Freyja - 01.03.1934, Side 10

10
PEEY JA
6
n
<T

til Stokkseyrar var kl. 2. Og við lögðúm af stað frá btokkseyri
aftur kl. 8. Svo gekk okkur ágætlega heim. Við komum í bæinn
kl. 11-| að kvöldi.
Jóhannes S. SigvalAason.
S A G A .
Viö vorum jj Areugir á sama.bæ, þar sem eg var í sveit,
Þeir voruS: Siguröur 0. Sigurðsson, BalAur Sigurðsson og Jón 0.
HallAórsson. Við BalAur og Öskar vorurn skólabrseður. Svo var Areng-
ur, sem var á næsta bæ. Okkur þótti gaman að vera saman. Einn
góðan veðurAag fengum viö að fara saman aö sækja kýrnar. Viö fór-
um snemma ef'tir þeim, svo að við gætum veriö að leika okkur. Þeg-
ar við vorum að bjrrja að sækja kýrnar, sáúm við, að það flugu
upp grágæsir. Þá sáum viö unga, sems: voru þar. Það voru grágæs-
arungar. Drengurinn, sem var með okkur, náði tvrimur, en við
einum. Við fórum með þá heim. Eftir fáeina Aaga fóru hinir að
Arepast, en okkar lifoi. Hún fór að fljuga og var alltaf kyr.
Þegar eg fór þaðan, kom húsbónAi minn og sagði már,
að hann hefði farið meö gæsina suður í Hafna.rf jörð. - Bærinn,
sem eg var á, hét Kálfholt. Það var fallegt þar. Gæsin elti okk-
ur hv®rt sem við fórum.
Jón öskar HallAórsson.
STY5SUH HESTUR.
tJ «* n'rt M *i ti it 15 » » ií n h h N ti« » 11 u»» » u n il ft 'ii
Eg var á Laugarvatni árið I93O. Þá var það einn fagr-
an góðviðrisAag um sumarið, að eg var beðinn að sækja tvo hesta.
Eg var óvanur slíkum ferðum, en eg ákvað þó að gera það, sem eg
var beðinn um. M lagði 'eg af stað. Eg var skammt kommnn, þegar
eg hitti Areng. Hann var yngri en eg. Eg bað hann um að koma með
mer. Hann^var fús til þess. Við hálAum áfram ferðinni og ekkert
bar til tíðinAa, fyr en við komum heim aö hestunum. Þá stóöu
þeir upp og hlupu burt. En eftir mikinn eltingaleik náðum við þó
a enAanum öörum þeirra. Síðan beizluðum við hann og fórum á bak
og tvímenntum á klárnum, og rákum hinn hestinn á unAan okkur að
girðingu, sem var þar nærri, og þar tókst okkur að ná honum. Síð-
an hálAum við heim með þá.
Júlíus H, Súeinbjörnsson.