Bæjarins besta - 29.07.1998, Blaðsíða 2

2 MIÐVIKUDAGUR 29. JÚLÍ 1998
Útgefandi:
H-prent ehf.
Sólgötu 9,
400 Ísafjörður
% 456 4560
o 456 4564
Netfang prentsmiðju:
hprent@snerpa.is
Stafræn útgáfa:
http://www.snerpa.is/bb
Ábyrgðarmenn:
Sigurjón J. Sigurðsson
Halldór Sveinbjörnsson
Ritstjóri:
Sigurjón J. Sigurðsson
Netfang ritstjórnar:
bb@snerpa.is
Bæjarins besta er aðili að samtökum bæjar- og héraðsfréttablaða.
Eftirprentun, hljóðritun, notkun ljósmynda og annars efnis er
óheimil nema heimilda sé getið.
Leiðari
Þingeyri
Aðgerðaborð gefið
Hrafnseyri
Bréfhirðing á aðra öld
Gallerí Slunkaríki
Þrjár sýna saman
Nýverið færði sjúkrasjóður Verkstjórasambands Íslands
Heilsugæslustöðinni á Þingeyri að gjöf nýtt skoðunar- og
aðgerðaborð. Gjöfin sem er að andvirði um 250 þúsund
krónur, bætir til muna vinnuaðstöðu til kvenskoðunar og
minniháttar aðgerða og almennrar skoðunar. Tilefni gjaf-
arinnar er 60 ára starfsafmæli Verkstjórasambands Íslands.
Formaður Vestfjarðadeildar þess er Sveinn Guðjónsson.
Bréfhirðingum á Íslandi hefur farið ört fækkandi á liðnum
árum, en þær voru til skamms tíma í hverri sveit og eru nú
gömlu póststimplarnir orðnir mjög verðmætir. Athygli
ferðafólks á Vestfjörðum er vakin á því að á Hrafnseyri við
Arnarfjörð hefur verið bréfhirðing á aðra öld og geta því
þeir sem eiga leið um staðinn sent vinum og vandamönnum
póstkort frá fæðingarstað Jóns Sigurðssonar.
Í dag var opnuð sýningin Sköpun 1998 í Slunkaríki og
Edinborgarsal á Ísafirði. Hér er um að ræða samsýningu
þeirra Guðbjargar Kr. Ingvarsdóttur, Guðrúnar Halldórs-
dóttur og Katrínar Elvarsdóttur. Á sýningunni sem verður
opin daglega til 16. ágúst, eru sýndir skartgripir unnir úr
ýmsum efnum, leirmunir og ljósmyndir, s.s. handmálaðar
Polaroidmyndir byggðar á litskyggnum.
Á sama tíma að ári
Enn einu sinni er hafið kapphlaupið um peninga unga
fólksins, sem gengið er að sem gefnu að það muni eyða
yfir verslunarmannahelgina. Að venju hafa margir skráð
sig til leiks. Auglýsingar um ágæti allra þeirra útihátíða,
sem í boði eru um versl-
unarmannahelgina benda
ótvírætt til þess að aðstand-
endur þeirra telja að eftir
miklu sé að slægjast í vösum unglinganna.
Enn einu sinni hvolfast áhyggjur yfir foreldra unglinga
á útihátíðaaldri. Eftirköst samkoma liðinna ára minna á
sig. Dapurleikinn gleymist ekki svo auðveldlega.
Samkomur verslunarmannahelgarinnar hafa því miður
reynst mörgum örlagaríkar.
Enn einu sinni blasir við hættan, sem samfara er þeirri
gífurlegu umferð sem á sér stað um verslunarmanna-
helgina og vegakerfið er engan veginn í stakk búið til að
taka á móti, miðað við þær akstursvenjur sem alltof
margir ökumenn hafa tileinkað sér.
Átak lögreglu undanfarnar vikur til að sporna við
hrað- og ölvunarakstri er þarft framtak. Hins vegar er
með öllu óþolandi að þannig skuli að málum staðið af
hálfu dómsmálaráðuneytisins, með vafasamri reglugerð,
að löggæslumenn vita ekki í hvorn fótinn þeir standa.
Aðgerðir lögreglunnar eru dæmdar marklausar. Það er
alvarlegt mál þegar talsmaður dómsmálaráðuneytisins
lýsir því yfir að, það komi þeim ráðuneytismönnum ekki
lengur á óvart þótt gjörðir lögreglunnar séu dæmdar
ómerkar af héraðsdómstólum!?, sem jafnvel taka svo
djúpt í árinni að segja að fyrirmæli ráðuneytisins hafi
ekki stoð í lögum. Er sjálfu dómsmálaráðuneytinu ekki
ljóst að vinnureglur lögreglunnar verða að vera hafnar
yfir allan vafa?
Verslunarmannahelgin er annasöm hjá lögreglunni,
ekki síst á þeim stöðum þar sem fólk safnast saman úr
öllum áttum svo þúsundum skiptir. Þetta kallar á aukna
samvinnu lögreglu og almennings.
