Nýtt land-frjáls þjóð - 17.01.1969, Síða 3

NÝTT LANP
FRTÁLS ÞTÓÐ 3
ÁRMÚLA3 - SÍMI 38500
Kristján frá Djúpalæk.
hér vildi það geðjast elddýrk-
endum. Ekki var það gamalt
er logar þess risu hærra hin-
um og framtíð hundraða
manna var ógnað. Traust-
ustu atvinnufyrirtæki bæjar-
ins umTukust rauðum dauða
og á tíma var ekki útlit fyrir
annað en eldurinn sigraði ára
tuga uppbyggingastarf. En
betur fór en á horfðist, þó
illa færi, og hefur hlutur
slökkviliðs Akureyrar ekki
enn verið rómaður svo sem
basri. Aðstæður þess við
bjðrgunarstarfið voru hinar
verstu .Hríðarveður allhvasst
með 12 stiga frosti og nótt í
Verkamenn................97
Verkakonur...............60
Sjómenn..................11
Bifreiðastjórar .... 9
Verzlunarmenn ... 5
Á sl. ári voru greiddar hér
2.166.453.— kr. í atvinnuleys
isbætur og skiptist þannig á
félög:
Verkalýðsfélaeið Eining
1.518.835.—
Iðja, félag verksmiðjufólks
412.981.—
Sjómannafélagið
89.313.—
Bílstjórafélag
55.356.—
Skráning atvinnulausra síð-
an um áramót hefur verið
mjög ör, nær 100 manns hef-
ur bæzt við þessa daga, koma
þar til einnig hin nýiu áfcvæöi
um rétt þeirra, er notið hafa
elli og örorkubóta, en þeir
munu ekki betur settir með
störf en aðrir, er að þrengir.
Atvinna við bvggingar
mun lítil, þó mörg hús séu í
smíðum, er þar kennt wm
tregri afgreiðslu í lánamál-
um, m ,a. frá húsnæðismála-
stjóm. Vinna er því stopul
hjá múmrum og trésmiðum,
en nákvæm athugun hefur
ekki farið fram. Við Búrfell
er talið að vinna muni um
20 trésmiðir héðan, annars er
ekki útlit fyrir að menn sæki
uppgrip til annarra staða á
landinu og er þegar farið að
vara fólk við að leita atvinnu
til verstöðva syðra og mun
þá ekki fremur von um vinnu
fyrir fagmenn þar um slóðir.
Sem dæmi um deyfð í hús-
næðismálum er, að Bygginga
félagið Lundur auglýsti 10
íbúðir og hefur ekkert tilboð
Framhald á bls. 11.
SAMVINNUTRYGGINGAR
ABALSMEBKI0KKAR
•r fljótt og sanngjarnt
FRÉTTABRÉF FRÁ AKUREYR
Akureyri 10/1 1969.
Gamla árið steig til lofts
í eldi og reyk hinna hefð-
bundnu gamanbrenna, sem
em að verða ástríða margra
borgara. Kannski átti það
ekki betra skilið en brenna á
kesti þess sprekasafns góðs
og ills, sem það hafði eftir
skilið. Það var ískalt og naumt
á gjafir hið ytra, þó þrír sum-
armánuðir þess væm fagrir
og frjósamir og skammdegi
þess milt. En í heild verður
eftirmæli þess ekki lofsöngur.
Nýja árið heilsaði kalt, en
hönd. Vatnið var ekki í stríðs
skapi gegn höfuðfjanda sín-
um og reykur og hitaglóð
gerði mörgum súrt í auga.
En maðurinn sigrar allt, er
hann beitir sér af alhug. Hér
vannst þó a. m. k. hálfur sig-
ur.
Hugsanir manna snúast
O -rr rj
eðlilega um eigin afkomu og
þær em í þyngra lagi hjá
mörgum. Áhyggjur heimil-
anna hafa ekki verið þyngri
síðan fyrir stríð. Atvinnuleysi
er mikið og kaupgjald þeirra,
sem vinnu hafa, nægir alls
ekki til að halda sama lífs-
venjustigi og verið hefur.
Hækkun ýmissa fasta liða í
útgjöldum t. d. upphitun, raf-
magn, sími, póstur skattar
svo og vextir og afborganir
skulda eða húsaleiga, hirðir
bróðurpart launanna og hvað
er þá til að kaupa fyrir sí-
hækkandi matvöm og aðrar
nauðþurftir.
Um sl. áramót vom skráðir
rúml. 180 atvinnuleysingjar
hér í bæ, þannig:
Félaff verzl. oe skrifst.fólks
86.249,—
Félag iámiðnaðarmanna
4.346.—
Auk þessa greiddi sjálfs-
eignarfélag vömbílst. Valur,
335.835.00 kr. í bætur til
sinna félaga.
Viðskiptakjör í bifreiðatryggingum virðast nú svo til eins hjá trygg-
ingafélögunum hér á landi, þar sem iðgjaldaafsláttur og iðgjöld eru
mjög álíka. Hins vegar eru mörg atriði, sem valda því, að Sam-
vinnutryggingar hafá verið stærsta tryggingafélagið hér á landi um
árabil. Fyrirkomulag-á rekstri þeirra er allt annað en hjá öðrum trygg-
ingafélögum, þar sem tekjuafgangur félagsins rennur beint til trygg-
ingartakanna. Mikið kapp hefur verið lagt á að hraða uppgjöri hvers
konar tjóna og láta sanngirni ráða við ákvörðun tjónbóta.
Með vaxandi erfiðleikum í þjóðfélaginu verða
BIFREIÐAEIGENDUR að hyggja vel að því, hvar
öruggast og hagkvæmast er að tryggja. ÞÉR getið
ætíð treyst því, að Samvinnutryggingar bjóða trygg-
ingar fyrir sannvirði og greiða tjón yðar bæði fljótt
og vel.
Kristján frá Djúpalæk skrifar: