Skólablaðið

Árgangur

Skólablaðið - 01.11.1973, Blaðsíða 7

Skólablaðið - 01.11.1973, Blaðsíða 7
uFrjáls hugsun er eina tryggingin gagn- vart áhíifum, sem menn verða fyrir af goðsögninni um heildina, sem má ummynda í djöfullegt alræði í höndum svikulla hræsnara og lýðskrumara". Or tíu þúsund orða yfirlýsingu Andreis Sakharovs: nFramfarir tilvist og andlegt frelsi, Or Sovétþjóðfélagi nútimans eru þessi orð sprottin. Menntamenn i Sovét heyja baráttu, blandna vonleysi og ótta, sem birtist í slíkum yfirlýsingum. Aðeins menn eins og kjarneðlisfræðingurinn Sakarhov og Nóbelsverðlaunarithöfundurinn Solzhenitsyn geta nú látið slíkt eftir sér hafa án þess að eiga yfir höfði sér fangelsun eða dvöl á geðsjúkrahúsi; til þess eru nöfn þeirra ef þekkt og vinsæl vestan tjalds og austan. Auðvitað verða þeir fyrir hinum mestu aðdróttunum og ofsóknum blaða og KGB sem "rógberar rlkisins" og „verkfæri heimsvaldasinna". En þeir eru tiltölulega frjálsir miðað við það, sem aðrir þjáningabræður þeirra, menntamenn og andófsmenn mega þola. Tilvera þjóðskipulags í Sovét byggist á því, að allan mótþróa verður að lama. Að öðrum kosti er hið heilaga flokksræði undir gagnrýni, og hún leyfir ekki neðli- lega þróun", sem er ákvörðuð teoredískt, samkvæmt kokkabókum Marx, Leníns og arf- taka þeirra. Staðreyndir og sannleikur varða engu, nema hann falli inn í upp- skriftina að hinu ustéttlausa sameignar- þjóðfélagi fjöldans". Sannleikann verður því jafnan að laga að kerfinu án tillits til einstaklinga. Einnig er nauðsynlegt að kæfa alla gagnrýni, andóf og tilburði til frelsis i hugsunum og athöfnum. Annars virkar maskínan ekki. Og ýmislegt hafa ráðamenn í Sovét tiltækt 1 þessu skyni. Alkunnar eru nauðungarvinnubúðir og almenn fangelsi. En menn eins og Sakharov hafa vakið æ meiri athygli okkar á geð- sjúkrahúsunum í Sovét. Þau eru einkar vel fallin til þessarar lömunar (détente) sem nauðsynleg er í kommúnistísku þjóð- félagi. Langar mig til að lýsa nokkuð, hvernig umhorfs er á slíkum ngeðsjúkrahúsum", en þau held ég spegli sovézkt þjóðfélag og hræringar í hugsun manna í Sovét. Valery Tarsis slapp úr nþessari miðalda- legu skuggaveröld" geðsjúkrahússins, sem nefnt er Kanatchikov villan og komst síðar úr landi. Hann skrifaði sjálfsævi- sögu um dvöl sína á geðdeild 7 á Kanatchikov villunni. Kom sú bók út í Englandi 1965, og AB gaf hana út hér 1966 undir nafninu iiDeild 7"- Bókin er einkar fróðleg og átakanleg mjög. við framkvæmdina? Hvers vegna myndaðist svívirðileg harðstjórn i stað sósialisma? Voru engar framfarir? Engels viðurkenndi jafnvel, að hið frumstæða þjóðfélag, þar sem ekkert þekktist framkvæmdavald, dóm- stólar og fangelsi, væri mennskara og betra heldur en nútímaþjóðfélagið. Hverju höfum við þá áorkað í þúsundir ára? --- Nú þarfnast valdamenn lögreglu, herja og fangelsa til að tryggja völd sin. Hvað hafði breyzt? Hafði mönnum farið aftur? Voru það þeir verstu, sem tróðu sér fremst og og hrifsuðu til sín völdin og nefndu það réttlæti, sem kom þeim bezt i hvert skipti? Stalín var sígilt dæmi um slíkan harð- stjóra. Flokkurinn fylgdi honum og afsakaði glæpi hans, það sannaði, að hann var Stalin engu betri. Krustjoff gat engan vegið afsakað þettaí (Deild 7, úls 62-64) Almazov er aðalsöguhetja bókarinnar, einn hinna nóæskilegu" rithöfunda^Sovét- þjóðfélagsins. Honum dirfðist að álíta embættismenn, ritara og starfsmenn flokks- skrifstofunnar vera lögreglumenn. Um leið var hin ruglingslega „kombínasjón" KGB, sálfræðinga og Flokksins búin að grípa hann kverkatökum og úrskurðað hann á geð- sjúkrahús. Varð honum hugsað þá til orða Oscars Wilde: „Hann hamlaði aldrei gegn þroska sinum með því að játast trúar- ^ brögðum eða ákveðnum stjórnmálakenningum. - Þar með varð Almazov brjálæðingur.