Útihátíðirnar um verslunarmannahelgina eru komnar
til að vera. Bann við þeim er engin lausn. Til að fyrirbyggja
að válegir atburðir útihátíða fyrri ára endurtaki sig þurfa
foreldrar og unglingar, mótshaldarar og löggæsla, að
taka höndum saman um að draga úr þeim hættum, sem
óhjákvæmilega fylgja samkomum af þessu tagi.
Á sama tíma að ári getum við vonandi litið um öxl og
minnst verslunarmannahelgarinnar 1998, sem ánægju-
legrar, slysalausrar helgi.
Bæjarins besta óskar öllum þeim er hugsa sér til
hreyfings um verslunarmannahelgina fararheillar og
góðrar heimkomu.
s.h.
Eigum við, fólkið sem býr
hér á Vestfjörðum, að leggja
af stað út í nýsköpun sem
snertir margþætta liði í mann-
lífi kjálkans? Hugmyndir mín-
ar legg ég fyrir ykkur hér á
síðum blaðsins með von um
að fólki líki þær og vilji leggja
málunum lið með opnum
huga og hugmyndaauði.
Og hér eru þær: Hugsum
okkur 100 cm breiðar steyptar
götur, hvor akrein 50 cm. Þar
útbúum við aðstæður sem
hæfa þeim umferðarskiltum
sem til eru í dag – þarna læra
börnin frá unga aldri að þekkja
merkin og þýðingu þeirra. Alls
konar bíla væri hægt að brúka
þarna, eins og t.d. heimasmíð-
aða og fjarstýrða og „gera al-
veg eins og mamma og pabbi
í umferðinni“.
Fleira sem kemur inn í
þessa hugmynd er á þá leið,
að smíðuð verði lítil brúðuhús,
já og „kallahús“ strákanna
vegna, er yrðu einnig á þessu
svæði. Húsin yrði hægt að
flytja með góðu móti, enda
ekki alltaf sumar og sól. Þarna
myndum við sjá öll þau hús
sem tilheyra „einu stykki“
bæjarfélagi, svo sem hótel,
banka, bensínstöðvar, vöru-
flutningamiðstöðvar, mat-
vörubúðir, íbúðarhús, verk-
stæði ýmiskonar, leikskóla,
skóla o.fl. Fjölskyldur gætu
tekið höndum saman í hönnun
og smíði húsanna, trésmíða-
verkstæði myndu bjóða hús
til sölu á ýmsum byggingar-
stigum, t.d. ósamansett, eða
samansett en ómáluð, eða
fullkláruð, og einnig eftir-
myndir húsa sem til eru í raun-
veruleikanum. Nú, hérna á
miklu útgerðarsvæði sleppum
við ekki við að hafa litla tjörn
í bænum fyrir skip og báta.
Sköpunargleðin mun fá veru-
legt flæði hjá mjög mörgum í
þessu starfi.
Nú, við sleppum ekki við
að þurfa að fjármagna gatna-
framkvæmdirnar. Hugmyndir
mínar eru á þann veg, að hús-
eigendur myndu líkt og „í al-
vörunni“ koma til með að
standa straum af kostnaði við
þær. Þá horfi ég aðallega til
fyrirtækja, sem myndu kaupa
auglýsingar á húsum sínum í
litla bænum, og svo að sjálf-
sögðu allra sem vilja koma að
þessu með einhverjum hætti.
Eitthvert svæði þarf að
sjálfsögðu undir þetta. Undir-
ritaður hefur vissulega sínar
persónulegu hugmyndir, en
heldur því galopnu til að fá
frekar inn fleiri og betri hug-
myndir.
Ég sé fyrir mér, að verði
þetta að veruleika, gæti þetta
orðið ágætis vettvangur til að
skoða ýmsar breytingar sem
fyrirhugaðar eru til hins betra
í umferðinni. Hugmyndir eru
til alls fyrstar, og vona ég að
mér takist að opna hug fólks
fyrir þessari.
Hafið samband til að lýsa
skoðunum ykkar og spyrja
mig um hvaðeina í þessu
sambandi og komið í leiðinni
með ábendingar um umferðar-
öryggismál.
Með von um að allir noti
beltin – sín vegna.
– Júlíus Ólafsson, sími 456 3150.
Umferðar- og slysavarnabær
barnanna á Vestfjörðum
Júlíus Ólafsson, umferðaröryggisfulltrúi
Vestfjarða skrifar:
Skemmtiferðaskipið Saga Rose við festar úti á Prestabugt.
Farþegar Saga Rose voru ekki allir á léttasta skeiði.
Ísafjörður
Saga Rose í heimsókn
Breska skemmti-
ferðaskipið Saga Rose
kom til Ísafjarðar fyrir
síðustu helgi. Farþegar
voru um 600 og þar af
fóru um 290 manns í
skipulagðar skoðunar-
ferðir um Ísafjörð og
nágrannabyggðir. Vegna
óhagstæðs sjólags þurfti
að fella niður Vigurferð,
sem um 90 manns voru
skráðir í. Það þykir
nokkuð gott að helming-
ur farþega á skipum af
þessu tagi fari í rútu-
ferðir, en þeir sem
„heima“ sitja ganga um
bæinn á meðan, skoða
mannlífið og fara í