Freyja - 01.03.1934, Síða 3

E E R D A S A G A.
ir.t tíi\. ^Tnrmnv»nr~T—-irw
^Eg var á Mðöruvðllum í xlorgárial í sveit. lað voru
nokkrir 'bílar, sen áttu aö fara í Yaglaskóg. Er hann fyrir norð-
an Vaðlaheiðina. Viö lögöura af staö kl. 10 að morgni frá Aku.r-
eyri. Pyrst var ekið fram með Eyjafirðinum og svo "beygt yfir
brúna á Eyjafjaröará. Þír austan viö er Vaölaheiöin; og er ekið
upp eftir Vaðlaheiðinni. Þegar maöur er kominn upp a hana; blas-
ir Vaglaskógur vio í fjarlægö. Og í fjarska er skógurinn eins
og eitthvert villikjarr. Svo er ekið niður heiðina hinum megin.
Þegar er korniö yíir heiöina; er maður korninn niður í Enjóska-
dalinn? Þar rennur Enjóská og er sieinsteypubrú yfir hana; og
er hún bogamynduð. Þegar við komum yfir brúna, þá er maður komr-
inn í Vaglaskóg. Þar er fallegt og er skógurinn vel hirtur. Þeg—
ar maður gengur göturnar; hvelfist skógurinn yfir götunum svo
að verður hálfrökkur. Þangaö til bilarnir fóru heim um kvöldið
var eg jþarna í skóginua.
Agúst Tvrist jánsson.
S A q A .
Sumarið 1933 var eg á Álftavatni í Staöarsveit á
Snæfellsnesi. Húsbóndinn á Alftavatni hét Björn Jónsson og
húsfreyjan hét Rannveig. Þau áttu 2 syni og 2 dætur. Þær hátu
Margrét og Svana; en annar sonurinn hét Guðjón; en hinn hefi
eg aldrei séö og þekki hann ekki. Þegar var farið- aö slá; þá
langaöi mig til ao fá orf og fara aö slá; en 3-uðjón vildi þaö
ekki; því að hann hélt; aö eg mundi skera mig á ljánum. En einn
sunnudag; 30. júlí; tók hann samt gamalt orf og minnkaði það og