Fiskifréttir - 26.08.1983, Blaðsíða 4

Fiskifréttir - 26.08.1983, Blaðsíða 4
4 föstudagur 26. ágúst föstudagur 26. águst 5 FRÉTTIR Útgefandi: Fiskifréttir hf. Reykjavík. Ritsjóri og ábyrgðarmaöur: Þórleifur Ólafsson. Auglýsingastjóri: Inga Birna Dungal. Ritsjórn og auglýsingar: Þingholtsstræti 5, 101 Reykajvík, sími 91-27006 Áskrifta- og smáauglýsingasími: 91-84053. Prentun og setning: ísafoldarprentsmiðja hf. Áskriftarverð 100 kr. á mánuði innan- lands. í lausasölu 30 kr. eintakið. Nýtt blað Nálega eitthundraö einstakl- ingar og félög víðs vegar um land standa aö útgáfu þessa blaðs, sem hlotið hefur nafnið Fiskifréttir, og ætlunin er að komi út einu sinni í viku. Er þetta fyrsta tilraun hérlend- is til þess að gefa út vikulegt fréttablað um sjávarútvegsmál. Blöð sem þetta hafa verið gefin út í nágrannalöndunum í fjölda ára og sem dæmi má nefna að Fiskaren í Noregi varð 60 ára á síðasta ári. Blaðaútgáfa hefur löngum verið áhættusamt fyrirtæki og þess vegna er farið hægt af stað. Ef blaðið fær góðar viðtökur er ætlunin að stækka það og gera efni þess fjölbreyttara, en Fiski- fréttir telja að blaðið eigi að fjalla um öll þau mál sem snerta mál- efni sjávarútvegsins. Til þess að létta róðurinn í upphafi biðjum við þá sem líst vel á útgáfu blaðs sem þessa og vilja gjarnan gerast áskrifendur að blaðinu, að senda nafn og heimilisfang á sérstökum miða, sem er að finna á bls. 6 eða hringja í síma 91-84053 kl. 9 til 17 virka daga. Afhverju ekki Shagari? Fiskifréttum er ekki kunnugt um að íslenskir stjórnmálaleið- togar hafi sent Shagari heilla- skeyti er hann hafði verið kjörinn forseti Nígeríu á ný. Það stóð hins vegar ekki á sumum ís- lensku stjórnmálaforingjanna að senda Mitterand Frakklandsfor- seta heillaskeyti er hann var kjörinn forseti Frakklands á sínum tíma og sumir vildu eigna sér Frakklandsforseta. Björn Dagbjartsson: KJalsogld íslancJs lánlausi loðnuveiðiskapur Eftir u.þ.b. tvo mánuði munu fiskifræðingar íslands og Nor- egs hafa gert sínar tillögur um það hvort og þá hve mikið skuli leyft að veiða úr íslenska loðnustofninum í haust og vetur. Menn eru þó farnir að „spá í“ loðnuna enda fáir sem geta hafið veiðar og vinnslu um leið og blásið er í flautu, ekki síst ef enginn veit hvort né hven- ær leyfið kemur. Hitt vekur sumum sjálfsagt nokkra örygg- iskennd og jafnvel vissu fyrir því að veiðar verði leyfðar að í nýlegum útgáfum og þjóðhags- spá er reiknað með afurðum af 250 þúsund tonnum af loðnu á þessu ári. Það er alveg sama þó að í forsendum Þjóðhags- stofnunar standi EF og KANNSKI. Menn trúa því að ráðherrar hafi blessað þessar forsendur og að loðnuveiðar verði leyfðar. En það er ómælt óhagræði þeirra sem þennan atvinnuveg vilja stunda að vita ekki með neinum fyrirvara hvað gert verður. Borgar sig að gera út loðnu í haust? Síðast þegar loðna var verðlögð til bræðslu haustið 1981 þá gekk harla erfiðlega að ná endum saman. Þá var gripið til þess óyndisúrræðis að gefa yfir- dráttarheimild á tóman verð- jöfnunarsjóð. Það má segja að veitt hafi verið fé til höfuðs loðnunni þar til allar veiðar voru stöðvaðar vegna ofveiði um veturinn og það bann gildir enn. Það er e.t.v. of snemmt að gefa sér ákveðið afurðaverð í vetur en eins og stendur er verðið í dollurum ekki það mik- ið hærra en þá var að það vegi upp þá erfiðu aðstöðu verk- smiðjanna að hafa verið at- vinnulausar í bráðum 2 ár. Eitthvað af verksmiðjum hefur TOGARAEIGENDUR - ATHUGIÐ FJÁRMAGNSSKAPANDIAÐGERÐ. Sparið 20-30% af brennsluolíukostnaði og náið jafn- framt meiri togkrafti. Ef þér eigið skip með 300-400 snúninga 3 blaða skrúfu bjóðum við lausn LIAAEN HELIX, niðurfærslugír og 4 blaða skrúfu í 150-215 snúninga eftir aðstæðum, ekki þarf að hreyfa aðalvél. Nú þegar er búið að breyta nokkrum skipum í Noregi og