- Og trúi nú hver, sem trúa vill. Eg hef ekki ástæðu til að rengja frásagnir þessa fólks, höfundarins, Valeriy Tarsis; Sakharovs, Solzehnitsyns, Amalriks o.f1. Eg get ekki lokað eyrunum fyrir hrópi þessa fólks. Sumir saka Sakharov um tvískinnungshátt, hann, sem færði Sovéíríkjunum vetnissprengjuna, hvað er hann nú að kvarta? Sannleikurinn er sá, að Sakharov fékk bakþanka, en það er ekki óalgengt nú á tímum, hvað varðar slík viðhorf.„Eg reyni að berjast gegn einstökum-ranglætisathöfnum", segir hann, neins og að frelsa fanga fram fyrir rimlana. Ahrif okkar eru lítilsmegnug i raunveru- legum skilningi. Fólkið hér er um of áhuga- samt við vinnu sína, öryggi sitt, öflun betri efnisverðmæta. Við vitum, að við fáum engu breytt, þrátt fyrir allt það, sem ég skrifa". Sigurður Örn Hektorsson Heimildir: Valeriy Tarsis: Deild 7-AB,Rvk 1966 Newsweek, The International Newsmagazine 3. sept og 24 sept, 1973- Höfundur skiptir vistmönnum á sjöundu deildinni i þrjá meginflokka. I fyrsta lagi misheppnaðir sjálfsmorðingjar. Sjálfsmorðstilraunir þeirra spruttu ekki af geðbilun eingöngu, heldur af hinum ómennsku aðstæðum. Þessir menn voru allir innan við þrítugt, undantekningarlítið. X öðru lagi svokallaðir tiAmeríkumenn", fólk, sem hafði gert tilraun til að hafa samband við erlend sendiráð, einkum það bandaríska, eða erlenda ferðamenn, svo ekki sé talað um þá, sem höfðu óskað eftir að flytjast úr landi. Loks var nsundurleitur hópur ungs fólks, sem ekki hafði tekizt að aðlaga sig þjóðfélaginu og hunzaði allar reglur og siði". Ungt fólk með óbeit á her og aga og föðurlandsskjallinu um skyldur við þjóðfélagið og almenningsheill. Fólk, sem rekið hafði verið úr skólum vegna skoðana á eldóradóinu. Einna sorglegast við dvöl þessa fólks var hið siðferðilega viðhorf þess gagnvart geðsjúkrahúsinu, En það var auðvitað smitað af sjúku þjóðfélagsumhverfinu. Vistmenn kunnu vel við að geta sagt það, sem þeir vildu; rætt og skoðað þjóðfélagið, án ótta við fangelsun og einangrun og nauðungar- vinnu. Tilfinningarnar sljóvguðust, en hatrið óx. Vistmenn gátu nota geðdeildina til útrásar eftir alla bælinguna og kúg- unina utan hennar. Auðvitað var hún ekki gagnverkandi, því að „læknar"deildarinnar skoðuðu hana sem útrás geðveikra, þ.e.a.s. þeim var það uppálagt. Og sú var einnig obinber skoðun þjóðfélagsins: All.ir andstæðingar þess og andófsmenn eru brjálæðingar. Anton Chekov sagði i bók sinni, flSjúkradeild 6", : „Siðfræði og rök koma ekki hér við sögu. Þetta er heppni. Ef þú hefur verið læstur inni, siturðu þar, ef ekki þá ertu frjáls. Þetta we allt og sumt,- Það er aðeins tilviljun, að þú ert sjúklingurinn og ég læknirinn". Læknarnir á geðdeild 7 voru ú úlfakreppu og urðu að skilja á milli hins geðlæknis- fræðilega,-þ.e. sjúkdómsgreiningar og meðhöndlunnar skv. henni, og hins vegar forskrift flokksins, lögreglunnar og stéttarmeðvitundarinnar. ., , Viðhorfum vistmanna til þjoðfelagsins er einkar vel lýst i samtali þeirra Toly, sem hafði reynt að skera sig á hals og Volodya - báðir ungir námsmenn á deild 7= „ - Þú gleymir því, að kynslóð okkar hlýtur a'ð sjá kommúnismann framkvæmdann. - Hlýtur? Og hvað svo? Hvað er kommúnismi? Grámennska og skortur, útþurrkun persónu-_ leikans, dapurlegt mannlíf íeinu herbergi og bað og salerni fyrir tiu íbúðir í sam- einingu. Hefurðu séð mubluna, sem er rum- sófi-skápur-borð-bókaskápur, það má sjá þetta i húsgagnaverzlunum?--- --- Hvers vegna spillist sérhver hugsjón Mér býður við þeim áróðai sem hér hefur verið undanfarin ár i garð Sovétríkjanna. Auðvaldinu hér á Vestur- löndum hefur satt að segja orðið vel ágengt í að sannfæra sauðsvartan al* múgann um týranníið þar eystra. Það er fátt mannsbarnið sem áræðir nú að taka upp hanska fyrir Sovétrikin og á það við jafnt um vinstri menn sem aðra, svo Xangt hafa móðursýkishrópin náð. En nú skal ehginn ætla að þessi áróður sé i þeim tilgangi að uppfræða fólk um hvað þeir eigi bágt 1 austri eða að hann sé til kominn af eintómri vorkunnsemi.