Huginn - 01.12.1938, Blaðsíða 14

! Enginn liefir skiiið mig eins vel og þú, |
j og mér er nóg að eiga jþig í landi minn- j
j inganna og elska þig í heimi draumanna". i
Kristín.
j
j
i
MUNABARLEYSINGI.
Eg er fæddur á sólb.iörtu sumri
af saklausri dalasnot,
sem bað fyrir barninu sínu
og brosti sólunni mót.
Hún ætlaði að vaka o^ vinna
og vernda hið^unga lif,
óg veit, að hún^vildi o^ þráði
að vera því skjól og hlif.
En dauðinn hann kom svo kaldur
að kveldi hinn sama dag,
- í sænginni^lá hún liðin
laust fyrir sólarlag.
Grét ég svo einmana, ungur,
óbjarga, lxtill sveinn.
Eg burtu var færður í fóstur.
- Um föður minn vissi' ekki neinn.
Og fyrst þegar fékk ég minnið
sem fátækt og móðurlaust bam,
ólst ég í úthverfi borgar
við óloft og ryk og skarn.
bar lék ég í ljótu porti
við lítil og skítug börn.
Oft var ég hrakinn og hrjáður,
- hin áttu hjá mömmu vörn.