Huginn - 01.12.1938, Blaðsíða 20

- 18
[ hvernig oMmr tekst að gefa fordæmi í I
j retta átt, læt 4g ósvarað. Svarið felst
; £ verkum okkar og þau metur hin komandi
! kynslóð. En hvernig þau verk verða, sem.
| hin kcmandi kynslóð metur, fer eftir því,
j hvort æskulýðurinn skilur harfir þjóðar-
■ innar og vinnur samkvæmt þeim. Og hvort
! við eigura skilið að njóta þess, sem fyrif
| okkur hefur verið 'gert, fer eftir því,
i hvort við metum meira þjóðlega menningu |
í eða erlenda tízku, sem ekki hæfir íslenzku
j þjóðinni, hvort við skipum vörð um sjálf4
i stæði okkar og berum það fram til sigurs ‘
; eða horfum aðgerðalaus^frara á það, að það,
i sem kostaði slenzku þjóðina lífsstarf
j margra heztu sona hennar sé svikið fyrir :
| erlendan gjaideyrir. Eiga það að vera
; þakkirnar? Nei, skugginn frá yfirráðatím-í
; um erlends konungsvalds, er ekki með öllu
I horfinn íslenzku þjóðinni og samvinr.uhönd-
j in er tákn þeirrar orku, sem æskan býr
; yfir, og samvinnustefnan er sú hugsjón,
i sem við, nemendur Bamvinnuskólans, skulu4
: berjast í'yrir og bera fram til sigurs.
Því ef við herum gæfu til þess að helga
; samvinnuhugsjóninni krafta okkar, þá höfum
! við aukið mátt handarinnar, sem lyftir
! 'drettistaki heiilar þjóðar.
Og það verðum við, ungir samvinnumenn,
j aö muna, að hvað lítið, sem við linum á
: átakinu, þá sígur bjargið og leggst sem
: mara á þjóðina. En alltaf, þegar við tök-
j um okkur Hugann í hönd, minnir samvinnu- :
i myndin okkur á þá hættu, sem vofir yfir 1
i þjóðfélaginu, þá hættu,^sem krefst þess, ;
að íslenzk æska skipi ser á varðberg, vaki
: og starfi og sameini krafta sína £ eitt dg
j geri átök eins og samvinnuhöndin.
j ;
Bj. -^éturss.