Þá væri Rauði krossinn og aðrir góðhjartaðir menn löngu búnir að senda þangað ölmusugjafir, eða hvað? Tilgangurinn með áróðrinum er að telja mönnum trú um að þeir hafi það virki- lega gott hérna megin á hnettinum. Hann er sá að halda hérna óbreyttu ástandi og rökstyðja veru þjóða í hernaðarbandalaginu NATO og öðrum bandalögum. Þegar rökin bresta þá taka lygarnar við og þegar hræðsla er fyrir hendi þá er nóg af lygum.Auð- valdið er sem sagt hrætt um sig. Hver er þá óhróðurinn um Sovétrikin? Jú þar ríkir algert einræði, einræði Kommúnistaflokksins grátt fyrir járnum. Og svo koma falleg orð um hið vestræna lýðræði.Því"lýðræði" er þannig farið að um er að ræða alræði auðvaldsstétt- arinnar en komið er á fót skrípaleik sem kallast þingkosningar.Þannig helst efnahagskerfið og þjóðfélagskerfið í heild sinni i sömu skorðum því þing geta lítið annað gert en að taka nokkur vixlspor og flíkka upp á hluti Þetta er lýðræðið að kjósa menn á þing eftir loforðum sem vitað er að eru svikin, og það menn sem engu eru bundnir nema samvísku sinni. I sósíalískum þjóðfélögum eru jú líka þing.Og þar eru líka starfandi ráð eða kommúnur sera senda fulltrúa á þing . En hvort sem er flokkur eða þing þá eru það engar kjaftasamkomur heldur starfandi stofnanir, þær gera en ekki bara vera. Því er haldið fram að í Sovétríkjunum sé einstaklingsfrelsið skert.Þó það nú væri að fyrirtæki í einkaeign séu ekki leyfð í sósíalísku landi( á rósa- máli heita slik fyrirtæki frelsi ein- staklingsins,sem sagt frelsi til að arðræna aðra ) eða sá ófögnuður sem því fylgir.Annar handleggur er hið andlega frelsi .Eg nenni ekki að fara útí heimspekilegt kjaftæði um frelsi einstaklingsins.En eitt er víst að skert frelsi einstaklingsins í þessum efnum er alls staðar fyrir hendi hvort sem það er leynt eða ljóst.Það er rétt að bönnuð er dreifing á vissum skoðunum skoðunum svo nefndra "óábyrgra" manna, og að þeim sé púttað í hæli fyrir skoð- anir sínar.En hvort er mikilvægara líðan þorra þjpðarinnar eða einstakra listamanna ? Eg bara spyr. Það er heildin sem skiptir máli en ékki einstaklingurinn og það er s.taðreynd að sovéskir þegnar hafa mikla möguleika á að þroska sitt heilabú , því menntunarkerfið er þar mjög fullkomið. Því kj^ftæði að allir séu í Sovét- ríkjunum steyptir í sama mótið og að allt þar sé ópersónulegt, svara ég til að slíkt sé óframkvæmanlegt líffræðilega og félagsfræðilega. Því er haldið fram að það sé mikil mannvonska að banna mönnum að flytjast úr landi.I mörgum tilfellum er rétt að hafa vit fyrir mönnum í þeim efnum. Sem dæmi vil ég nefna Israelsferðir Gyðinga, af þeim sökum að Austur- Evrópskir Gyðingar lenda í ghettóum í Israel enda hafa þeir uravörpum beðið um að fá að snúa aftur. Aðrir halda því fram að fólk þar eystra sé svo óskaplega snautt og draga þeir þær ályktanir af klæða- burði,tísku og útliti o.s.frv.Þessir menn skilja ekki að þar ríkir annað gildismat en hér ,vegna þess að þeir eru rígbundmir ríkjandi gildismati hér.Þar eru ekki sífelld kapphlaup um automatísk lífsþægindi eða kapp- hlaup efti-r dauðum hlutum heldur er þar miðað við manninh sjálfan.Þar gilda ekki gerviþarfirnar heldur raun- verulegar þarfir. Legg ég svo til að jólin verði lögð niður sem hátíð en í stað þess verði 7 nóvember haldinn hátíðlegur því það var þá sem hin raunverulegu aldahvörf urðu ,hin fyrsta sigursæla bylting verkalýðsins. Auk þess legg ég til að hús Askenasís verði sprengt í loft upp,ekki vegna hans sjálfs eða pabba hans heldursem sem jólagjöf til listasnobbara Islands. Rúna Rússakommi.

x

Skólablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skólablaðið
https://timarit.is/publication/782

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.