heitum ofni. Látið fernurnar standa
uppréttar neðst í ofninum.
JÓLAKAKA
250 g smjörlíki • 1 bolli súkkat • 250 g
sykur • 2 bollar rúsínur • 500 g hveiti
1 bolli súkkulaði • 4 tsk ger (lyftiduft)
4 stk egg • 2½ dl mjólk • 1 tsk kardi-
mommudropar • 1 tsk vanilludropar
Smjörlíki hrært létt og ljóst, sykur settur
í. Síðan eggin eitt í einu og þeytt vel á
milli. Blanda þurrefnunum saman við í
hræruna, þynna með mjólkinni.
Bakað við 180°C í 60 mínútur.
GÓÐ TERTA, HRÆRÐ
500 g sykur • 750 g hveiti • 500 g
smjör • 2 tsk ger (lyftiduft) • 12 stk egg
vanilludropar eða einhver góður líkjör
Sykurinn og smjörið hrært saman þar til
freyðir. Eggjarauður hrærðar út í, ein í
einu, ásamt dropunum. Hveiti og ger sett
saman við og síðast stífþeyttar eggja-
hvítur. Deiginu er skipt í 3-4 hluta og
bakað á vel smurðum smjörpappír á plötu.
Fallegar, ljósbrúnar kökur lagðar saman með
góðri sultu eða kremi og skreytt með rjóma.
Skötuveisla í „Hallaranum“ á Þorláksmessu