Stefnir - 01.04.1994, Síða 4

in i i a 11 ö R
1 I. tbl. 45. árg. 1994.
Útgefandi: Samband ungra
sjálfstæðismanna.
Ritstjóri og ábm: Þorsteinn
Siglaugsson.
Framkvæmdastjóri: Þórir Kjartansson.
Ljósmyndir: Steinþór Gunnarsson.
Prófarkalestur: Áshildur Bragadóttir.
Auglýsingar: Hildur Hauksdóttir.
Forsíða: Björn Jónsson.
Hönnun og umbrot: Hjörvar
Harðarson og Björn Jónsson.
Útgáfuráð: Árni Sigurðsson, Áshildur
Bragadóttir, Birgir Ármannsson, Davíð
Stefánsson, Giúmur Jón Björnsson,
Lárus Blöndal, Steinþór Gunnarsson,
Viggó Hilmarsson og Þorsteinn
Siglaugsson (formaður)
Stefnir kemur út fjórum sinnum
á ári og kostar kr. 1.800 í áskríft.
Verð í lausasölu er kr. 500 eintakið.
Áskriftarsími: 91-682900.
Heimilisfang: Stefnir,
Sjálfstæðishúsinu Vaihöll,
Háaleitisbraut 1, 105 Reykjavík.
SAMBAND UNGRA
SJÁLFSTÆÐISMANNA
Stjórn sambands ungra
sjálfstæðismanna 1993-1995:
Formaður: Guðlaugur Þór Þórðarson.
1. varaformaður: Valdimar
Svavarsson.
2. varaformaður: Inga Dóra
Sigfúsdóttir.
Ritari: Steinþór Gunnarsson.
Gjaldkeri: Ármann Kr. Ólafsson.
Meðstjórnendur:
Ari Edwald, Andrés Pétur Rúnarsson,
Andri Teitsson, Lárentsínus
Kristjánsson, Torfi Dan Sævarsson,
Áshildur Bragadóttir, Jóhanna
Vilhjálmsdóttir, Árni Sigurðsson,
Guðni Níels Aðalsteinsson, Börkur
Gunnarsson, Ásta Þórarinsdóttir,
Björn Jónsson, Guðrún Björk
Bjarnadóttir, Sveinn Ævarsson,
Pétur Ottesen, Andri Kárason,
Jón Helgi Björnsson, Viggó
Hilmarsson, Óskar Arason,
Sveinn Óskar Sigurðsson,
Hjalti Helgason.
Frá, ritstióra
Þegar ungir sjálfstæBismenn kynntu málefnapakkann “Báknið burt” á sín-
um tíma þóttu trugmyndir þeirra þyltingarkenndar, svo ekki sé meira sagt.
Þar var lagt til að ríkisfyrirtæki yrðu seld, þjónusta ríkisins skorin niður og
einstaklingunum veitt aukin ábyrgð á eigin lífi. Fram að þvi hafði verið litið
á það sem sjálfsagt mál, að ríkið stæði í margs konar rekstri, sem hafði
ekkert með grundvallarþjónustu við borgarana að gera.
Slíkar hugmyndir teljast vart byltingarkenndar lengur. Wú er ekki lengur
álitið sjálfsagt að ríkið reki atvinnufyrirtæki. Sífellt fleiri hafa áttað sig á
nauðsyn þess að dregið verði úr kostnaði við þjónustu ríkisins.
En þótt nokkuð hafi áunnist síðan ungir sjálfstæðismenn heimtuðu báknið
burt hefur samt ótrúlega lítið breyst í rekstri ríkisins. Wokkur fyrirtæki
hafa að vísu verið seld, en vinstri-stjórnir hafa jafnframt verið ötular að
auka á útþenslu ríkisbáknsins. Því miður hafa einnig sumir þingmenn Sjálf-
stæðisflokksins verið liðtækir þar.