Færeyjum, fjölda verður breytt á næstunni. Þar sem bún- aður endurgreiðir stofnverð á 1-2 árum, en í boði er Eksportfinanslán til 5 ára, bætir þessi aðgerð rekstrar- fjárstöðu strax. Leitið nánari upplýsinga: VÉLASALAN H.F. Ánanaustum - s: 26122 helst úr lestinni en þó varla það margar að það skipti sköpum um afkomu hinna. Unnið hefur verið að endurbótum sums staðar til orkusparnaðar og hagræðingar en þær fjárfest- ingar eru að sjálfsögðu arð- lausar ennþá. Það mun heldur ekki verða neinn dans á rósum fyrir loðnubátana að byrja upp á nýtt. Það er kannski helst það að stór hluti þeirra hefur ekk- ert annað að gera á þessum komandi haustmánuðum. Auð- vitað skiptir miklu máli hve margir af fyrrverandi loðnu- bátum eru orðnir það bundnir öðrum veiðiskap og breyttir til þeirra hluta að þeir hreinlega taki ekki þátt í slagnum. Þá stækkar kvóti hinna, því að vonandi dettur engum í hug að bæta við nýjum skipum. Eg hef enga trú á því að leyft afla- magn í framtíðinni verði til skiptanna á 50 skip hvað þá fleiri. Hitt er svo rétt að tiltölulega fá loðnuskip hafa legið í dái í 2 ár eins og verksmiðjurnar. Flest þeirra hafa reynt að gera eitthvað. Hversu ábatasamt það hefur verið veit ég ekki en varla verður ársafkoma hóps- ins látin byggjast á 2ja mánaða loðnuveiðum við útreikning loðnuverðsins nú. Niðurstaðan úr þessum vangaveltum er því sú að arður af 6-8 vikna loðnuveiðum og -bræðslu í haust verði næsta lít- 01 og verðlagning hráefnisins afskaplega erfitt verkefni. Loðna til frystingar og hrognatöku Haustið 1979 voru Fiskifélag íslands og Reiknistofnun Há- skólans fengin til að leggja hlutlægt mat á hagkvæmni loðnuveiða miðað við vissar forsendur um afurðaverð og sölumöguleika, olíuverð og fjarlægð miða, nýtingartölur, vinnslukostnað o.s.frv. Niður- staða þessara útreikninga var í stuttu máli sú að langsamlega hagkvæmast mundi að veiða allt seljanlegt magn afloðnu til frystingar og hrognatöku í febr.lmars hvað sem liði háu lýsisinnihaldi á haustin. Nú hafa menn upplifað ýmis vonbrigði í sambandi við loðnu- frystingu. Verðið hefur fallið, okkar hlut. Hvort það verða 250 þús. tonn, 500 þús. tonn eða jafnvel meira vitum við ekki í dag, en nú verðum við að standa skynsamlega að nýt- ingu loðnunnar. Það er svo margt sem við hefðum gert öðruvísi í þessu sambandi. Auðvitað er auðveldara að vera vitur eftir á, en ég vil samt undirstrika enn frekar helstu atriðin á því sem að framan er sagt. Til að ná hámarks- afrakstri úr loðnustofninum (eins og reyndar öðrum fiski- stofnum) þarf eftirfarandi skil- yrðum m.a. að vera fullnægt: Hæfilega fá loðnuskip. Færri en fullkomnari loðnu- bræðslur. Veiðar stundaðar á árstíma verðmestra afurða. Stofnstærðarmælingar endur- bættar oggerðar nógu snemma. Tryggilega gengið frá samn- ingum við útlendinga. Frekar enga veiði en taprekstur. ýmsir hráefnisgallar hindrað vinnslu, ógæftir eyðilagt besta tímann o.s.frv. Fryst loðna og loðnuhrogn voru þó í nokkur ár drjúg tekjulind fyrir þjóðar- búið. En Adam var ekki lengi í Paradís. Það er óumdeilt að við (þ.e. S.H.) áttum frumkvæðið og vorum leiðandi í sölu á loðn- uafurðum til Japan fyrir einum 10 árum síðan. Við höfðum for- skot sem við erum löngu búnir að missa til Norðmanna og Kanadamanna. Það er sjálf- sagt ekki hægt að segja að Björn Dagbjartsson ástæðan sé aðeins ein, en mér liggur við að telja almennt virðingarleysi fyrir markað- inum meginorsök þess að við megum nú þakka fyrir, ef við ekki missum þennan markað alveg. Hvernig eiga Japanir að skilja það að við bönnum veiðar vegna ofveiði áður en kemur að afurðamesta veiðitímanum? Hvernig eiga þeir að sam- þykkja það að við getum ekki haft gæðin eins mikil og keppi- nautar okkar? Hvernig eiga þeir yfirleitt að treysta á það að við getum stað- ið við