Vinnan - 01.03.1948, Síða 19

lagið þurft að beita verkfalli til þess að fá kaup-
hækkunarkröfum sínum framgengt, þó að stund-
um hafi gengið í þófi með samninga. Svo mikill K A
einhugur hefur jafnan ríkt í félaginu um kaup-
taxta þá, sem það hefur sett, að vinnuveitendur
hafa aldrei þorað að beita sér verulega gegn þeim,
enda þótt þeir hafi haft sterka tilhneigingu til
þess a. m. k. stundum.
Félagið fékk viðurkenndan 8 stunda vinnudag
með samningum við vinnuveitendur 1942. Það
er tvímælalaust merkasti viðburðurinn í sögu
þess, eins og reyndar allrar verkalýðshreyfingar-
innar á íslandi, sem fékk 8 st. vinnudaginn viður-
kenndan um svipað leyti.
Efnahagur félagsins var fremur þröngur fyrstu
árin vegna þess live félagsgjöldin voru lág og ekki
um aðrar tekjur að ræða. F.n síðari árin hefur
liann batnað nokkuð, svo að það á nú allríflega
sjóði, m. a. húsbyggingasjóð og er nrikill áhugi
hjá félagsmönnum fyrir því að eignast hús fyrir
starfsemi sína.
Nú eru meðlimir félagsins um 180 og skiptast
þeir í deildir el'tir starfsgreinum, verkamanna-
deild, verkakvennadeild og bifreiðastjóradeild.
Formenn deildanna eiga svo sæti í aðalstjórn fé-
lagsins, sem meðstjórnendur, en formaður, ritari
og gjaldkeri eru kosnir af félaginu í heild.
Þessir menn hafa gégnt formennsku í félaginu:
Daníel Eyjólfsson 1931—1934 og 1936—1937,
Þórður Þórðarson 1935, Jónas Kristjánsson 1938—
1939 og 1942-1947, Karl Einarsson 1940-1941
og nú er Jón Guðjónsson formaður þess.
Hér verður ekki farið út í það að rekja störf
einstakra manna í félaginu að öðru leyti, þó að
þau hafi auðvitað verið margvísleg, enda myndi
það verða of langt mál og ekki á mínu færi að
meta lilutdrægnislaust þátt þeirra hvers og eins
í félagsstarfinu. Vitanlega hefur starfið hvílt mest
á þeirn, sem setið liafa í stjórn félagsins á hverj-
um tíma. Hafa þeir allir unnið mikið og fórn-
frekt starf í þágu þess og sumir jafnvel bakað
sjálfum sér atvinnumissi og ýmis konar erfiðleika
fyrir.
Þetta, sem liér hefur verið sagt, er aðeins ágrip
af sögu Verkalýðsfélags Borgarness. Saga þess væri
efni í lieila bók, þó að ekki sé lengra liðið frá
stofnun þess. Sú bók verður sennilega aldrei
skrifuð, enda gerist þess ekki þörf. Saga þess birt-
ist daglega í lífi þess fólks, sem byggt hefur það
upp og notið sigra þess, fólks, sem það hefur gert
að bjartsýnni og betri mönnum, sem lifa nú við
iniklu betri kjör heldur en ella mundi, ef jrað
hefði aldrei verið stofnað.
R 1 V A L A :
FLÓÐIÐ
Þú hrópar upp úr svefninum, barn,
óttaslegnum augum
teygir pú litlu höndina þina til mín.
En sjáðu — ekkert amar að,
lampinn logar, pað er hlýtt,
úti fyrir björk og greni,
silfurrökkur morgunsins
geymir svefn pinn.
Þú brosir, þú sofnar á ný.
Skjálfandi hlýði ég á:
Myrkuröflin leika umhverfis.
Þau rjúfa flóðgdrða Styx.
Dauðafljótið brýzt
yfir lönd lifenda.
Heyrirðu drekahvœsið
i eiturpokunnif
Lúðurmerki tortimingarinnar.
Ótölufjöldi barna
ráfar um jörðina.
R isask uggin n fellur
yfir æpandi veröld.
Skjálfandi hlýði á:
trylltar skella
bylgjurnar á múrunum.
Húsið mitt —
Ijós undir punngleri i brimróti myrkursins —
pað skelfur, pað nötrar.
Hvenœr hrynja veggir þessf
Þú hrópar upp úr svefninum, barn,
óttaslegnum augum
teygir þú litlu höndina pína til min.
En sjáðu — ekkert amar að,
haustvindar kveða
blómrós og barn i svefn.
Gleðilegt og fagurt að vakna
við sól að vori.
Þú brosir, pú sofnar á ný.
Elias Mar
pýddi úr sænsku.
VIN N A N
47