Hvers vegna hefur ekki gengið betur? Hvers vegna hafa skattar ekki
lækkað? Hvers vegna heldur opinberum starfsmönnum áfram að fjölga, í
réttu hlutfalli við nýja skattstofna?
Við þessari spurningu eru til mörg svör. En eitt er mikilvægast. Það er, að
þrátt fyrir allar tilraunir til að skera niður umfang ríkisbúskaparins, hefur
lengst af gleymst að taka á rótum vandans, þeim þáttum sem varða stjórn-
un og skipulagningu í ríkisrekstrinum sjálfum.
Það má líkja ríkisrekstrinum eins og hann er í dag við völundarhús.
Stjórnmálamenn hafa gengið inn í þetta völundarhús, villst þar flestir, aðrir
brugðið sverði en orðið frá að hverfa, einstaka hefur fundið þar dreka
barist og haft sigar.
Hagræðing í ríkisrekstrinum snýst ekki aðeins um tölur á blaði. Sparnað- >
ur á einum stað getur oft leitt af sér aukin útgjöld á öðrum. Til að ná raun-
verulegum árangri þurfa stjórnmálamenn að hafa yfirsýn yfir völundarhús
ríkisbáknsins. Þá fyrst er hægt að skipuleggja að nýju, brjóta niður veggi og
opna færar leiðir í því góða húsi, leiðir til að veita þá þjónustu sem krafist
er með sem hagkvæmustum hætti.
Friðrik Sophusson er einn þeirra sem á sínum tíma kynntu “Báknið burt”.
Nú situr hann á stóli fjármálaráðherra og hefur kynnt áætlun um nýskipan
í ríkisrekstri. En hvað felur þessi nýskipan í sér? Sumir segja hana innan-
tómt orðagjálfur. Það er rangt. Nútímavæðing byggir á nýrri hugsun. Hún
er eina raunhæfa leiðin til að koma á varanlegum umbótum í rekstri ríkis-
ins. Friðrik lýsir hugmyndum sínum og stefnu í ítarlegu viðtali hér í blað-
inu. Vonandi veita svör hans lesendum Stefnis innsýn í málefnið.
Oft hefur einkavæðing opinberra fyrirtækja orðið til að þyrla upp miklu
moldviðri í pólitískri umræðu. Hokkrar milljónir eða milljónatugir sparast,
en þeir sem að henni hafa staðið legið sárir eftir.
Forkólfar launþegahreyfinganna hafa löngum verið duglegir að þyrla því
moldviðri upp Það sannaðist enn þegar Strætisvögnum Reykjavíkur var
breytt í hlutafélag á dögunum. Ástæðan var skýr: Ljóst var að BSRB
myndi tapa stórum fjárhæðum í félagsgjöldum þegar starfsmenn SVR hættu
að heyra beint undir Reykjavikurborg. Því var öllum ráðum beitt til að
sverta málefnið og þá sem að því stóðu.
Hagræðing skilaði SOO milljóna króna lækkun á kostnaði við rekstur SVR
síðasta ár. Breyting fyrirtækisins í hlutafélag á eftir að skila enn meiri hag-
ræðingu, skattborgurunum til góða. Því miður lýstu sjálfstæðismenn van-
þóknun á þessum aðgerðum með vali sínu á lista flokksins fyrir borgar-
stjórnarkosningar. Þær raddir hafa jafnvel heyrst að breyta beri fyrirtæk-
inu aftur í borgarfyrirtæki, þvi þá muni flokknum ganga betur í kosning- )
um. Slíkar raddir eiga engan rétt á sér. Kannski á það fyrir Sjálfstæðis-
flokknum að liggja að falla í borgarstjórnarkosningum nú í vor. En þá er
betra að falla með sæmd en með skömm.
Árni Sigurðsson hefur nú látið af ritstjórn Stefnis. Ég þakka Árna vel unn-
in störf og óska honum velfarnaðar á nýjum vettvangi, en hann hefur nú
tekið við formennsku í utanríkisnefnd SUS.
Þorsteinn Siglaugsson.
o