afhendingarskilmála eftir allt sem á undan er geng- ið? Við þurfum varla nema 50- 100 þús. tonn vegna frystingar og það er ólíklegt að verðið á frystum loðnuafurðum verði eins hátt í vetur og þegar best lét. Norðmenn söfnuðu hrogn- um í fyrra sem svarar IV2 árs neyslu í Japan og smá loðnu- hrygna eins og okkar er víst minna eftirsótt nú en stundum áður. En það á að vera leikur einn að meta arðsemina og það hvenær borgar sig að veiða á sama hátt og gert var 1979 með breyttum forsendum. Eitt finnst mér afskaplega rökrétt að álykta. Ef við ekki sinnum Japansmarkaði fyrir frystar loðnuafurðir í vetur þá munu þeir kaupendur, sem ennþá vildu halda tryggð við okkur, gefast upp. Veiðiþol og veiðikvótar. Þegar loðnuveiðar hófust fyrir alvöru fyrir einum 10 árum vissu menn eðlilega ósköp lítið um hámarks afrakstursgetu stofnsins. Nú eru margir vitrir eftir á. Það var fyrst veturinn 1977 að fiskifræðingar nefndu við- miðunartölur, 1 milljón tonn eða jafnvel IV2 milljón tonn„ í viðræðum við nefnd sem þá starfaði að því markmiði að koma sem allra mestri loðnu á land. Þessi afli, þ.e. 1 milljón tonn og þar fyrir, náðist í ein þrjú ár, 1978,1979, og 1980, en þá var orðið ljóst að stofninn þoldi ekki svo miklar veiðar. Auðvitað greinir menn mik- ið á um það hve mikið sé óhætt að veiða á hveijum tíma. Áreið- anleiki mælinga fiskifræðinga hefur verið sterklega véfengd- ur af ýmsum útvegsmönnum og sjómönnum. Sumir sjá loðnu alls staðar en aðrir segja að ekki séu einu sinni nóg eftir í matinn handa þorskinum. Hætt er við að slíkar ályktanir séu tengdari eigin hagsmunum en niðurstöðum raunverulegra athugana. Einstaka menn hafa jafnvel látið að því liggja að of- fjárfestingu í loðnuútgerð og vinnslu, megi rekja til hinna bjartsýnu áætlana fiskifræð- inga frá 1977. Þetta eru oft á tíðum sömu mennirnir, sem þessu halda fram, og segja svo í hinu orðinu að ekkert sé að marka fiskifræðinga. Mér dettur ekki í hug að álíta að menn hafi keypt skip eða byggt verksmiðjur út á lauslega ágiskun um veiðiþol loðnu- stofnsins. Hitt er svo annað mál að þessi tala I-IV2 millj. tonn hefði betur aldrei verið nefnd, ekki síst þar sem fyrirvararnir sem henni fylgdu gleymdust strax. „Þannig hverfur dýrð heimsins“. Það eru engar líkur til þess að loðnuveiðar og vinnsla verði nokkurn tímann neitt nálægt því eins þýðingarmikið búsílag fyrir sjávarútveginn og þjóðina og var um tíma. Hvort sem okkur líkar betur eða ver, þá verðum við að semja við Norð- menn og Efnahagsbandalagið um nýtingu þessa fiskstofns. Það virðist ekki líklegt nú að langtíma-afrakstur stofnsins hafi verið eða verði nokkurn tímann 1 milljón tonna og af þessum hámarks afrakstri fáum við varla nema 70-80% í Við berum þinn hag fyrir brjósti SÉRFRÆÐINGAR Málningaverk- smiðju Slippfélagsins veita ráðgjöf um efnisval og meðferð Hempel skipamáln- ingar, ekki bara í síma, heldur einnig á vinnustað. Þúgetur HJÁ SLIPPFÉLAGINU treyst höfum við reynsluna, þekk- áokkur in8una°gtækninasem þarf til þess að uppfyila ströngustu kröfur sem gerðar eru til viðhalds íslenskra fiskiskipa. wiliiuíÆ Mest selda botnmál- ing á íslandi með endingar- tíma á bili 10-26 mánuðir. ' Slippfé/agiÖ íReykjavíkhf Málningarverksmiðjan Dugguvogi Sfmi 33433 ÞÚÆTTIRAÐSLÁ Á ÞRÁÐINN Við hjá Skagfjörð, teljum okkur eiga feikna góðan lager af útgerðarvörum, enda með 60 ára reynslu að baki. Því ættum við að geta liðsinnt þér, hugsir þú til fiskveiða. Hvernig væri því að slá á þráðinn, eða líta við, og kanna málið nánar. Vel á minnst, síminn er 24120 "TJkristján ó. T ISKAfíF.IÖRÐ HF Hólmsgata 4- pósthólf 906-sími 24120 -121 Reykjavík

x

Fiskifréttir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fiskifréttir
https://timarit.is/publication/1594

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.