Vinnan - 01.12.1974, Síða 16

LÚÐRASVEIT VEREALÝÐSINS
„Ekki aðeins göngusveit11
Rœtt við Ólaf L. Kristjánsson stjórnanda
Lúðrasveitar verkalýðsins
1. maí ganga að hefjast.
Lúðrasveit verkalýðsins er tvímælalaust
einn þeirra þátta, er snertir menningar-
líi íslensks verkafólks, og gegnir því
veigamiklu hlutverki, sem einn hluti
verkalýðshreyfingarinnar. Við ótalin
tækifæri heíur hún leikið þar sem laun-
þegar hafa komið saman. Ekki hvað
síst er nafn hennar tengt 1. maí í hugum
fólks. Til þess að forvitnast nokkuð um
lúðrasveitina og starf hennar bað
VINNAN Ólaf L. Kristjánsson stjórnanda
sveitarinnar um árabil að svara fáein-
um spurningum.
Hvenær er lúðrasveitin stofnuð, og hvers
vegna verkalýðsins?
Hún var stofnuð árið 1953. Hugmyndin að
stofnun hennar fékk þá fyrst byr undir báða
vængi, þegar klofningur átti sér stað um 1.
maí, því þá var oft erfitt að fá lúðrasveit til
þess að blása fyrir Fulltrúaráð verkalýðsfélag-
anna, eða hinn róttækari hluta þess, sem
Ólafur me5 sprotann á qóSviðrisdegi í Hallar-
garðinum.
þá var. Ég man það að Lúðrasveit Reykjavík-
ur þurfti einu sinni að skipta sér í tvennt til
þess að bjarga málunum. I annað sinn var
það, að lúðrasveit, sem spila átti fyrir Full-
trúaráðið, hætti við, þegar önnur verkalýðs-
félög - hægri sinnuð — buðu betri borgun.
Ég held að þessi atburður hafi endanlega ráð-
ið mestu um það að Lúðrasveit verkalýðsins
var endanlega stofnuð. Líka var það, að þeir
sem áhuga höfðu á menningarmálum innan
verkalýðshreyfingarinnar vissu að þarna var
skarð sem þurfti að fylla í sambandi við
menningarlíf verkafólks í Reykjavík.
Helstu hvatamenn að stofnun sveitarinnar
voru eftir því sem ég man best þeir Sigur-
sveinn D. Kristinsson og Haraldur Guðmunds-
son, sem nú er skólastjóri Tónlistarskólans í
Neskaupsstað. Einnig koma hér við sögu frá
verkalýðsfélögunum Eðvarð Sigurðsson og
Eggert Þorbjarnarson auk prentaranna Stef-
áns Ogmundssonar og Páls Bjarnasonar. Fleiri
áttu hlut að máli því þetta var mikið átak.
Hvernig er samskiptum lúðrasveitar-
innar og verkalýðsfélaganna háttað?
Lengi framan af var þetta mjög erfitt.
Menn litu alltof pólitískum augum á þessa
lúðrasveit og skildu ekki þá menningarvið-
leitni, sem þarna átti sér stað. Það hefur vafa-
laust átt sinn þátt í því að ekki voru allir á
einu máli um nauðsyn lúðrasveitarinnar þeg-
ar hún var stofnuð. Sveitin var bendluð við
kommúnisma og slíkt, sem var mörgum mann-
inum þyrnir í augum. Lengi vel voru það að-
eins hin róttækari félög sem styrktu lúðra-
sveitina. Nú er málum þannig háttað, að ég
get fullyrt að það skiptir ekki máli hvernig
verkalýðsfélögin eru lituð, ef svo má að orði
komast. Öll styrkja þau okkur. Almennt er
mjög jákvæður skilningur á starfi sveitarinn-
ar innan verkalýðshreyfingarinnar.
Hin gagnkvæmu samskipti lúðrasveitarinn-
ar og verkalýðsfélaganna felast náttúrlega í
því að við teljum það skyldu okkar að bregð-
ast alltaf eins vel við og nokkur kostur er,
þegar verkalýðsfélögin þurfa á okkur að
halda. A það leggjum við okkar meginþunga.
Eins vil ég benda á það, að við höldum af og
til tónleika, sem ég vil segja að notið hafa
vinsælda. Fólki hefur þótt gaman að koma til
okkar á þessa tónleika. Lúðrasveit verka-
lýðsins er nefnilega ekki bara einhvers konar
göngusveit, heldur er hún raunveruleg hljóm-
sveit, sem heldur sína eigin hljómleika. Það
er hennar annað andlit, sem krefst mikilla
16
VINNAN