Félagstíðindi Starfsmannafélags ríkisstofnana - 15.11.1991, Blaðsíða 3

3
Rœtt við Sigfús
Jóhonnesson
kerfisfrœðing hjá
Hofronn-
sóknorstofnun.
Á kafi í aflaskýrslum
—Mitt starf hjá Hafrann-
sóknarstofnun er að hafa yfir-
umsjón með aflaskýrslum
sem berast frá öllum fiski-
skipum sem eru yfir tíu tonn.
Skipstjórnarmönnum er skylt
að halda nákvæmar skýrslur
um aflabrögð og er þetta einn
liður í því að meta stofnstærð
fiskistofna í hafinu kringum
landið. Þessu verkefni var ýtt
úr vör árið 1988 og er eina
rannsóknaverkefnið hér hjá
stofnuninni sem greitt er af
utanaðkomandi aðilum, en
Landsamband íslenskra út-
gerðarmanna greiðir allan
kostnað við það, sagði Sigfús
Jóhannesson kerfisfræðingur,
hjá Hafrannsóknarstofnun-
inni. Félagstíðindi heimsóttu
hann á vinnustaðinn til að
ræða við hann um starf hans
og stofnunina.
—Ég hef starfað hér með
hléum í nítján ár, á þeim tíma
hafa orðið miklar breytingar.
Þegar ég hóf hér störf voru
tveir rannsóknarmenn, en
þeir voru félagar í SFR á
móti hverjum sérfræðingi
sem vann hjá stofnunni. Nú
sýnist mér þetta hlutfall hafi
snúst við, þannig að félögum
í SFR hefur fækkað verulega.
í hvert skipti sem staða rann-
sóknarmanns losnar er ráðinn
sérfræðingur í staðinn. Nú
eru um 24 félagar í SFR hjá
Hafrannsóknarstofnun, sagði
Sigfús.
-Við vinnum að staðaldri
tveir við þessar aflaskýrslur
en það koma fleiri að því
verkefni öðru hverju, hér eru
nokkrir fullir pappakassar af
skýrslum sem á eftir að slá
inn. Þetta er mikil vinna, en
það verður ekki fyrr en eftir
nokkur ár að árangur af þessu
starfi fer að skila sér, sagði
Sigfús og bætti við að þeir
fengju skýrslur frá skip-
stjórnarmönnum á togurum
eftir hvern túr en aðrir sendu
inn mánaðarlega. Þegar Fé-
lagstíðindi litu inn til hans
var hann að fara yfir afla-
skýrslu dragnótabáts frá því í
ágúst.
—A Hafrannsóknarstofn-
un vinna um eitt hundrað
manns og hefur starfsmönn-
um sáralítið fjölgað undan-
farin ár. Vinnan hér hefur
breyst gnðarlega mikið. Hér
áður fyrir byggðist þetta mik-
ið á rannsóknum á gögnum
sem sótt voru á haf út af skip-
um stofnunnarinnar. Dregið
hefur úr rekstri okkar eigin
skipa en í staðinn hafa aðrar
aðferðir komið til. Má þar
nefna svo kallað togararall.
Þetta hefur orðið til þess að
nú fer meiri vinna í úrvinnslu
í landi, sagði Sigfús, og bætti
við að með þessurn breyting-
um hefðu tekjur rannsóknar-
manna stofnunnarinnar lækk-
að því ekki væri um mikla
eftirvinnu að ræða í landi.
Hann sagðist fara öðru
hverju á sjóninn til þess að
auka við tekjur sínar.
—Menn eru að sjálfsögðu
ekki ánægðir með laun sín
hér frekar en annarstaðar. Ég
verð var við það í spjalli
manna hér í kaffitímum að
þeir eru mjög óánægðir með
þessa láglaunaumræðu sem
forystumenn launþega eru
stöðugt að halda á lofti. Við
sem erum komnir aðeins ofar
í launastigann höfum á til-
finningunni að ekki eigi að
bjóða okkur neinar launa-
hækkanir. Flestir hér eru með
laun undir hundrað þúsund
krónum og ekki geta það tal-
ist há laun, teljum við okkur
því hiklaust láglaunalið. Við
flokkumst kannski ekki með
þeim hópi sem hefur laun
fyrir neðan lífsmark eins og
Steinunn Sigurðardóttir
skáldkona kallaði launakjör
þess fólks sem allra lægst
launin hafa. Hópur þessi sem
er aðeins fyrir ofan þá lægst
hefur farið illa út úr síðustu
samningum og ég vona inni-
lega að það endurtaki sig
ekki, sagði Sigfús Jóhannes-
son sjálfmenntaður kerfis-
fræðingur og trúnaðarmaður
SFR hjá Hafrannsóknarstofn-
un.
Um gagnrýni sjómanna
og annarra á vísindaleg
vinnubrögð Hafrannsóknar-
stofnunar sagði hann að hann
yrði ekki mikið var við hana
út í þjóðfélaginu, en vissu-
lega vildu menn oft ræða
málin.
-Þeir sem hvað hæst láta í
þessum efnum sjá oft ekki út
fyrir eiginn nafla í þessum
málum. Það sést best á því
núna að loðnuskipstjórar sem
hafa látið hvað verst og hald-
ið því fram að sjórinn sé full-
ur af loðnu láta varla í sér
heyra. Þeir hafa verið að leita
að loðnu út um allan sjó að
undanförnu, án þess að finna
hana í nokkrum mæli. Mér
finnst þetta sýna að við höf-
um haft rétt fyrir okkur í
þessu máli sagði Sigfús. -sg
Vinnustaðurinn minn
Hafrannsóknarstofnun
Félagstíðindi SFR